ΕΙΔΗΣΕΙΣΚΟΙΝΩΝΙΑΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ

Το Χαϊδάρι στα εξεταστικά κέντρα αναστενάζει

Δεύτερη μέρα των Πανελλαδικών Εξετάσεων σήμερα και οι υποψήφιοι των Γενικών Λυκείων εξετάστηκαν σε μαθηματικά και αρχαία ελληνικά. Μέρες δύσκολες αυτές, αλλά και δημιουργικές. Μαθητές και γονείς κάνουν “ασκήσεις ψυχραιμίας”, για να βγει πέρα χωρίς απώλειες μια τόσο κρίσιμη για το μέλλον των παιδιών δοκιμασία. Τα καταφέρνουν όλοι όμως;

Το «Χαϊδάρι Σήμερα» βρέθηκε σήμερα το πρωί έξω από τα εξεταστικά κέντρα στο κέντρο της πόλης για να “διερευνήσει το κλίμα” και να μιλήσει με γονείς, που περιμένουν εκεί τον γιο ή την κόρη να βγει. Πρώτος σταθμός το 2ο Λύκειο, δίπλα στην πλατεία Δημαρχείου.

Το Χαϊδάρι στα εξεταστικά κέντρα αναστενάζει 3

«Πέτυχε και πέρυσι σε μια σχολή. Άλλα όμως ήταν τα όνειρά της…»

Υπολογίζουμε ότι τα θέματα έχουν δοθεί μόλις πριν από λίγο. Αλλά η κ. Ειρήνη είναι κρεμασμένη στα κάγκελα, αναζητώντας ένα μήνυμα: “Τι λένε, είναι δύσκολα;”, ρωτάει αλλά ο αστυνομικός από μέσα δεν έχει απάντηση. Όπως μας λέει, η κόρη της δίνει για δεύτερη χρονιά πανελλαδικές εξετάσεις. Πέρυσι πέτυχε στο Τμήμα Μηχανολογίας των ΑΤΕΙ Κρήτης. Ξαναδίνει όμως, γιατί θέλει να γίνει στρατιωτικός. Φέτος που δεν είχε σχολικές υποχρεώσεις, μάς λέει η μαμά, αφιέρωνε καθημερινά περίπου έξι ώρες στη μελέτη. Οι γονείς της, από τη μεριά τους, ξόδευαν περίπου 700 ευρώ το μήνα για τα ιδιαίτερα μαθήματα που έκανε. Πέρυσι πήγαινε σε ομαδικό φροντιστήριο.

«Το πτυχίο που θα μας φέρει, το έχουμε ήδη πληρώσει»

Λίγα μέτρα πιο πέρα συναντάμε μερικούς γονείς που κάθονται σε ένα μικρό καφέ. Πίνουν τον καφέ τους παροτρύνοντας ο ένας τον άλλο “να μην δείχνει το άγχος του, γιατί επηρεάζονται τα παιδιά”. “Εδώ που φτάσαμε, δεν ωφελεί σε τίποτα πια. Αλλάξτε θέμα συζήτησης!”, προτρέπει ένας αρκετά ηλικιωμένος κύριος.

Σε ένα τραπεζάκι κάθεται χωριστά ένα ανδρόγυνο, βυθισμένο στη δική του χαμηλόφωνη κουβέντα. Δέχονται να μας μιλήσουν. “Η κόρη μας όλο το χειμώνα μελετούσε με εντατικό ρυθμό τρεις ώρες στο σπίτι. Από τον Μάιο όμως οι ώρες διαβάσματος έγιναν επτά. Σήμερα μπήκε με ανεβασμένο το ηθικό να δώσει τα μαθηματικά, αφού τα πήγε πολύ καλά στην έκθεση. Πήγαινε μετά το σχολείο σε ομαδικό φροντιστήριο. Έτσι πληρώναμε μόνο 250 ευρώ το μήνα. Τα ιδιαίτερα κοστίζουν πολύ περισσότερο. «Το πτυχίο της είναι πληρωμένο ήδη», τονίζει ο μπαμπάς, σχολιάζοντας την αναγκαστική παραπαιδεία. Σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο να πετύχει σε κάποια σχολή της επαρχίας, μας εξομολογούνται ότι θα το σκεφτούν πολύ αν θα τη στείλουν να σπουδάσει, για καθαρά  οικονομικούς λόγους. “Εκτός και αν πετύχει στον τόπο καταγωγής μας”, κλείνει η μητέρα.

Το Χαϊδάρι στα εξεταστικά κέντρα αναστενάζει 5

«Από τη Σαλαμίνα σε ιδιωτικό λύκειο στο Χαϊδάρι»

Το δικό της Γολγοθά ανέβηκε και άλλη μια οικογένεια. Φέτος η κόρη τους δίνει πανελλαδικές με στόχο κάποια σχολή ανθρωπιστικών σπουδών (ψυχολογία, νομική ή πολιτικές επιστήμες). Όπως μας αφηγείται η κ. Χρυσάνθη, είναι μόνιμοι κάτοικοι Σαλαμίνας. Όμως επειδή στα Λύκεια της Σαλαμίνας οι αναπληρωτές καθηγητές αναλαμβάνουν υπηρεσία γύρω στα Χριστούγεννα, αναγκάστηκε να γράψει την κόρη της σε ιδιωτικό σχολείο του Χαϊδαρίου. Κάθε πρωί η μαθήτρια έπαιρνε το πλοιάριο από τα Παλούκια και την αποβίβαζε στο Πέραμα, όπου την περίμενε το σχολικό λεωφορείο. Πιστεύει ότι από το ιδιωτικό η κόρη πήρε πολύ καλές βάσεις. Τα δίδακτρα κόστιζαν περίπου 600 ευρώ το μήνα, ενώ τα λιγοστά ιδιαίτερα που χρειάστηκε να κάνει δεν ξεπερνούσαν τα 120 ευρώ το μήνα. Η κυρία Χρυσάνθη αναρωτιέται: “Γιατί ενώ στην Κύπρο υπάρχουν δεκάδες ιδιωτικά πανεπιστήμια, στην Ελλάδα λειτουργούν μόνο ελάχιστα κολέγια, από τα οποία, όταν τα παιδιά αποφοιτήσουν, καθυστερούν να πάρουν τις πιστοποιήσεις;” Σημειώνει ότι αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο πολλοί γονείς αναγκάζονται να στείλουν τα παιδιά τους για σπουδές στο εξωτερικό, μαζί με το συνάλλαγμα.

«Και ποιος γονιός δεν θα ζοριστεί για τις σπουδές και το μέλλον του παιδιού του;»

Η λέξη “βατά” έχει γίνει το φετίχ των εξετάσεων. Στο διπλανό τραπεζάκι, λοιπόν, μια μητέρα από το Αιγάλεω περιμένει εναγωνίως να μάθει αν “τα θέματα των Αρχαίων Ελληνικών είναι βατά”. Η κόρη της έχει στόχο τη Νομική Σχολή και φέτος δαπάνησαν από τον οικογενειακό προϋπολογισμό περίπου 500 ευρώ μηνιαίως για τα ιδιαίτερα. Στο ενδεχόμενο να πετύχει η κόρη της σε κάποια σχολή της επαρχίας, μας απαντά: «Και ποιος γονιός δεν θα ζοριστεί για τις σπουδές και το μέλλον του παιδιού του;». Πιστεύει με βεβαιότητα ότι πρέπει να αλλάξει το σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, γιατί είναι ανυπόφορο για την οικογένεια.

«Πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία»

Συνεχίζουμε το ρεπορτάζ έξω από το 4ο Λύκειο Χαϊδαρίου, κοντά στη Λεωφόρο Αθηνών. Εδώ δίνουν τα παιδιά του Δάσους. Η κ. Αθανασία περιμένει καρτερικά σε ένα πεζούλι. Ο γιος της δίνει πανελλαδικές με στόχο στρατιωτική σχολή. Βασικός λόγος είναι η άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. «Είναι πολύ καλά προετοιμασμένος, αλλά πολύ αγχωμένος», εκτιμά. Προσθέτει πως το φετινό χειμώνα διάβαζε περίπου πέντε ώρες στο σπίτι και άλλες περίπου τέσσερις ώρες στα φροντιστήρια, ατομικά και ομαδικά. «Να καταργηθούν οι πανελλαδικές και τα παιδιά να μπαίνουν ελεύθερα στις σχολές που επιθυμούν. Είναι μια πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία», δηλώνει.

Το Χαϊδάρι στα εξεταστικά κέντρα αναστενάζει 7

Κέρδισε το τζόκερ!»

Σε κοντινό παγκάκι μια άλλη μητέρα, η κ. Μάχη, έχει διπλή αγωνία, όπως μάς λέει, μια που η κόρη της συμμετέχει στις εξετάσεις για δεύτερη χρονιά. Σήμερα εξετάζεται στα Αρχαία Ελληνικά για την εισαγωγή της σε κάποιο Παιδαγωγικό Τμήμα.Κοντά της είναι δύο μικρότερες φίλες της κόρης της, που φέτος δεν έκαναν πολλή παρέα λόγω των εξετάσεων. “Η κόρη μου διάβαζε πέντε ώρες τη μέρα στο σπίτι, ενώ πήγαινε και σε ομαδικά φροντιστήρια. Η δαπάνη έφτανε περίπου 400 ευρώ το μήνα. Πρέπει να καταργηθούν οι πανελλαδικές. «Η βάση είναι να μπορούν τα παιδιά να κάνουν  τα όνειρα τους πραγματικότητα», καταλήγει.

Το Χαϊδάρι στα εξεταστικά κέντρα αναστενάζει 9

Πέτυχε «τζόκερ» στο άγνωστο αρχαίο κείμενο

Ενώ μιλάμε, σερφάρει μανιωδώς, ψάχνοντας τα θέματα που έχουν ήδη δοθεί στις ιστοσελίδες. Με ενθουσιασμό που δεν μπορεί να κρυφτεί πεταγεται πάνω σαν ελατήριο. Το αδίδακτο-άγνωστο αρχαίο κείμενο που «έπεσε» φέτος, η κόρη της το είχε διδαχθεί στο φροντιστήριο. Ένα χαμόγελο αισιοδοξίας φωτίζει το πρόσωπό της, και η χαρά μεταδίδεται στις μικρές φίλες της κόρης. Ο στόχος είναι πια πολύ κοντά…

Τις αποχαιρετίσαμε και ευχηθήκαμε καλή συνέχεια και στα υπόλοιπα μαθήματα.

Γιώργος Παπαπαναγιώτου

Παρόμοια Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button