ΔΗΜΟΤΙΚΑΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

Ποιους θα παρασύρει το ρέμα στο Χαϊδάρι;

ΡΕΜΑΤΟΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟΝΕΡΑ

Ποιους θα παρασύρει το ρέμα στο Χαϊδάρι; 2
Άνω Δάσος, 1960  
γράφει ο Κίμων Ε. Φουντούλης 
Συνεχίζοντας τη διερεύνηση της
αμφισβήτησης ιδιοκτησιών από πλευράς Δήμου Χαϊδαρίου (πολιτικό και υπαλληλικό
προσωπικό) λόγω «καταπάτησης ρεμάτων», θεωρούμενων από το Δήμο μας ως «ιδιωτική
περιουσία» του δήμου, υπενθυμίζουμε αλλά και παραθέτουμε ορισμένες ακόμη θέσεις, προτάσεις και ερωτήματα.
Τα ρέματα δεν είναι ιδιωτική  περιουσία του Δήμου ή της ΕΥΔΑΠ. Δεν μπορούν να είναι αντικείμενο συναλλαγής, τουλάχιστον όχι μετά το ισχύον Σύνταγμα (από το 1975), όπου ως
περιβαλλοντικοί πόροι προστατεύονται ΑΠΟΛΥΤΩΣ (έτσι αποφεύγουμε και την
βουλιμία των δανειστών…). Είναι χαρακτηριστικό πως η παράταξη Σελέκου, εξ όσων
γνωρίζουμε, δεν έχει συνεργήσει στην πώληση εκτάσεων ρεμάτων μέσω προσκύρωσης
σε γειτονικά οικόπεδα, δίχως όμως ν’ αναδείξει τον παράγοντα “ρέμα” και τη λειτουργία του που θα εξέθετε τους τότε κρατούντες που πωλούσαν! Αντιστοίχως δεν είχαν προσφέρει συναίνεση, σε ορισμένες τουλάχιστον ανάλογες περιπτώσεις, και οι παρατάξεις του Δημήτρη Τσατσαμπά και του Κώστα Σπηλιόπουλου, διά του κ. Ι. Ιγγλέση, δίχως όμως και αυτοί να αναδεικνύουν τον παράγοντα “ρέμα”.
Κάθε παρέμβαση στα ρέματα προϋποθέτει και προϋπέθετε μετά το 1975 ειδική μελέτη. Ακόμη κι αν από την πραγματική κατάσταση (αστικοποίηση, ανοικοδόμηση χωρίς ή με σχέδιο κ.ά.) ακυρωθεί η ουσιαστική λειτουργία του ρέματος, αυτό παραμένει κοινόχρηστο δημόσιο αγαθό.
Εάν, μετά από τεκμηρίωση, υποδειχθεί λύση (-εις) υποκατάστασης του ρόλου του ρέματος, τότε ίσως και να μπορεί να γίνουν παρεμβάσεις εξωραϊσμού και άλλες σχετικές. Υδραυλικές,
αντιπλημμυρικές μελέτες και λύσεις δεν έχουν κατατεθεί έως σήμερα!
Σίγουρα τα ρέματα δεν προσφέρονται για πώληση!
Ποιοι επιστήμονες, με ποια κριτήρια αποφάσισαν για «καταργούμενα» ρέματα; Οι υπηρεσίες και διοικήσεις του Δήμου μας κάποια στιγμή (!) πληροφορήθηκαν ότι έχουν παραχωρηθεί στο Δήμο (προς διαχείριση) τα ρέματα του Άνω Δάσους. Αυτό ήταν γνωστό από το 1956, όταν και παραχωρήθηκαν, όμως παρουσιάστηκε ένα «κενό μνήμης», που -αν δεν κάνουμε λάθος- δικαιολογήθηκε λόγω απώλειας του Βιβλίου Καταγραφής Περιουσίας του Δήμου, κάτι
που αποδόθηκε σε αποθανόν στέλεχός του. Γιατί όμως υπήρχε μόνο ένα αντίγραφο;
Πότε οι διοικήσεις και υπηρεσίες του ’80 και ’90 απασχολήθηκαν με τον ουσιαστικό ρόλο του ρέματος, την αποστράγγιση ομβρίων, ώστε να προβληματιστούν για το Άνω Δάσος και όσα νερά διαβιβάζει στα χαμηλά της πόλης; Όταν η διοίκηση Μαραβέλια με αρμόδιο αντ/χο
τον κ. Μάριο Λιακόπουλο ενέγραψε τα δικαιώματα οικοπέδων (λόγω «κατάργησης» ρεμάτων) στο Κτηματολόγιο, γιατί δεν κάλεσε με ειλικρίνεια τους φερόμενους ως
καταπατητές κατοίκους Χαϊδαρίου για να ξεκινήσει έρευνα τίτλων και μεταβιβάσεων, ώστε το νήμα να φτάσει σε εκείνους τους αρχικούς και ουσιαστικούς καταπατητές, χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες; Έτσι δεν θα ήταν σε αναταραχή οι σημερινοί ανύποπτοι αποδέκτες της τότε «ρεματοφαγίας».
Ας υποθέσουμε πως οι αρχικοί ρεματοφάγοι – oiκοπεδοπλάστες ήταν δυο-τρεις. Ίσως οι υποθέσεις τους να παραμένουν εκκρεμείς και σήμερα. Δεν θα αποκτούσε γνώση και επιχειρήματα ο Δήμος Χαϊδαρίου, ώστε να φέρει σε αίσιο πέρας για τα συμφέροντα των Χαϊδαριωτών τις υποθέσεις αυτές. Βεβαίως αυτό προϋποθέτει βούληση για διαφάνεια και
μακρόχρονη στράτευση. Υπάρχουν τέτοιες προθέσεις;
Εάν η διοίκηση Μαραβέλια έλεγχε μία (1) περίπτωση το μήνα, στα έξι (6) χρόνια θα είχε διερευνήσει περί τις εξήντα έως εβδομήντα (60-70) περιπτώσεις. Εάν η διοίκηση Σελέκου είχε αρχίσει ή συνεχίσει τέτοιο έργο, θα είχε ελέγξει περί τις είκοσι (20) ακόμη περιπτώσεις, με τον προαναφερθέντα ρυθμό.
Πρότεινε κάτι ανάλογο η υπηρεσία του Δήμου Χαϊδαρίου; Κι αν έχουν γίνει μεταβιβάσεις σε αυτό το διάστημα; Ποιος δεν θέλει να μάθουμε την αλήθεια στο Χαϊδάρι; Ποιες οι θέσεις και ενέργειες των διαδόχων σχημάτων από το ευρύ ΠΑΟΚ και την ευρεία Νέα Δημοκρατία;
Οι σημερινοί εγκαλούμενοι ιδιοκτήτες, εφόσον αποδεδειγμένα δεν έχουν προβεί οι ίδιοι σε καταπάτηση μιας και π.χ. αγόρασαν μετά την πράξη εφαρμογής, όπου το Δημόσιο εγγυήθηκε το σχέδιο πόλης, νομιμοποιούνται να διεκδικήσουν αποζημιώσεις για την προσβολή που υφίστανται; Ποιος θα πληρώσει τυχόν αστικές απαιτήσεις; Οι «φύλακες» της δημοτικής «περιουσίας» ή οι φορολογούμενοι;
Η διοίκηση του Δήμου Χαϊδαρίου, πέραν των άλλων, οφείλει να παρουσιάσει:
1.    Το πλήρες υδρογραφικό δίκτυο και την σημερινή του κατάσταση. (Τα
όσα διετύπωσε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κ. Βορέας περί μη ύπαρξης χαρτών, θα ήταν
αφορμή για γέλιο, όμως τα πράγματα είναι επικίνδυνα. Δηλαδή η υπηρεσία
λειτουργεί με «οράματα», δίχως σχέδια, θέτει σε ομηρία πλήθος πολιτών και η
μεγαλόθυμη διοίκηση τροχονομεί; Είναι δυνατόν χωρίς πλήρη αποτύπωση να
προκύπτει τέτοια αναστάτωση; Έγινε ευρεία, γενική έρευνα ή εστιασμένη κατά
βούληση; Δεν υπάρχουν ευθύνες με ονοματεπώνυμο; Γιατί άραγε δεν έχουν
απευθυνθεί στο Υπουργείο Γεωργίας, που παραχώρησε τα ρέματα στο Δήμο το 1956; Τι
άλλα πρακτικά και λοιπά έγγραφα έχει το Υπουργείο Γεωργίας για το Χαϊδάρι;)
2. Πλήρη κατάλογο εκτάσεων ρεμάτων που μεταβίβασε ο Δήμος σε
τρίτους με στοιχεία των αρχικών και τελικών εμβαδών που προέκυψαν.
3. Τις «νομιμοποιητικές» αποφάσεις, ρυθμίσεις, οδηγίες για την
μετατροπή («κατάργηση») και αποδοχή των ρεμάτων ως «οικοπέδων».
Εδώ προκύπτει ένα ακόμη ερώτημα:
Εκτός από πωλήσεις ρεμάτων, μήπως ο Δήμος προέβη και σε αγορές «εκτάσεων»
ρεμάτων από ιδιώτες;
Διοικήσεις και εργαζόμενοι στο δήμο μας οφείλουν εξηγήσεις και συγνώμες. Ευτυχώς στο Χαϊδάρι οι πλημμύρες δεν κόστισαν ζωές, οπότε η αμέλεια περί τα ρέματα δεν ήταν κακουργηματικού χαρακτήρα.
Οι ζημιές όμως δεν είναι μικρές.
Ίσα-ίσα, είναι υψηλές και για ορισμένους τακτικά επαναλαμβανόμενες έως
εξοντωτικές.
Η διοίκηση Σελέκου έχει πολιτικές και διοικητικές ευθύνες. Δεν προκάλεσε το πρόβλημα, έχασε όμως χρόνο, έφτασε να επικοινωνεί με τους δημότες προ των ενστάσεων στο «και πέντε». Μπροστά της είναι η ευκαιρία να αποδείξει την επαναστατική τιμιότητα και ανεξαρτησία, βάζοντας το μαχαίρι βαθιά, έως τους αρχικούς ιδιοκτήτες ή/και κατασκευαστές
τίτλων, χρησιμοποιώντας κάθε πρόσφορο εργαλείο του αστικού κράτους! Αν άραγε
είχαν βρεθεί τα μέλη της διοίκησης Σελέκου, ως μέλη και του ΚΚΕ, στη θέση των
ανυποψίαστων τελικών αποδεκτών, πώς θα αντιδρούσαν στην ομηρία;
Κλείνοντας, πρέπει να αναρωτηθούμε δημοσίως: μήπως οι καθυστερήσεις, που εκ των πραγμάτων διαπιστώνονται, ήταν μεθοδευμένες και αποσκοπούσαν ακριβώς στο να μην δώσουν λόγο οι αρχικοί «ιδιοκτήτες»; Να περάσει δηλαδή ο χρόνος, να παγιωθεί μια κατάσταση και μιας κι ήρθε ο εκσυγχρονισμός του κτηματολογίου, ας πληρώσουν τον μουτζούρη όσοι πλήρωσαν την υπεραξία της γης ως τελικοί αποδέκτες της.
Η διερεύνηση και λογοδοσία δεν είναι αφηρημένες έννοιες, ούτε αόριστες διαδικασίες. Ας μην ξεχνάμε, ότι στην πολιτική οφείλεις να αποδεικνύεις την καθαρή πρόθεση και δράση, στη δικαιοσύνη πρέπει να αποδεικνύεται η ενοχή.

Ακολουθεί το σκεπτικό της Τεχνικής Υπηρεσίας για κάποιες περιπτώσεις ρεμάτων.

 

Ποιους θα παρασύρει το ρέμα στο Χαϊδάρι; 4

 

Ποιους θα παρασύρει το ρέμα στο Χαϊδάρι; 6

 

Ποιους θα παρασύρει το ρέμα στο Χαϊδάρι; 8

 

Ποιους θα παρασύρει το ρέμα στο Χαϊδάρι; 10

 

 

Παρόμοια Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button