Βιασμός στο μετρό, κάθε μέρα
Αδάμ Αδαμόπουλος
Το Mετρό της Αθήνα είναι το μόνο που διαθέτει η χώρα. Αλλά βρίσκεται μόλις στη 17η θέση στην ευρωπαϊκή κατάταξη που εξάγεται με βάση τον συνολικό αριθμό των λειτουργούντων σταθμών και το αντίστοιχο μήκος του δικτύου.
Η Αθήνα διαθέτει 71 σταθμούς και 90 χλμ. δικτύου και υπολείπεται σαφώς από πόλεις πολύ μικρότερές της, όπως το Οσλο (101 σταθμοί, 84,2 χλμ. δίκτυο, 650 χιλ. κάτοικοι), η Στοκχόλμη (100 σταθμοί, 108 χλμ. δίκτυο, 980 χιλ. κάτοικοι) και η Βιέννη (109 σταθμοί, 84 χλμ. δίκτυο, 1,9 εκατ. κάτοικοι).
Ωστόσο, χειρότερη από αυτή τη σύγκριση είναι η άθλια αισθητική με την οποία έρχονται αντιμέτωποι οι επιβάτες του αθηναϊκού μετρό. Τις προάλλες ήταν σε λειτουργία συρμός στον οποίο τα διαχωριστικά των καθισμάτων ήταν καλυμμένα με ένα παντελώς ακαλαίσθητο διαφημιστικό μήνυμα.
Καθώς τα διαχωριστικά είναι τοποθετημένα σε ελάχιστη απόσταση από τα μάτια των επιβατών και σε ίδιο με αυτά ύψος, ήταν αδύνατον να τα αποφύγει ο επιβάτης. Αυτός ο οπτικός βιασμός συνοδευόταν από αντίστοιχο ηχητικό βιασμό: σε κάθε αναγγελία στάσης ακουγόταν αντίστοιχο ηχητικό διαφημιστικό μήνυμα, κάτι πρωτόγνωρο για το μετρό της Αθήνας.
Καθώς ο συρμός κινούνταν από σταθμό σε σταθμό σε χρόνο ενός-ενάμισι λεπτού, γίνεται εύκολα αντιληπτό το μέγεθος και η συχνότητα αυτού του ιδιότυπου οπτικοακουστικού βιασμού. Βιασμός κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, «κάθε μέρα» όπως επαναλάμβανε εκνευριστικά το διαφημιστικό μήνυμα.
Αλήθεια, η εταιρεία που παράγει και εμπορεύεται το διαφημιζόμενο προϊόν έχει επίγνωση του τι ακριβώς κάνει; Τα στελέχη της διαφημιστικής εταιρείας που ανέλαβαν την υλοποίηση της συγκεκριμένης διαφήμισης, τι να σκέφτηκαν άραγε;
Οι δε ιθύνοντες της εταιρείας του μετρό με ποιο σκεπτικό αποδέχτηκαν και επέτρεψαν αυτό το έκτρωμα να βιάζει τους ανήμπορους να αντιδράσουν επιβάτες; Ολοι αυτοί θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτόν θα αυξηθούν οι πωλήσεις του διαφημιζόμενου προϊόντος;
Μήπως να λάβουν υπόψη τους ότι οι περισσότεροι επιβάτες, μετά τη δεύτερη-τρίτη φορά που το μήνυμα τους τρυπούσε τα τύμπανα και το οπτικό τους πεδίο είχε φραγεί, άρχισαν να δυσανασχετούν, στη συνέχεια να αγανακτούν και τέλος –αρκετοί– να βρίζουν; Αν πάψουμε («με το μαχαίρι» όμως) να αγοράζουμε το διαφημιζόμενο προϊόν, μήπως καταλάβουν τι ακριβώς κάνουν; Πολύ φοβάμαι πως όχι.
(Ph.D.)2, αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής Φυσικής – Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Πηγή: efsyn.gr
