γράφει ο Γιώργος Β. Αργυρόπουλος
Ποιο είναι το παρόν και το μέλλον του Χαϊδαρίου, της πόλης όπου μεγαλώσαμε; Όλοι οι δημότες του Δήμου Χαϊδαρίου προφανώς θέλουμε το καλό του, που συνεπάγεται και το καλό το δικό μας. Δυνάμεις συντήρησης, αβελτηρίας, αδιαφορίας πάντα θα υπάρχουν. Είτε διοικούν – διοίκησαν είτε θέλουν να διοικήσουν προσεχώς. Οι δημοτικές εκλογές είναι μακριά και κοντά εξίσου όμως.
Το ζητούμενο στο σήμερα είναι πού βρίσκεται ο Δήμος μας. Πρωτοπορεί; Υπάρχει κάτι για το οποίο ξεχωρίζει; Υπάρχει βούληση να ξεχωρίσει; Η νέα γενιά είναι υπερήφανη που ζει και μεγαλώνει στο Χαϊδάρι;
Ερωτήματα που η σημερινή δημοτική αρχή δεν μπορεί και δεν θέλει να απαντήσει. Δε νομίζω ότι είμαστε υπερβολικοί, όταν εκφράζουμε τέτοια άποψη, όσοι την εκφράζουμε. Ο Δήμος μας έχει τόσα ποιοτικά χαρακτηριστικά και συγκριτικά πλεονεκτήματα, που πρέπει να τα αναδείξει, ώστε να προσελκύσει κόσμο από όλες τις περιοχές της Αθήνας, αλλά και να τονώσει το αίσθημα υπερηφάνειας των δημοτών του. Η αντίληψη ότι «αυτά δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο» είναι υλιστική, καθώς τον μέσο πολίτη δεν τον αφορά μόνο ό,τι έχει να κάνει με την τσέπη του. Άλλωστε σήμερα μπορεί μια δημοτική αρχή να «δώσει χρήματα» στον κόσμο; Όχι. Έμμεσα όμως, ναι, μπορεί. Αν έρθει ένας καταναλωτής από άλλη περιοχή ο τοπικός επιχειρηματίας θα προσθέσει στο ταμείο του ένα «απρόσμενο» έσοδο. Και όταν λέμε επιχειρηματίας, δεν μιλάμε μόνο για το «κακό κεφάλαιο», αλλά και έναν μικρό ελεύθερο επαγγελματία και επιτηδευματία από ιατρό της περιοχής μέχρι υδραυλικό και βαφέα.
Πρέπει σιγά σιγά να τελειώνουμε με τη μιζέρια και το σκύψιμο του κεφαλιού και να τα περιμένουμε όλα από το κράτος. Το ελληνικό κράτος -και ευνοϊκές να ήταν οι συνθήκες στην οικονομία- πάλι στρεβλώσεις θα είχε και προβλήματα θα δημιουργούσε στον μέσο πολίτη. Τεκτονικές αλλαγές για να γίνουν χρειάζονται πολλά κι όχι απλά η «επανάσταση» ενός Δήμου. Αυτό είναι κατανοητό πια σε όλους, όπου κι αν ανήκουν στο πολιτικό φάσμα.
Με γνώμονα το μέλλον και με σαφείς κατευθύνσεις πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε ένα Χαϊδάρι πρωτοπόρο, καινοτόμο και με το βλέμμα στο μέλλον και τις εξελίξεις του ή αν θέλουμε ακόμα εργαλεία και λογικές του παρελθόντος, που το κρατούν δέσμιο και δεν μπορεί να γίνει Χαϊδάρι ξανά, όπως το ζήσαμε όταν κάναμε τα πρώτα μας βήματα κοινωνικά και επαγγελματικά.
* Δικηγόρος, Υπ. Διδάκτωρ Νομικής Αθηνών, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Αθηνών (ΕΑΝΔΑ)
