Επιστολή στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη έστειλε η συμπολίτισσα Ιωάννα Παλαιτσάκη, σχετικά με το θέμα των συνεπών δανειοληπτών, που βλέπουν απελπισμένοι την προσπάθεια χρόνων να καταρρέει κάτω από την οικονομική λαίλαπα που προκαλεί ο κορωνοϊός και αισθάνονται ανυπεράσπιστοι, αλλά και… κορόιδα. Όπως σημειώνει σε μήνυμά της στην εφημερίδα μας η κ. Παλαιτσάκη, “τα δήθεν μέτρα που ανακοίνωσαν οι τράπεζες σήμερα έχουν προαπαιτούμενο την αλλαγή σύμβασης στο στεγαστικό σου δάνειο”.
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Στις δύσκολες συγκυρίες που ζούμε θεωρώ δεδομένο πως τα μέτρα που έχετε πάρει για την αντιμετώπιση του κορωνοιού ήταν σαφώς απαραίτητα.
Είμαστε μαζί με τον σύζυγό μου από εκείνους που τηρούν με ευλάβεια κι υπομονή όλες τις επίσημες οδηγίες.
Όμως κάποιοι από εμάς, έχουμε ήδη έρθει αντιμέτωποι με την επόμενη ημέρα της απομόνωσης. Η κρίση είναι ήδη εδώ κι δεν μας περιμένει να βγούμε έξω για να την συναντήσουμε.
Είμαι 53 ετών κι άνεργη από το 2012, λόγω της οικονομικής κρίσης. Από τότε, με 2 μικρά διαλείμματα μιας οκτάμηνης κι μιας τρίμηνης σύμβασης εργασίας, δεν μπόρεσα να επανενταχθώ στην αγορά εργασίας. Οι απαντήσεις κατέληγαν πάντα στον ίδιο παρανομαστή «Είστε overqualified, αλλά δυστυχώς λόγω ηλικίας δεν μπορούμε να προχωρήσουμε». Τον Σεπτέμβριο του 2019 βρήκα εργασία, ο εργοδότης με ήθελε, οι συνθήκες ήταν κι για τους δύο μας ιδανικές. Όμως την πρόσληψη μου την σταμάτησε ο ΟΑΕΔ. Η επιχείρηση ήταν ενταγμένη σε πρόγραμμα επιδότησης με όριο ηλικίας τα 49!
Με τον σύζυγό μου από το 2006 έχουμε στεγαστικό δάνειο από την Εθνική Τράπεζα, διάρκειας 23 ετών. Τότε εργαζόμασταν κι οι δύο στον ιδιωτικό τομέα.
Όλα αυτά τα χρόνια, με δυσκολίες οικονομικές, ψυχολογικές ακόμα κι μετά την εμφάνιση προβλημάτων υγείας κρατάγαμε ενήμερο το δάνειο μας κι όλες μας τις υποχρεώσεις προς το κράτος.
Κι φτάσαμε στο σήμερα κύριε Πρωθυπουργέ, που ο σύζυγός μου εργάζεται στον κλάδο εισαγωγών χονδρικής πώλησης ηλεκτρικών ειδών. Πηγαίνει κάθε μέρα στην δουλειά του μια που η εταιρεία είναι ανοιχτή… σε μια κλειστή αγορά.
Με το αδιέξοδο να είναι ήδη εδώ, μετά την εξαγγελία των μέτρων οικονομικής στήριξης, επικοινωνήσαμε με την τράπεζα για να μάθουμε τι μπορούμε να κάνουμε με το δάνειό μας. Η απάντηση; Καμία στήριξη, καμία επίσημη οδηγία. Η «λύση» είναι να καταγγελθεί από την τράπεζα μονομερώς η σύμβαση, να μπουν εκ νέου τόκοι, νέα επιτόκια κλπ. κλπ. Περιληπτικά, όλοι οι κόποι μας κι οι θυσίες μας 14 χρόνια τώρα, θα μας γυρίσουν πάλι πίσω στην αρχή της δανειοδότησης.
Μπορεί η απόγνωση που νιώθουμε σε κάποιους να φαίνεται γελοία, ίσως υπερβολική. Μάθαμε όμως από τους γονείς μας να έχουμε το κούτελο μας καθαρό, όπως λέει κι ο λαός μας. Η ψυχολογική πίεση είναι αφόρητη κι ασήκωτη. Συγχωρέστε μας που δεν είμαστε αναίσθητοι, που μας νοιάζει ακόμα και τώρα η συνέπεια. Που μας νοιάζει το αύριο.
Κάνω λοιπόν μια απλή συζήτηση με τον εαυτό μου. Όταν ανακεφαλοποιήθηκαν οι τράπεζες, ενδιαφέρθηκε κανείς για το πώς θα επιβιώσω; Μήπως η συνέπεια σε αυτήν την χώρα τιμωρείται τελικά; Μήπως η συνέπεια είναι ιδίωμα των ηλιθίων; Κι καταλήγω ότι όλοι μας ΔΕΝ είμαστε ίσοι.
Άρα πολύ καλά πράττουν όσοι αφήνουν τις υποχρεώσεις τους ανεξόφλητες. Γι’ αυτούς κάποια ρύθμιση θα γίνει, κάποια διευκόλυνση θα υπάρξει. Εύλογα βέβαια κάποιος θα σκεφθεί ότι υπάρχουν συμπολίτες μας με σοβαρότερα αδιέξοδα, με προβλήματα υγείας.
Η υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό, αλλά επιτρέψτε μου να σας πω ότι όλα ξεκινούν από την ψυχική μας υγεία. Η οποία χειροτερεύει καθημερινά με πολύ γρήγορους ρυθμούς.
Δεν θέλω να καταχραστώ άλλο την πολύτιμο χρόνο σας , αλλά ΑΠΑΙΤΩ ΛΥΣΗ για όλους μας… ΧΘΕΣ.
ΔΕΝ επιτρέπω σε καμία τράπεζα να τζογάρει με τους κόπους μου.
ΔΕΝ επιτρέπω σε κανέναν να παίζει με την υγεία μου κι την οικογένεια μου.
Πιστέψαμε σε εσάς… κι είμαστε μόνοι
ΣΧΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
