Ζωντανή αγκαλιά για μιαν “Αναδυομένη Αφροδίτη”

Δεν αποτελεί προνόμιο του καθενός να κρατήσει πρώτος, θριαμβευτικά στη ζωντανή αγκαλιά του μιαν εύχυμη “Αναδυομένη Αφροδίτη”, έστω από μάρμαρο, που μόλις πρόβαλε στο μεσσηνιακό φως (όπως η Κόρη), απολαμβάνοντας μια δεύτερη ζωή στο τώρα, αν και ακέφαλη προς το παρόν, ύστερα από πολλούς αιώνες σκότους, θαμμένη κάτω από χωμάτινους όγκους, που είχαν κυλίσει απ’ τις πλαγιές της Ιθώμης. Μόνο ο αφοσιωμένος αρχαιολόγος ανασκαφέας έχει αυτό το προνόμιο…