Ανεξέλεγκτη διασπορά στο Αττικό Νοσοκομείο μόλυνε πολλούς καρκινοπαθείς

Υπεράριθμοι συνοδοί “εισβάλλουν” στο νοσοκομείο χωρίς κανέναν έλεγχο, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών

Σοβαρότατη καταγγελία για το επίπεδο νοσηλείας στο Νοσοκομείο Αττικόν περολαμβάνεται στο σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Δημοκρατία”. Μιλάει συγγενής καρκινοπαθούς για απαράδεκτα που διαπίστωσε όσον αφορή την (μη) τηρηση μέτρων κατά της διασποράς του κορωνοϊού στο Νοσοκομείο (αντίθετα και με τα μίνι μάρκετ, όπως σχολιάζει), γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα να νονοσήσει ο πατέρας του και να κινδυνέψει σοβαρά. Το “Χαϊδάρι Σήμερα” απευθύνθηκε στον ιατρό ειδικό παθολόγο – εντατικολόγο στη ΜΕΘ Covid, Μιχάλη Ρίζο, που μας τόνισε ότι οι γιατροί έχουν προειδοποιήσει πολλές φορές, αλλά δεν εισακούονται και μίλησε για “κακές συνθήκες νοσηλείας”, με ό,τι αυτό σημαίνει και κάπου εδώ αποκτά ρόλο ο εισαγγελέας (ολόκληρο το άρθρο εδώ: Γιατροί Νοσοκομείου: “Συνθήκες κακής νοσηλείας στο Αττικόν”).

Μπορεί ένας καρκινοπαθής να μπαίνει στο νοσοκομείο για να κάνει τη χημειοθεραπεία του και να κολλάει κορονοϊό, με αποτέλεσμα να πηγαίνει πίσω η θεραπεία του και να τίθεται η ζωή του σε κίνδυνο; Η απάντηση δεν θα μπορούσε παρά να είναι αρνητική για οποιοδήποτε κράτος της δυτικής Ευρώπης. Για την Ελλάδα όμως είναι μια θλιβερή πραγματικότητα και μια ντροπιαστική πρωτοτυπία, που αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πως τα νοσοκομεία έχουν «αλωθεί» και η διαχείριση της πανδημίας έχει ξεφύγει ολοκληρωτικά από τα χέρια της κυβέρνησης, σημειώνει η “Δημοκρατία”.

Η καταγγελία έφτασε στα στην εφημερλιδα από αναγνώστη της, ο οποίος επώνυμα κατήγγειλε πως ο πατέρας του, ο οποίος διαγνώστηκε με καρκίνο, όταν χρειάστηκε να εισαχθεί για επέμβαση στο Νοσοκομείο Αττικόν, κόλλησε κορονοϊό. Και αν εν μέρει αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια άτυχη στιγμή, όσα μας διηγήθηκε πραγματικά σοκάρουν.

Οπως κατήγγειλε ο Α.Γ., όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο πήγε τον πατέρα του στο Νοσοκομείο Αττικόν για πρώτη φορά ένιωσε μια ανασφάλεια, καθώς οι έλεγχοι που πραγματοποιούνταν ήταν κάτι παραπάνω από ελλιπείς. «Στο πρώτο ραντεβού για χημειοθεραπεία διαπίστωσα με έκπληξη ότι το νοσοκομείο δεν τηρούσε σχεδόν κανένα μέτρο προφυλάξεις. Εκτός από την πρώτη φορά που ζητήθηκε το πιστοποιητικό εμβολιασμού μόνο του ασθενούς και όχι του συνοδού», είπε χαρακτηριστικά.

Το εντυπωσιακό είναι πως όσο περνούσε ο καιρός και η διασπορά του ιού στην κοινότητα μεγάλωνε τόσο οι έλεγχοι στο νοσοκομείο εξανεμίζονταν. «Βίωνα το εξής παράδοξο… Για να πάρω ένα μπουκαλάκι νερό από το μαγαζί, έπρεπε να φοράω τη μάσκα μου και να περιμένω να αδειάσει για να μπω στο κατάστημα, ενώ μετά έμπαινα στο νοσοκομείο και γινόταν ο κακός χαμός» μας είπε.

«Έκτοτε όσες φορές μπήκα στο νοσοκομείο και πήγαμε με προγραμματισμένο ραντεβού για χημειοθεραπεία, κανείς δεν έλεγξε εάν υπάρχει αρνητικό τεστ. Στον διάδρομο αναμονής και στο γραφείο των γιατρών δεκάδες ασθενείς και συνοδοί περιμέναμε ο ένας πάνω στον άλλο με μόνο όπλο τη μάσκα. Παρατήρησα ότι σε ολόκληρο το νοσοκομείο συνέβαινε το ίδιο. Εκατοντάδες άνθρωποι μπαινόβγαιναν και περιφέρονταν χωρίς κανέναν έλεγχο για τεστ, χωρίς αποστάσεις, με δυο και τρεις συνοδούς ο καθένας, ο ένας πάνω στον άλλο», είπε.

Τα προβλήματα όμως για τον Α.Γ. άρχισαν όταν ο πατέρας του υποτροπίασε και χρειάστηκε να νοσηλευτεί στην πτέρυγα της Ογκολογικής Κλινικής του νοσοκομείου.

Εκεί, όπου -υπό κανονικές συνθήκες- ο έλεγχος θα έπρεπε να τηρείται ευλαβικά, δεδομένου ότι νοσηλεύονται οι πιο ευάλωτοι στον κορονοϊό ασθενείς. Ωστόσο, τα πράγματα ακόμα και εκεί ήταν διαφορετικά. Όπως είπε ο Α.Γ., «μπαίνοντας στην Ογκολογική Κλινική διαπίστωσα πως η κατάσταση παραμένει ίδια και απαράλλαχτη. Κανένας έλεγχος, σε κανέναν, εκτός από τον ασθενή. Πλέον είχα πειστεί πως ο πατέρας μου κινδύνευε στο νοσοκομείο περισσότερο απ’ ό,τι στον δρόμο ή σε ένα εστιατόριο».

«Την προηγούμενη νύχτα προτού μπει στο χειρουργείο για μια έκτακτη και αναγκαία επέμβαση, ώστε να κρατηθεί στη ζωή, ακούσαμε έντονη αναστάτωση από τους διαδρόμους. Βγαίνοντας έξω, είδα τους κατάκοπους γιατρούς να φωνάζουν πως το νοσοκομείο έχει γεμίσει θετικά κρούσματα».

Ο Α.Γ. είπε πως ακόμα θυμάται την απόγνωση στα μάτια των γιατρών και ο ίδιος μας επισήμανε πως θυμάται χαρακτηριστικά τη φράση ενός από αυτούς: «Εμείς πολεμάμε τον εχθρό μόνοι και αβοήθητοι». «Οι επόμενες ημέρες ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης. Άλλοι έλεγαν ότι η διασπορά προκλήθηκε από σύνοδο και άλλοι από νοσηλευτές. Απομονώθηκε ο θάλαμος όπου εμφανίστηκε ο κορονοϊός, αλλά στις διπλανές αίθουσες της χημειοθεραπείας μεταφέρθηκαν ασθενείς ύποπτοι για κορονοϊό προς διερεύνηση. Αποτέλεσμα, οι ίδιες νοσοκόμες και οι γιατροί έπρεπε να εξυπηρετούν τους ασθενείς κορονοϊού και τους ογκολογικούς μέχρι οι ασθενείς Covid να απομακρυνθούν από εκεί. Τις επόμενες δύο ημέρες επικράτησε φοβερή αναστάτωση σε όλους. Οι γιατροί και νοσηλευτές σε απόγνωση, οι ασθενείς και συνοδοί σε πανικό», είπε κουνώντας το κεφάλι με απόγνωση.

Εν τέλει την τρίτη ημέρα ο Α.Γ. έμαθε πως τα κρούσματα εντοπίστηκαν στον θάλαμο που νοσηλευόταν ο πατέρας του, ο οποίος και διαγνώστηκε θετικός. Πρακτικά αυτό σήμανε την αναβολή του χειρουργείου του πατέρα του Α.Γ. για 15 ημέρες αλλά και των χημειοθεραπειών του, μέχρι να αναρρώσει από τον κορονοϊό.

«Από φήμες και χωρίς καμία επίσημη ενημέρωση και χωρίς καμία οδηγία προς τους υπολοίπους μαθαίναμε πια ότι η διασπορά εντός του νοσοκομείου είναι τεράστια. Το πιο γελοίο είναι ότι στο νοσοκομείο για να κάνεις τεστ πρέπει να περιμένεις στα εξωτερικά ιατρεία με άλλους ασθενείς, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη διασπορά από τους θετικούς. Οι συνοδοί για να γυρίσουμε σπίτι έπρεπε να κάνουμε τεστ εξωτερικά με χρέωση δική μας» μας είπε.