Αν γινόταν μονόδρομος η Γ. Παπανδρέου, πώς θα λειτουργούσε το Δάσος;

Η Γ. Παπανδρέου είναι ένας μπελάς για όποιον επιχειρεί να ανεβεί ή να κατεβεί στη συνοικία του Δάσους. Για τους μόνιμους κατοίκους είναι μια συνεχής σκοτούρα, αφού αποτελεί εκτός από αρτηρία της συνοικίας και κέντρο της ζωής της. Το έχουμε επισημάνει και εμείς και οι αναγνώστες μας και δεν χρειάζεται να επανέλθουμε στην περιγραφή της δύσκολης κατάστασης.

Η ιδέα την οποία συζητάμε σήμερα δεν είναι ούτε καινούργια ούτε ιδιαίτερα “ψαγμένη” στη σύλληψή της. Μιλάμε για μια απλή μονοδρόμηση. Λέγεται μάλιστα ότι όταν έγινε η τελευταία ανάπλαση, που απέδωσε την παρούσα μορφή του κεντρικού άξονα του Δάσους, ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε να λειτουργεί ως μονόδρομος, αλλά η δημοτική αρχή Μαραβέλια προτίμησε την… πεπατημένη, δηλαδή τη λειτουργία δύο ρευμάτων.

Πολλοί λοιπόν, όταν στριμώχνονται για να τη διασχίσουν αναρωτιούνται “μα πώς είναι δυνατόν να μην είναι μονόδρομος;”. Η φράση αυτή έχει παρουσιαστεί πολλές φορές σαν σχόλιο στα άρθρα μας.

Ξεκινάμε με την κεντρική παραδοχή ότι το υπερτοπικό μεταφορικό έργο και οι μικρομετακινήσεις πραγματοποιούνται με ΙΧ και θα συνεχίσει το ίδιο, όσο κυριαρχεί αυτή η κουλτούρα στην κοινωνία μας, αλλά βασικά όσο είναι τόσο αραιά τα δρομολόγια των αστικών συγκοινωνιών και της δημοτικής συγκοινωνίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι σε μονόδρομους όπως η οδός Αγίας Παρασκευής η Κυπρίων Αγωνιστών, η Σωκράτους και η Μπουμπουλίνας μπορείς να κινηθείς σχετικά άνετα, ενώ η διάσχιση της “διπλής” Σουκατζίδη, της Σατωβριάνδου και της Ηρώων Πολυτεχνείου είναι μια μικρή περιπέτεια. Ως διπλής κυκλοφορίας αυτοί οι δρόμοι είναι αδύνατο να εξυπηρετήσουν και τις διελεύσεις και τις παρόδιες χρήσεις και το παρκάρισμα. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν εντοπίζεται μόνο στη Γ. Παπανδρέου.

Η Γ. Παπανδρέου σαν μονόδρομος…

Χρειαζόμαστε λοιπόν ελεύθερο δρόμο, αλλά και αρκετές θέσεις πάρκινγκ. Το μόνο που μπορεί να τα εξασφαλίσει αυτά τα δύο ταυτόχρονα είναι η μονοδρόμηση. Είναι ο τρόπος για να διέλθεις χωρίς εμπλοκές, αλλά και για να μπορείς να αφήσεις το αυτοκίνητό σου για να πας στην αγορά, στον γιατρό, στα καταστήματα εστίασης κτλ. Θα υπάρχει κέρδος χρόνου και λιγότερο άγχος και για όσους κατοικούν πάνω στην κεντρική αρτηρία, αλλά και για όσους χρειάζεται να φτάσουν στο Άνω Δάσος και τις άλλες πιο μακρινές γειτονιές. Επιπλέον, πάντα οι μονοδρομήσεις επιτρέπουν περισσότερο χώρο για πεζοδρόμια.

Διάβασε και αυτό: Χαϊδάρι: Πώς κινδυνεύεις να δεχτείς κλήση 700€ χωρίς να φταις

(Ο χώρος του δημοτικού πάρκινγκ στο Αθλητικό Κέντρο είναι αρκετά μακριά, ειδικά από τα ψηλά και χαμηλά σημεία της Γ. Παπανδρέου, αλλά και χωρίς στοιχειωδώς επαρκή πρόσβαση με τα πόδια.)

Αν και όταν όταν κάποτε γίνει η συγκεκριμένη μονοδρόμηση, επειδή υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να επιτρέψει μεγαλύτερες ταχύτητες με κίνδυνο για τους πεζούς, επιβάλλεται η ανάσχεσή τους με κατάλληλες επιλογές.

Το αν θα είναι η Γ. Παπανδρέου άνοδος ή κάθοδος ή με μεικτή εικόνα (άνοδος μέχρις ένα σημείο και κάθοδος στο υπόλοιπο) είναι θέμα μιας απλής συγκοινωνιακής μελέτης. Με αυτήν είναι απολύτως εφικτό να ρυθμιστούν οι είσοδοι – έξοδοι της συνοικίας στη Λ. Αθηνών και οι εσωτερικές κινήσεις με τις κατάλληλες μονοδρομήσεις.

Δεν είναι μόνο η Γ. Παπανδρέου προβληματική

Στο Δάσος υπάρχουν και μονόδρομοι και διπλής κατεύθυνσης οδοί.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι σε μονόδρομους όπως η οδός Αγίας Παρασκευής η Κυπρίων Αγωνιστών, η Σωκράτους και η Μπουμπουλίνας μπορείς να κινηθείς σχετικά άνετα, ενώ η διάσχιση της “διπλής” Σουκατζίδη, της Σατωβριάνδου και της Ηρώων Πολυτεχνείου είναι μια μικρή περιπέτεια. Ως διπλής κυκλοφορίας αυτοί οι δρόμοι είναι αδύνατο να εξυπηρετήσουν και τις διελεύσεις και τις παρόδιες χρήσεις και το παρκάρισμα. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν εντοπίζεται μόνο στη Γ. Παπανδρέου.

Είναι πολύ παράδοξο το γιατί επί τόσα χρόνια δεν παίρνει καμία δημοτική αρχή την πρωτοβουλία, αφού σε όλες της πόλεις η μονοδρόμηση κυριαρχεί σαν λύση στις ίδιες δυσλειτουργίες. Εδώ όχι. Ό,τι έγινε στο κυκλοφοριακό, έγινε πριν από δεκαετίες και από τότε κυριαρχεί η απραξία. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης η επίλυση προβλημάτων της καθημερινότητας. Χρειάζεται κάποιος δήμαρχος και η ομάδα του να ασχοληθούν σοβαρά, αλλά και να έχουν τόλμη για αλλαγές.

ΥΓ1. Μετά από τόσα χρόνια “δοκιμής” της ανάπλασης της Γ. Παπανδρέου, πρέπει να το πάρουμε πια απόφαση ότι ήταν αποτυχημένη. Χρειάζεται νέα μελέτη, ώστε μην να γίνονται σε αυτό τον δρόμο όλα παράνομα, δηλαδή και παράνομο παρκάρισμα και παράνομη κίνηση στο αντίθετο ρεύμα.

Μπορείτε να γράψετε τη γνώμη σας πιο κάτω, στα σχόλια (παρακαλούμε χωρίς λινκ)