ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ
19 χρόνια μετά το σεισμό της Πάρνηθας. Τι ισχύει στο Χαϊδάρι για ρήγματα, χαλαρά εδάφη, μεγάλες επιταχύνσεις
Τέτοιες μέρες, τον Σεπτέμβρη του 1999, η Αθήνα συγκλονίστηκε από τον μεγάλο σεισμό της Πάρνηθας. Το Χαϊδάρι υπέφερε πολύ. Η άμεση εγγύτητα με το ρήγμα που έδωσε τον σεισμό, το είδος των εδαφών σε ορισμένα σημεία της πόλης, ακόμα και η γεωλογική ιστορία της περιοχής που ενίσχυσε την επιτάχυνση του εδάφους, έπαιξαν τον ρόλο τους. Τα χρόνια που πέρασαν είναι αρκετά και οι πληγές έχουν κλείσει, αν και όχι όλες: Το κλειστό ακόμη καθολικό της Μονής Δαφνίου, αλλά και το ερείπιο της οδού. Γ. Παπανδρέου, μένουν για να μας θυμίζουν τον σεισμό, στον οποίο χάθηκαν και συμπολίτες μας σε καταρρεύσεις κτηρίων εκτός Χαϊδαρίου. Δημοσιεύουμε παλιότερη έρευνα της έντυπης μορφής της εφημερίδας μας “Χαϊδάρι Σήμερα”, που διαφωτίζει πολλά για τις επιπτώσεις του σεισμού στο Χαϊδάρι, αλλά και τι πρέπει σήμερα να φοβόμαστε και τι όχι.
Από τον Σεπτέμβρη του 1999 κυκλοφορούν στην πόλη φήμες για ενεργά ρήγματα που διασχίζουν το Χαϊδάρι, και κάνουν ορισμένους να χάνουν -άδικα- τον ύπνο τους.
Ο πιο αρμόδιος να μιλήσει για όλα αυτά είναι ο Δρ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΡΑΝΗΣ, Γεωλόγος στον Τομέα Δυναμικής, Τεκτονικής & Εφαρμοσμένης Γεωλογίαςτου Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος συμμετείχε στην επιτόπια έρευνα και περπάτησε βήμα – βήμα την περιοχή μας.
Μετά τον σεισμό του 1999, που άφησε τα έντονα σημάδια του στο Χαϊδάρι, έγιναν από τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς όλες οι απαραίτητες έρευνες:
- Σεισμοτεκτονική έρευνα, που αφορά το κατά πόσο η περιοχή έχει σεισμικό δυναμικό και πόσο (ενεργά ρήγματα).
- Έρευνα τρωτότητας σε σεισμική διέγερση, που αφορά το είδος των γεωλογικών σχηματισμών θεμελίωσης (έδαφος).
- Μελέτη στο κτηριακό απόθεμα της πόλης, δηλαδή το είδος των κατασκευών και η παλαιότητά τους, η οποία αφορά τον αντισεισμικό κανονισμό με τον οποίο χτίστηκαν.
Ρήγματα υπάρχουν στο Χαϊδάρι, αλλά όχι ενεργά
Η σεισμοτεκτονική έρευνα, σύμφωνα με τον κο Κράνη, έχει εντοπίσει δύο πιθανά ενεργά ρήγματα στο Χαϊδάρι, ωστόσο κανένα από αυτά δεν αποτελεί γενεσιουργό σεισμικό ρήγμα, δηλαδή δεν έχει διαπιστωθεί άμεση συσχέτισή του με σεισμό στο παρελθόν. Άλλωστε χαρτογραφημένα πιθανά ρήγματα υπάρχουν παντού στην Ελλάδα.
Το πρώτο πιθανό ρήγμα διέρχεται μέσα από την συνοικία του Δάσους με διεύθυνση ΒΒΑ-ΝΝΔ. Το δεύτερο αφορά τη ρηξιγενή ζώνη του Δαφνίου, που χωρίζει το Αιγάλεω από το Ποικίλο και φτάνει μέχρι τον Σκαραμαγκά.
Όπως μας διαβεβαίωσε ο ερευνητής, δεν υπάρχουν αποδείξεις δραστηριοποίησης τοπικών ρηγμάτων στην περιοχή μας, αλλά δεν παύουν να απαιτούν προσοχή όταν χτίζουμε κάτι. Η περαιτέρω επιφανειακή έρευνα που απαιτείται είναι δύσκολη, αφού μιλάμε πια για πλήρως δομημένη περιοχή, γεγονός που αφορά, φυσικά, και ολόκληρο το Λεκανοπέδιο. Οι αυξημένες ζημιές στο Χαϊδάρι, και κυρίως στο Δάσος, οφείλονται στους γεωλογικούς σχηματισμούς θεμελίωσης ή την διακοπή της συνέχειας των γεωλογικών σχηματισμών από μικρής κλίμακας ρήγματα (εδώ μπορούμε να μιλάμε για «παθητική δράση» των τοπικών ρηγμάτων).
Η καταστροφή στη Μονή Δαφνίου, για παράδειγμα, οφείλεται μάλλον σε συσσωρευμένη καταπόνηση από τους 7 – 8 αιώνες της ζωής του, πιθανότατα από σεισμό ή σεισμούς για τους οποίους δεν έχουν σωθεί μαρτυρίες. Ενας τέτοιος σεισμός φαίνεται ότι έγινε κατά τον 16ο αιώνα, προκαλώντας ζημιές και στην Ακρόπολη. Γενικότερα οι σεισμοί στην Κεντρική Ελλάδα γίνονται με μεγάλα χρονικά κενά μεταξύ τους και λόγω του ότι η καταγραφή τους μέχρι το 1964 γινόταν με αραιό δίκτυο σεισμογράφων, ενώ πλήρεις καταγραφές έχουμε από το 1981 και μετά, λείπουν οι ακριβείς πληροφορίες και στηριζόμαστε μόνο σε ιστορικές αναφορές, με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε έλλειψη λεπτομερών στοιχείων.
Το πρόβλημα των χαλαρών εδαφών
Το έδαφος της Δυτικής Αττικής έχει ιδιαιτερότητες. Από τη δεκαετία του 1950 γνωρίζαμε, μας λέει ο κος Κράνης, ότι κάποιοι γεωλογικοί σχηματισμοί της ήταν ευάλωτοι σε σεισμό. Το πρόβλημα στο Χαϊδάρι υπάρχει, αν και δεν είναι τόσο έντονο όσο σε άλλες συνοικίες της δυτικής Αθήνας. Επίσημη καταγραφή τού Πολυτεχνείου έχει χαρακτηρίσει την πόλη μας ως «μικρής και μεσαίας επικινδυνότητας». Το πρόβλημα μετριάζεται περισσότερο από το ότι πολλά κτήρια είναι νεόδμητα, επομένως χτίστηκαν είτε με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1984, που εφαρμόστηκε μετά τον σεισμό των Αλκυονίδων (1981) ή με τους μεταγενέστερους αντισεισμούς κανονισμούς..
Το Χαϊδάρι χωρίζεται από πλευράς ποιότητας εδάφους σε δύο περιοχές:
Στο ψηλό ανάγλυφο (υψώματα – λόφοι), όπου υπάρχουν σκληρά πετρώματα (ασβεστόλιθοι), με πολύ καλύτερη συμπεριφορά στον σεισμό.
Στις χαμηλές περιοχές, που έχουν προβληματική συμπεριφορά. Πρόκειται για «μαλακούς» γεωλογικούς σχηματισμούς (λευκές μάργες). Αυτά συνήθως φιλοξενούν λιγνιτικά κοιτάσματα, που έχουν ιδιόμορφη συμπεριφορά στον σεισμό, η οποία μερικές φορές επιδεινώνεται από κοιλώματα (φυσικά ή από εξορύξεις λιγνίτη, που συναντάμε, για παράδειγμα, στην Πετρούπολη). Πρόκειται για γεωλογικά στρώματα που αποτέθηκαν κατά το Νεογενές και τους συναντάμε μεταξύ Χαϊδαρίου – Περιστερίου (προς Ανθούπολη), στο Δάσος και μεταξύ Λεωφόρου Αθηνών και Ιεράς Οδού, στα Κουνέλια.
Η αρχαία λίμνη και… οι αυξημένες επιταχύνσεις Ο σεισμός του 1999 δεν ήταν μεγάλος, ωστόσο χαρακτηρίστηκε από αρκετά υψηλές εδαφικές επιταχύνσεις. Στο Δαφνί για παράδειγμα, επιταχυνσιογράφος που είχε τοποθετηθεί για λογαριασμό της Αττικό Μετρό, μέτρησε επιτάχυνση του εδάφους 0,11g, δηλαδή το 1/10 της επιτάχυνσης της βαρύτητας, που χαρακτηρίζεται ως μεγάλη. Πού οφείλονται αυτές οι αυξημένες επιταχύνσεις σύμφωνα με τους ερευνητές; Η απάντηση βρίσκεται στην γεωλογική ιστορία της περιοχής μας.
Ο κος Κράνης μας πληροφορεί ότι πριν από 6 έως 8 εκατ. χρόνια η περιοχή μας ήταν λίμνη, με παρυφές της το Αιγάλεω και το Ποικίλο. Η ύπαρξη λιμναίας λεκάνης στοιχειοθετείται από την ύπαρξη των νεότερων ιζηματογενών γεωλογικών σχηματισμών και των λιγνιτών, που αναφέραμε πιο πριν, τα οποία είναι πιο μαλακά και ευπαραμόρφωτα στον σεισμό. Από την άλλη, δικαιολογεί και τις αυξημένες επιταχύνσεις: Κάθε λεκάνη φυλακίζει και ενισχύει τα σεισμικά κύματα. Μάλιστα στις παρυφές της λεκάνης παρατηρούνται πιο μεγάλες επιταχύνσεις, γεγονός που δικαιολογεί την προαναφερθείσα καταμέτρηση του επιταχυνσιογράφου στο Δαφνί και την ταλαιπωρία, γενικότερα του Χαϊδαρίου, στον σεισμό του 1999.
Αυτό που επίσης παρατηρήθηκε στον σεισμό του 1999 είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των καταστροφών έγινε μέχρι τον Κηφισό, που λειτούργησε σαν όριο.
Ανάγκη γεωτεχνικής έρευνας πριν τη θεμελίωση
Όλες οι παραπάνω παράμετροι δημιουργούν δυσμενείς συνθήκες θεμελίωσης και απαιτούν πολύ καλή ανάλυση για την ανέγερση μιας οικοδομής. Το Χαϊδάρι, σύμφωνα με τον νεότερο αντισεισμικό κανονισμό του 2004 έχει εναχθεί στην “Ζώνη 2”, δηλαδή απαιτεί κτίρια που να αντέχουν σε επιταχύνσεις έως 0,24g!
Ακόμη, ο νέος αντισεισμικός κανονισμός, προβλέπει την εκπόνηση γεωτεχνικής έρευνας για να εκτιμηθεί το έδαφος θεμελίωσης και οι φυσικές παράμετροί του (συνεκτικότητα – ρευστότητα). Η έρευνα αυτή είναι υποχρεωτική για τα δημόσια κτήρια, καθώς και για τα ιδιωτικά όγκου 4.000 κ.μ. και πάνω, που αντιστοιχεί περίπου σε μια 4όροφη πολυκατοικία και άνω. Η γεωτεχνική έρευνα είναι απαραίτητη, αν αναλογιστεί κάποιος ότι η Αττική, η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Ελλάδας πάσχει από έλλειψη μελετών και λεπτομερών θεματικών γεωλογικών, τεχνικογεωλογικών και γεωτεχνικών χαρτών.
Πρόληψη πάνω απ’ όλα
Ο ερευνητής ολοκληρώνει με την αναφορά στην ανάγκη της πρόληψης και της προετοιμασίας.
Η σεισμικότητα μιας περιοχής, σε συνδυασμό με την αλληλεπίδραση μεταξύ εδάφους θεμελίωσης και κτηρίου δίνει τα αποτελέσματα των ζημιών σε μια περιοχή. Σημασία δεν έχει μόνο η γνώση των ρηγμάτων, όπως αποδείχτηκε από τα παραπάνω, αλλά και η γνώση του γεωλογικού υποβάθρου ώστε να γίνει η κατάλληλη θεμελίωση κάθε κτιρίου. Αν υπάρχει αυτή η πολιτική πρόληψης, είναι δυνατό να μετριαστούν οι υλικές ζημιές και να μηδενιστούν οι απώλειες σε ζωές.
Όμως είναι αναγκαία και η προετοιμασία αντιμετώπισης των προβλημάτων που θα προκύψουν από έναν ισχυρό σεισμό. Η πολιτική προστασία και η εκπόνηση σχεδίων έκτακτης ανάγκης από τις δημοτικές αρχές είναι καθοριστικής σημασίας. Πρέπει απαραιτήτως:
- Να έχουν εκπονηθεί οι απαραίτητοι χάρτες (νεοτεκτονικοί, τεχνικογεωλογικής καταλληλότητας, σεισμικής επικινδυνότητας, κ.ο.κ.)
- να υπάρχουν οργανωμένοι χώροι καταφυγής – καταυλισμού.
- να έχει εκπονηθεί σχέδιο όδευσης και διαφυγής.
- να υπάρχει πρόβλεψη μεταστέγασης δημοτικού κτηρίου και γενικά όλων των κρίσιμων υπηρεσιών,εφόσον αυτές πληγούν από τον σεισμό.
- να έχει γίνει επιθεώρηση των δημόσιων κτηρίων, αλλά και των παλαιότερων, ιδίως, κατοικιών.
- Να υπάρχει κατάλληλα επιμορφωμένο προσωπικό στις αρμόδιες υπηρεσίες.
- Να υπάρχει επαρκής πληροφόρηση και εκπαίδευση των πολιτών.
Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΝΤΗΝΙΑΚΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ…
“Είχα αγωνία για το Παλατάκι”
«Εκείνο το μεσημέρι βρισκόμουν σε γενική συνέλευση της ΤΕΔΚΝΑ, στο κέντρο της Αθήνας. Μόλις εκδηλώθηκε ο φοβερός σεισμός έφυγα με τον οδηγό μου τον Βασίλη για το Χαϊδάρι. Είχα μεγάλη αγωνία για το Παλατάκι. Κατέβηκα, το εξέτασα και διαπίστωσα με ανακούφιση πως δεν είχε πάθει τίποτα. Μετά πήγα στο σπίτι μου και κατόπιν στο Δημαρχείο».
Έτσι ξεκινούν οι αναμνήσεις του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΝΤΗΝΙΑΚΟΥ για τον μεγάλο σεισμό του Σεπτέμβρη του 1999. Του ζητήσαμε να μας μιλήσει για μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της πολύχρονης δημαρχιακής του θητείας. Μας εξιστόρησε τις αγωνίες και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε ο Δήμος, τη δράση και τις λύσεις που έδωσε.
►«Ήταν φοβερή δοκιμασία για την πόλη και τους πολίτες. Όμως, ταυτόχρονα, ήταν η περίοδος στην οποία ξεδίπλωσαν τον πλούτο των συναισθημάτων και την ευαισθησία τους όλες οι πτέρυγες του Δημοτικού Συμβουλίου και οι εργαζόμενοι στον Δήμο. Σ’ αυτούς προστέθηκε ένα κύμα αυθόρμητου εθελοντισμού που πήγασε από τον κόσμο, μια πληθωρική έκφραση αλληλεγγύης. Μέσα στην αγωνία που ζούσαμε, είχαμε την ικανοποίηση για την κοινωνική συνοχή που παρουσίασε η πόλη. Η ύφανση κοινωνικών σχέσεων μεταξύ των δοκιμαζόμενων κατοίκων ήταν βάλσαμο στις ώρες του φόβου».
► «Αμέσως δημιουργήσαμε αυτόνομη μονάδα αντιμετώπισης των συνεπειών του σεισμού, σε ξεχωριστό κτήριο. Εκεί μεταφέρθηκε τμήμα της Τεχνικής Υπηρεσίας, της Κοινωνικής Υπηρεσίας, της Υπηρεσίας Καθαριότητας κτλ. Επικεντρωθήκαμε όλοι στον αγώνα. Υπήρξε μια σταυροφορία αλληλεγγύης και στήριξης. Ξεκίνησε η καταγραφή των ζημιών, στήθηκαν σκηνές (βοήθησαν πολύ οι πρόσκοποι) σε διάφορα σημεία όπου υπήρχαν ελεύθεροι χώροι. Οργανώσαμε συσσίτιο μεσημέρι βράδυ, το οποίο διένειμαν συνεργεία εθελοντών. Οργανώσαμε τον οικισμό, δίπλα στο αθλητικό κέντρο του Δάσους, για την φιλοξενία των ανθρώπων που επισκεύαζαν τα σπίτια τους».
► «Αυτό που φοβόμασταν πάνω απ’ όλα ήταν ο κλονισμός της σχέσης Ανθρώπου – Χώρου. Σκεφτήκαμε ότι αν δεν βρεθεί τρόπος ανανέωσης αυτής της σχέσης εμπιστοσύνης, μετά από ένα τέτοιο γεγονός, θα μπορούσε να αναπτυχθεί κύμα φυγής από την πόλη. Αυτό το ψυχολογικό θέμα έπρεπε η δημοτική αρχή να το αντιμετωπίσει. Με ειδικούς επιστήμονες οργανώσαμε επισκέψεις, μιλήσαμε με τους δοκιμαζόμενους πολίτες και με συνεχή παρουσία και συζήτηση καλλιεργήσαμε την αισιόδοξη προοπτική της αποκατάστασης των ζημιών, με τρόπο που να δίνει αίσθημα σιγουριάς. Από την άλλη, αφού χαρακτηριστήκαμε σεισμόπληκτος Δήμος, για να έχουμε την ανάλογη χρηματοδότηση, ελαχιστοποιήσαμε την προβολή και τις αναφορές στα μέσα ενημέρωσης. Χαρακτηριστικά, δεν βγήκα ποτέ στην τηλεόραση, ώστε να μην ανατροφοδοτείται το θέμα. Ήταν στρατηγική επιλογή η αποχή αυτή, γιατί θεωρούσαμε καταστροφικό το να κλαίμε δημοσίως τη μοίρα μας και να φοβίζουμε περισσότερο τον κόσμο».
► «Παράλληλα, πιέσαμε και εξασφαλίσαμε πολλά έργα για την ανανέωση της πόλης και των υποδομών της, με πιστώσεις είτε από το κράτος είτε από χορηγίες. Έτσι έγινε η ασφαλτόστρωση σε όλο το Χαϊδάρι και ανασυγκροτήθηκε το οδικό δίκτυο. Ακόμη, κατασκευάστηκε το ΚΑΠΗ στο Δάσος, ανανεώθηκε το Πάρκο Νεολαίας, ανακατασκευάστηκε το Τουριστικό Περίπτερο Δαφνίου που είχε υποστεί πολλές ζημιές κ.ά.
Είχαμε και δύο χορηγίες. Με την οικονομική στήριξη του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (130.000.000 δρχ.) χτίστηκε εξ αρχής ο βρεφονηπιακός σταθμός Κουνελίων, αφού το παλιό κτήριο είχε καταστραφεί από τον σεισμό. Ακόμα, με τη χορηγία του ΕΒΕΑ, δημιουργήσαμε το “Έρεισμα”, το κέντρο για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, στην οδό Κωνσταντινουπόλεως. Πρόεδρος του ΕΒΕΑ ήταν τότε ο σημερινός υπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου, με τον οποία είχα αποκτήσει καλή σχέση από την εποχή που ήμουν γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Βιομηχανίας.»
► «Στον μεγάλο σεισμό του 1999 που έπληξε την πόλη μας εργαστήκαμε όλοι σκληρά. Κατορθώσαμε να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη στον τόπο μας. Αποκαταστάθηκαν οι ζημιές και ανανεώθηκε η πόλη».
Σεισμοί στο Χαϊδάρι
Του ΚΙΜΩΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ*
Το “Χαϊδάρι Σήμερα” έχει ενδιαφέρον αφιέρωμα στον σεισμό του 1999, όπου εύστοχα σημειώνεται «το μάθημα να μην ξεχαστεί». Έχοντας συμμετάσχει στην προετοιμασία του αφιερώματος οφείλω να ευχαριστήσω τον δρ. Χ. Κράνη για την ανταπόκριση του και την πληροφόρηση που μας πρόσφερε.
Αξιοποιώντας την ευκαιρία καταθέτω ορισμένες σκέψεις με βάση την ιδιότητα μου ως γεωλόγου και την ενασχόληση μου στα κοινά του Χαιδαρίου. Πιστεύω ότι το ίδιο πρέπει να πράξουν και άλλοι επιστήμονες, τεχνικοί ή/και επαγγελματίες, που έχουν αποκομίσει γνώση από την ενασχόλησή τους με τα θέματα της δόμησης και κατασκευών στο Χαϊδάρι. Είναι καίριας σημασίας το να συγκεντρωθεί και να διαχυθεί γνώση για την ασφαλέστερη
οικοδόμηση κτηρίων, ώστε να μειωθούν όσο είναι δυνατό τα προβλήματα σε μελλοντικούς σεισμούς.
Τι μάθαμε και τι θα ’πρεπε να μάθουμε
Περιοχές, όπως αυτές που αναφέρονται στο φύλλο Σεπτεμβρίου από τον συνάδελφο κ. Χ.
Κράνη, με «μαλακούς» γεωλογικούς σχηματισμούς (λευκές μάργες), π.χ. το ύψωμα μεταξύ 25ης Μαρτίου- Αθ. Διάκου – Κυπρίων Αγωνιστών – Λ. Αθηνών στο Δάσος, «πλήρωσαν πιο ακριβά τη νύφη»( βλ. απόσπασμα γεωλογικού χάρτη ΙΓΜΕ).
Κράνη, με «μαλακούς» γεωλογικούς σχηματισμούς (λευκές μάργες), π.χ. το ύψωμα μεταξύ 25ης Μαρτίου- Αθ. Διάκου – Κυπρίων Αγωνιστών – Λ. Αθηνών στο Δάσος, «πλήρωσαν πιο ακριβά τη νύφη»( βλ. απόσπασμα γεωλογικού χάρτη ΙΓΜΕ).
Έγιναν άραγε γεωτεχνικές μελέτες από ιδιώτες ή δημόσιους φορείς για την περαιτέρω γνώση των προβλημάτων; Συγκεντρώθηκαν ή/και παρουσιάστηκαν π.χ. από τον Δήμο Χαϊδαρίου τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών, ώστε οι επόμενες οικοδομές να προετοιμαστούν καλύτερα; Υπήρξε πρωτοβουλία μηχανικών της περιοχής για κάτι παρόμοιο με ανταλλαγή στοιχείων;
Μελετήθηκαν τα αίτια βλάβης των κτιρίων της περιοχής συγκεντρωτικά ώστε να προκύψουν χρήσιμα συμπεράσματα για ενδεχόμενο ύπαρξης κοινών αδυναμιών / προβλημάτων / λαθών; Πόσο θα κόστιζε αυτή η πρωτοβουλία και η συχνή υπενθύμιση των συμπερασμάτων ή/και συμπλήρωση των γεωτεχνικών ερευνών, ώστε να ανησυχούμε ή να καθησυχαστούμε περαιτέρω;
Θέλουν οι τεχνικές υπηρεσίες και οι πολιτικοί προϊστάμενοι Δήμου – Νομαρχίας και άλλων φορέων να έχουν σαφή εικόνα ή προτιμούν να αντιμετωπίζουν «απρόβλεπτα» στα δημόσια
έργα, όπως π.χ. η εξυγίανση προ της οδοστρωσίας επί της γνωστής μπαζωμένης λίμνης μεταξύ Στρατοπέδου και Λ. Αθηνών;
έργα, όπως π.χ. η εξυγίανση προ της οδοστρωσίας επί της γνωστής μπαζωμένης λίμνης μεταξύ Στρατοπέδου και Λ. Αθηνών;
Τι έχουν προτείνει γι’ αυτούς τους λόγους και ανάγκες;
Πιάσανε τόπο τα λεφτά;
Όταν ένας πρώην δήμαρχος επαίρεται (στο ίδιο αφιέρωμα της εφημερίδας) ότι με την επιχορήγηση για «ανασυγκρότηση» της πόλης «ανανέωσε» το πάντα ρημαγμένο πάρκο Νεολαίας (στις υφιστάμενες αναδασώσεις Υπ. Γεωργίας και Στρατοπέδου), φτιάχνοντας μάντρα πάνω στην υπάρχουσα, αντί να αποκαταστήσει βλάστηση, άρδευση και πυρόσβεση, ε, τότε υπάρχει πρόβλημα.
Όταν ασφαλτοστρώνονται δρόμοι με λακκούβες δίχως μέριμνα να μην ξαναβουλιάξουν (εξυγίανση εδάφους), οι δρόμοι ξαναβουλιάζουν και πάλι ξανα-ασφαλτοστρώνονται ( δίχως μέριμνα ουσιαστικής εξυγίανσης και συμπύκνωσης), ε, τότε υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα.
Γιατί και στις δύο περιπτώσεις απευθύναμε προειδοποιήσεις και πληροφόρηση. Υπάρχει
όμως «συνέχεια» στη διοίκηση! (στην κακή σίγουρα…)
Γιατί και στις δύο περιπτώσεις απευθύναμε προειδοποιήσεις και πληροφόρηση. Υπάρχει
όμως «συνέχεια» στη διοίκηση! (στην κακή σίγουρα…)
Η έγνοια των αρχών παραμένει στην «απορρόφηση» κονδυλίων, όχι στην ΑΠΟΔΟΣΗ,
στα πολλαπλασιαστικά δηλαδή αποτελέσματα στην τοπική κοινωνία και οικονομία. Είναι και γι’ αυτό που παρά τα τέσσερα (4) «κοινοτικά πακέτα» χρηματοδοτήσεων η χώρα βουλιάζει. Κι από την επιδότηση Ντελόρ οδηγούμεθα στην κατάσταση Ντε-λόρδα, προς δικαίωση όσων μνημονεύουν την Κατοχή (τώρα όμως «οικειοθελώς»…).
στα πολλαπλασιαστικά δηλαδή αποτελέσματα στην τοπική κοινωνία και οικονομία. Είναι και γι’ αυτό που παρά τα τέσσερα (4) «κοινοτικά πακέτα» χρηματοδοτήσεων η χώρα βουλιάζει. Κι από την επιδότηση Ντελόρ οδηγούμεθα στην κατάσταση Ντε-λόρδα, προς δικαίωση όσων μνημονεύουν την Κατοχή (τώρα όμως «οικειοθελώς»…).
Τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα;
Η συγκέντρωση στοιχείων και η διάχυση γνώσης σε τοπική κλίμακα είναι έργο φθηνό και βατό για τον Δήμο Χαϊδαρίου. Οι προσωπικές σχέσεις, οι καλημέρες με ιδιοκτήτες προβληματικών οικοδομών θα βοηθούσαν στην συλλογή των όποιων γεωτεχνικών δεδομένων. Η κινητοποίηση μηχανικών και εργολάβων στην περιοχή είναι το
ελάχιστο που οφείλουν στην πόλη και στον εαυτό τους, στην επαγγελματική τους συνέχεια και επιτυχία.
ελάχιστο που οφείλουν στην πόλη και στον εαυτό τους, στην επαγγελματική τους συνέχεια και επιτυχία.
Η προετοιμασία σχεδιασμού αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών (π.χ. με διασφάλιση περαιτέρω ελεύθερων χώρων και ανάλογες προβλέψεις) είναι μέριμνα και του Δήμου. Το βέβαιο είναι πως ο εφησυχασμός και το ξόρκισμα στην λήθη όσων μας πικραίνουν δεν βοηθά. Αυτό είναι έργο των πολιτών, καθενός εξ όλων ημών.
*Γεωλόγος
