“700 βράδια στους δρόμους, έχω συναντήσει δύο φορές την ομάδα ΔΙΑΣ”
Με αφορμή το χτεσινό άρθρο “Μας κλέβουν με πρόγραμμα, χωρίς να φοβούνται τίποτα”, ο κ. Κ.Χ. δημοσιεύει τη δική του εμπειρία όσον αφορά την αστυνόμευση:
Κάθε βράδυ αργά μετά τα μεσάνυχτα, τρέχω στο δρόμο μια διαδρομή αρκετών χλμ., που περιλαμβάνει αρκετές συνοικίες στη περιοχή του κάτω Δάσους. Αυτά τα 700 βράδια πλας, έχω συναντήσει δύο φορές την ομάδα ΔΙΑΣ. Όλες τις υπόλοιπες πουθενά.
Πρόσφατα μου άνοιξαν το σπίτι και όπως άκουσα από την αστυνομία, τον κλειδαρά, τον αλουμινά και πολλούς άλλους, αυτί είναι καθημερινό φαινόμενο.
Η αστυνομία λέει ότι δεν έχει άτομα και αντιμετωπίζει τα γεγονότα ως ρουτίνα με μια τυποποιημένη απάντηση.
Η αστυνόμευση είναι υποχρέωση του κράτους και πληρώνεται μέσα από τους φόρους, όπως και πολλά άλλα. Αν οι αρμόδιοι δεν έχουν την ικανότητα να αστυνομεύσουν για διάφορους λόγους και μας παραπέμπουν στους ανώτερούς τους, σε επίπεδο κρατικού μηχανισμού που εμείς δεν έχουμε δυνατότητα επικοινωνίας, δε σημαίνει πως απλά θα δεχτούμε τη μοίρα μας.
Αυτό λέγεται παραίτηση των δικαιωμάτων μας.
Αναδείξτε το θέμα σε όλα τα μέσα. Με αναρτήσεις, mails, hashtags, διαμαρτυρίες, απαιτήστε απαντήσεις και λύσεις. Προσωπικά αυτό θα κάνω.
