Γιατί έχασε ο Ντηνιακός, γιατί κέρδισε ο Σελέκος! (μέρος 2ο)

Στο χτεσινό πρώτο μέρος του άρθρου που διερευνά τα αίτια της αλλαγής φρουράς στο Δημαρχείο Χαϊδαρίου μιλήσαμε για τον ρόλο της πολιτικής προσωπικότητας και τη σημασία του δημοτικού έργου στις αποφάσεις του ψηφοφόρου. Το θέμα δεν εξαντλήθηκε φυσικά, γι’ αυτό συνεχίζουμε σήμερα την προσπάθεια ανάλυσης, παίρνοντας κουράγιο από τη μεγάλη ανταπόκριση του κοινού μας στο πρώτο μέρος. Ως προς αυτό, το παρήγορο είναι ότι η πολιτική δεν έχει πεθάνει, παρόλο που προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο οι μισοάδειες κάλπες.

Εννοείται ότι όσα γράφουμε δεν πηγάζουν από διάθεση… αντιπολίτευσης. Άλλωστε δεν έχει κανένα νόημα αυτό. Πολιτική κουβέντα κάνουμε και είμαστε ανοιχτοί σε διάλογο τόσο με σχόλια στο ίδιο το σάιτ όσο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της εφημερίδας.

Συνεχίζουμε λοιπόν.

Το Δημαρχείο στα κάγκελα!

Από πού έχασε μαζικά ψήφους ο πρώτος και από πού τους βρήκε ο δεύτερος; Υπάρχει μία απάντηση: Μέσα στο Δημαρχείο! Σε αρκετά μεγάλο βαθμό, εκεί έγινε η ζημιά για τον Ντηνιακό και εκεί κερδήθηκε η δημαρχία από τον Σελέκο! Ο Δήμος Χαϊδαρίου είναι ένας από τους μεγαλύτερους εργασιακούς χώρους στα όρια της πόλης με εκατοντάδες εργαζόμενους όλων των κατηγοριών, που μαζί με τις οικογένειές τους πολλαπλασιάζονται και οι περισσότεροι εξ αυτών ψηφίζουν στο Χαϊδάρι. Και όλες οι πληροφορίες και οι εκτιμήσεις συμπίπτουν στο ότι τη μερίδα του λέοντος από αυτούς την απέσπασε ο Σελέκος ακολουθούμενος από απόσταση από τον Α. Πανόπουλο και πάντως με αρκετή διαφορά ώστε να τον περάσει στο τελικό σπριντ! Και ο Ντηνιακός; Ακολούθησε τρίτος και καταϊδρωμένος!

Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί συνέβη αυτό, κάτι που δεν είναι συνηθισμένο, καθώς ο εν ενεργεία Δήμαρχος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εξασφαλίζει την πλειοψηφία των εργαζομένων. Η απάντηση που δίνουν όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις είναι ότι την κύρια ευθύνη φέρει ο διορισμένος από το Δήμαρχο Γενικός Γραμματέας του Δήμου, η συμπεριφορά του οποίου προς τους υπαλλήλους προκάλεσε πάρα πολλά αρνητικά σχόλια και αντιδράσεις, που για πρώτη φορά στην ιστορία του Δήμου έφτασαν να συζητηθούν ακόμη και στο Δημοτικό Συμβούλιο ή να πάρουν τη μορφή δημόσιων ανακοινώσεων παρατάξεων ή και του Σωματείου Εργαζομένων, που μάλιστα τα τελευταία χρόνια δεν ελέγχεται από την παράταξη του ΚΚΕ!

Αυτή η τακτική σε συνδυασμό με την απόμακρη συμπεριφορά του ίδιου του Δημάρχου και εντός του Δημαρχείου δημιούργησαν έναν εκρηκτικό συνδυασμό που οδήγησε στον Μ. Σελέκο έναν πολύ μεγάλο αριθμό εργαζομένων και πάντως αρκετό ώστε να του εξασφαλίσουν τη συμμετοχή στο δεύτερο γύρο και τελικά τη Δημαρχία. Από το ρεπορτάζ μάλιστα προκύπτει ότι αυτό το πρόβλημα είχε εγκαίρως και από έγκυρα χείλη επισημανθεί στον Β. Ντηνιακό, αλλά όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος δεν διορθώθηκε.

Κι αυτή δεν είναι μια αυθαίρετη εκτίμηση. Μιλάνε πάλι οι αριθμοί. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σελέκος είχε στο ψηφοδέλτιό του 5 εργαζόμενους από το Δήμο (!) τη στιγμή που ο Ντηνιακός δεν είχε κανέναν. Και για όποιον εξακολουθεί να αμφιβάλλει, αρκεί μια ματιά στους 458 σταυρούς που έλαβε η κοινωνική λειτουργός του Δήμου Κατερίνα Βελέντζα, καταλαμβάνοντας την πολύ υψηλή 5η θέση στο συνδυασμό Σελέκου και μάλιστα χωρίς κομματική σταυροδότηση, όπως λένε οι πληροφορίες μας!

Από το στρατόπεδο Ντηνιακού απαντάνε ότι ο Γενικός Γραμματέας έκανε απλώς τη δουλειά του και ο Δήμαρχος τίποτα περισσότερο από το να υποχρεώσει τους υπαλλήλους να κάνουν τη δική τους. Ωστόσο δεν είδαμε κάποια αυξημένη αποδοτικότητα, τη στιγμή μάλιστα που οι δημοτικοί μηχανισμοί γειτονικών δήμων (Περιστέρι, Αγία Βαρβάρα) λειτουργούν αρτιότερα και αποδίδουν έργο το οποίο ωφελεί την πόλη, αλλά έφερε και πλούσια συγκομιδή στο… “εκλογικό ταμείο” των δημάρχων.

Στο θέμα του Δήμου θα σταθούμε λίγο ακόμη. Ο Β. Ντηνιακός σε όλες τις περιπτώσεις αιτημάτων εργαζομένων για μονιμοποίηση πήρε αρνητική θέση, κόντρα σε ολόκληρο το Δημοτικό Συμβούλιο. Το επιχείρημα του περιβάλλοντός του ήταν “ή προσωπικό θα έχεις ή χρήματα για άλλες δράσεις”. Να όπως που φτάσαμε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές με τις γειτονιές ασκούπιστες και βρόμικες, διότι υπήρχε ελάχιστο προσωπικό στην αρμόδια υπηρεσία! Ήταν κατά κάποιο τρόπο η μεταχρονολογημένη ακούσια “εκδίκηση των απολυμένων”. Στερνή μου γνώση…

«Είναι το μάνατζμεντ, ηλίθιε», για να παραφράσουμε μια ακόμη αμερικανικής προέλευσης ρήση.

Έλιωσες τα παπούτσια σου;

Άλλο προβληματικό στοιχείο της απελθούσας δημοτικής αρχής ήταν η ενεργητικότητα. Από τα γραφεία δεν διοικείται η πόλη και ο μέγας διδάξας είναι ο Ανδρέας Παχατουρίδης, αλλά και ο ίδιος ο πατέρας Ντηνιακός: Η πόλη διοικείται από τον δρόμο. Το έκανε ο Β. Ντηνιακός; Το έκαναν τα πρωτοκλασάτα στελέχη της διοίκησής του από τις θέσεις των αντιδημάρχων; Έλιωσαν τα παπούτσια τους στις γειτονιές, όπως πχ οι αντιδήμαρχοι του Μίχου; Όχι. Δεν είχαν τακτική και άμεση επαφή ούτε με τα άπειρα μικρά προβλήματα ούτε με την αγανάκτηση του κόσμου γι’ αυτά. Οι τηλεφωνικές επαφές δεν αρκούν ούτε το διαδίκτυο. Ο παλιός Ντηνιακός ακολουθούσε με το άλφα ρομέο του τα απορριμματοφόρα από πίσω. Τώρα, αρκετά συχνά τα στελέχη της διοίκησης επικαλούνταν το επιχείρημα του “κακομαθημένου πολίτη”.

Στο τέλος, πολλά, πάρα πολλά μικρά αναπάντητα παράπονα στις γειτονιές ενώθηκαν τελικά σε έναν μεγάλο χείμαρρο ανατροπής.

Δήμαρχος χωρίς πλήρες ψηφοδέλτιο

Υπάρχει όμως εδώ και κάτι ακόμη που επισημάναμε από την πρώτη μέρα που ανακοινώθηκαν οι συνδυασμοί και που από γνωρίζοντες την εκλογική αριθμητική αναφέρεται ως πολύ σοβαρό λάθος Ντηνιακού. Αναφερόμαστε φυσικά στη μη εξάντληση του ανώτατου επιτρεπόμενου αριθμού των υποψηφίων, κάτι που έκαναν οι Σελέκος και Πανόπουλος.

Αυτό για τους συνδυασμούς Θεοφίλη και Τσίτσου μπορεί ενδεχομένως να δικαιολογηθεί, αλλά για το συνδυασμό του εν ενεργεία Δημάρχου είναι μάλλον ανεπίτρεπτο. Κι αυτό όχι μόνο για λόγους εντυπώσεων (περιέργως δεν είδαμε να το αναδεικνύουν οι αντίπαλοι συνδυασμοί) αλλά για λόγους εκλογικής αριθμητικής. Γιατί και μόνο οι οικογένειες και οι φίλοι των 13 υποψηφίων που έλειψαν από το ψηφοδέλτιο Ντηνιακού έφταναν για να του δώσουν έναν «αέρα» μερικών ακόμη μονάδων στον πρώτο γύρο και να δημιουργήσουν άλλα πολιτικά και ψυχολογικά δεδομένα για την επαναληπτική εκλογή.

Και κάτι ακόμη συναφές. Όσο δύσκολο αποδείχτηκε στον Βαγγέλη Ντηνιακό να φτάσει τους 73 υποψήφιους (έμεινε στους 60), άλλο τόσο δύσκολο τού ήταν κρατήσει ζωντανή την παράταξη που του έδωσε τη νίκη το 2019. Μετά τις εκλογές ο συνδυασμός “Χαϊδάρι Ξανά” όχι μόνο ατόνησε, αλλά εξαφανίστηκε. Η δημοτική αρχή έμεινε χωρίς εφεδρείες, χωρίς ενεργή υποστήριξη στα δύσκολα, χωρίς υπεράσπιση στις γκέλες (δεν αναφερόμαστε μόνο στην προεκλογική περίοδο), χωρίς “ανταποκριτές” που να φέρουν το πραγματικό κλίμα της τοπικής κοινωνίας, χωρίς κόσμο να βγάλει δουλειά σε μαζικούς φορείς, συλλόγους, σχολεία κοκ. Λίγα άτομα κλεισμένα στο δημαρχείο δεν μπορούν να κάνουν όλη την πολιτική δουλειά και να “ζυμώσουν” την κοινωνία.

Κοίτα πόσους έχασες

Όχι μόνο δεν έφτασε τον “μαγικό” αριθμό 73 ο Βαγγέλης Ντηνιακός στην κατάρτιση του ψηφοδελτίου του, αλλά επιπλέον έχασε από αυτό πρόσωπα που το 2019 είχαν πάρει πάρα πολλούς ψήφους χωρίς να βρει αντίστοιχα αντίβαρα. Αρκετοί όχι μόνο δεν τήρησαν στάση ουδετερότητας, αλλά βρέθηκαν απέναντί του: Ελένη Μπέλα, Δημήτρης Τσατσαμπάς, Μάνος Πετούσης, Μέμη Κοντογιάννη, Καλυψώ Μαυρογιάννη, Χρήστος Μπανάκος. Αυτοί είχαν πάρει συνολικά πάνω από 2.600 σταυρούς το 2019! Δεν ισχυριζόμαστε ότι τους έχασε όλους, αλλά σίγουρα προκλήθηκε μια πολύ μεγάλη φθορά. Και σε αυτό το πεδίο οι πολιτικοί χειρισμοί αποδείχτηκαν κακοί. Ίσως ο Βαγγέλης Ντηνιακός πίστεψε ότι μπορεί να ανατρέπει συνεργάτες και να αλλάζει ομάδα με την άνεση που το έκανε κάποτε ο πατέρας του…

Το… σήριαλ συνεχίζεται αύριο με τον ρόλο παρατάξεων και κομμάτων στην εκλογική ανατροπή στο Χαϊδάρι.