“Σ’ έναν αγώνα, οι Λεωνίδες έχουν τη σημασία τους. Τη νίκη όμως, τη δίνουν οι Θεμιστοκλήδες”
Ο Δικαίος πετάχτηκε όρθιος γεμάτος παραφορά:
– Μ’ εγκαστρώσατε όλοι σας με τον Κολοκοτρώνη!
Θα σας δείξω τι αξίζω! Πάω να πολεμήσω!
Και ή θα νικήσω ή θα πεθάνω!
– Ο Κολοκοτρώνης, είπε ο Μίχαλος ήρεμα,
δεν ξεκινούσε ποτέ
να νικήσει ή να πεθάνει, αλλά μόνο να νικήσει.
Και νικούσε.
Δεν είναι η παράφορη απελπισία,
μα η γαληνεμένη πεποίθηση
που κάνει τον πολέμαρχο.
Σκοπός μας
δεν είναι να πέσουμε ηρωικά
πάνω στον τάφο της Ελλάδας,
αλλά να γλιτώσουμε την Ελλάδα οπωσδήποτε.
Σ’ έναν αγώνα,
οι Λεωνίδες έχουν τη σημασία τους.
Τη νίκη όμως, τη δίνουν οι Θεμιστοκλήδες.
– Κι αν νικήσω Μίχαλε; Αν νικήσω;
– Οι άνθρωποι
που παίζουν την τύχη της πατρίδας τους
πάνω στο χαρτί της ματαιοδοξίας τους,
δε νικούν ποτέ.
Μ. Καραγάτσης
Απόσπασμα από το βιβλίο:
”Αίμα χαμένο και κερδισμένο”
…………………………………………………………………..
Σαν άκουσε το ”καταδικάζονται εις θάνατον”
ο Γέρος σταυροκοπήθηκε: ”Κύριε ελέησον!
Μνήσθιτι μου, Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου.
Αντίκρυσα τόσες φορές τον θάνατο
και δεν τον φοβήθηκα. Ούτε και τώρα τον φοβάμαι”,
είπε σε όσους τον είχαν περιτριγυρίσει
γυρεύοντας να τον παρηγορήσουν.
Άλλοι αναστενάζουν,
άλλοι βουρκώνουν,
άλλοι κλαίνε μ’ αναφιλητά.
Κάποιος απ’ αυτούς, με πνιγμένη φωνή, του λέει:
– Άδικα σε σκοτώνουν στρατηγέ!
– Γι’ αυτό λυπάσαι;
Καλύτερα που με σκοτώνουν άδικα, παρά δίκαια…
του αποκρίνεται.
…………………………………………………………….
Όταν άκουσε ο Κολοκοτρώνης πως ο βασιλιάς Όθων
του έδινε χάρη μετατρέποντας
την ποινή του θανάτου σε ποινή φυλάκισης 20 ετών,
είπε τα παρακάτω λόγια:
”Θα γελάσω τον βασιλιά.
Δε θα ζήσω τόσους χρόνους…”
Αποσπάσματα
από το βιβλίο του Δημήτρη Φωτιάδη:
”ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ”
