Χαίρονται ο πυροσβέστης, ο δρομέας και… ο γκαζιάρης
Η φετινή υλοποίηση του προγράμματος AntiNero στα δάση, με τα καλά του και τα κακά του, αποτέλεσε την πιο σοβαρή αντιπυρική παρέμβαση τα τελευταία χρόνια. Μια πτυχή του, που μόνο ως θετική μπορεί να χαρακτηριστεί, ήταν η βελτίωση του δασικού οδικού δικτύου.
Έγινε επίστρωση όλων των δρόμων στο Όρος Αιγάλεω και το Ποικίλο -και όχι μόνο φυσικά- με κατάλληλο υλικό 3Α, το οποίο συμπιέστηκε ώστε να έχει μεγαλύτερη αντοχή στις βροχές. Επίσης στα σημεία, όπου τα ρέματα του βουνού συναντούν τον δασικό δρόμο έγινε επίστρωση με τσιμέντο για να μην υπάρχουν φθορές στις πιο νεροποντές.
Η χαρά του πυροσβέστη
Η καλή κατάσταση του δασικού δικτύου είναι σημαντική για την ταχεία και ασφαλή κίνηση των πυροσβεστικών οχημάτων, αλλά και των αυτοκινήτων πυρασφάλειας κτλ. Έχουμε δει έμφορτα πυροσβεστικά και υδροφόρες να αγκομαχούν στις αυλακωμένες ανηφόρες του βουνού και να καθυστερούν να φτάσουν στον προορισμό τους. Δεν ξεχνάμε επίσης ότι έχουν γίνει ατυχήματα σε δασικούς δρόμους που στοίχισαν τραυματισμούς, ακόμα και ζωές πυροσβεστών.
Η ασφάλεια του προσωπικού, λοιπόν, όπως και η φροντίδα για την καλή κατάσταση των μέσων εξαρτώνται άμεσα από την συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου. (Διάβασε και αυτό: Αποκαταστάθηκε το δασικό οδικό δίκτυο στα βουνά της Δυτικής Αθήνας).
Η χαρά του δρομέα
Η πολύ καλύτερη επιφάνεια του οδοστρώματος στα περιαστικά δάση χαροποιεί και τους λάτρεις του ορεινού τρεξίματος και του περπατήματος. Η προηγούμενη κατάσταση των δρόμων ήταν πολύ κακή και σε μερικά σημεία χειρότερη και από τα εκτός δρόμου μονοπάτια και ο δρομέας αντιμετώπιζε τον κίνδυνο να τραυματιστεί.
Τώρα η διάσχιση των δρόμων είναι πολύ πιο ευχερής και οι περισσότεροι δρομείς κατάφεραν να βελτιώσουν τους χρόνους τους και να μειώσουν τους τραυματισμούς. Από την άλλη, όταν θέλει κάποιος μεγαλύτερη περιπέτεια, δεν έχει παρά να ακολουθήσει τα μονοπάτια.
Το αναβαθμισμένο οδικό σύστημα των βουνών απολαμβάνει και ο ποδηλάτης, που μπορεί πια να κάνει πολλά άνετα χιλιόμετρα στα βουνά.
Η χαρά του γκαζιάρη
Ενώ γραφόταν αυτό το άρθρο, πολίτης μάς έστειλε το παρακάτω μήνυμα:
“Απόγευμα Δευτέρας 28 Οκτωβρίου βγήκα περίπατο στο βουνό, όπως και αρκετοί άλλοι, στο τμήμα που συνδέει το Δαφνί με το Άνω Δάσος. Ξαφνικά πέρασε από δίπλα μας μία μηχανή enduro με πολύ μεγάλη ταχύτητα, τρελό θόρυβο και τρομερή σκόνη. Υπάρχει σοβαρό ζήτημα ασφάλειας, ενόχλησης όσων ζητούν λίγη ώρα ηρεμίας στη φύση, αλλά και όχλησης της ίδιας της φύσης σε ένα μέρος που χαρακτηρίζεται ως Καταφύγιο Άγριας Ζωής”.
Το πρόβλημα αυτό αναφέρεται σε όλα τα βουνά της Αττικής, όπως πχ ο Υμηττός και έχει χυθεί πολύ μελάνι από τις ενδιαφερόμενες πλευρές. Τι ισχύει όμως για τους δασικούς δρόμους;
Σίγουρα όταν υπάρχει υπερβολική ταχύτητα και ηχορύπανση, ακόμη και αν ο οδηγός της μηχανής επικαλείται το επιχείρημα ότι κάνει σπορ, δεν μπαίνει καν θέμα συζήτησης, αφού είναι εκτός πίστας. Ποιος όμως θα την ελέγξει;
Όσον αφορά την νομική διάσταση του θέματος της χρήσης των δασικών δρόμων από enduro, να τι ισχύει για τους δασικούς δρόμους, σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 4 του Ν. 3937/2011 για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας:
- Δεν επιτρέπεται η, μέσω της κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων, αυτόβουλη δημιουργία νέων ή η επέκταση υφιστάμενων δρόμων σε δασικά, χορτολιβαδικά και παράκτια οικοσυστήματα.
- Δεν επιτρέπεται η κίνηση μηχανοκίνητων οχημάτων εκτός οδικού δικτύου σε οικολογικά ευαίσθητες εκτάσεις, όπως ενδεικτικά, μόνιμες ή εποχικές λίμνες και τέλματα και οι ακτές τους, ο αιγιαλός, οι αμμοθίνες, ποτάμια, ρέματα και ρυάκια, δάση, λιβάδια, βοσκότοποι, οι οικότοποι προτεραιότητας του παραρτήματος 1 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, καθώς και σε μονοπάτια που βρίσκονται σε τέτοιες περιοχές
Στα παραπάνω, καθαρή απάντηση δεν υπάρχει. Ωστόσο η λέξη – κλειδί είναι το “οδικό δίκτυο”. Είναι όμως οδικό δίκτυο (εθνικό, επαρχιακό, κοινοτικό) οι δασικοί δρόμοι; Η απάντηση είναι όχι σύμφωνα με το άρθρο 15 του ν. 998/1979:
πριν πολλα χρονια πηγαινα για περπατημα σε αυτα τα μερη
χωρίς υπερβολη ειχε περισσότερη κινηση και απο τη λεωφορο Καβαλας
εκοβαν δρομο για να γλυτωσουν τη κινηση
στο τελος τους σιχαθηκα και δεν ξαναπηγα