“Τίποτε δεν με πλήγωσε τόσο βαθιά όσο αυτή η εικόνα της Ιεράς Οδού στο Σκαραμαγκά”
Αθηνολόγιο
Κάθε πέτρα της Ιεράς Οδού που σώζεται είναι ο πιο πολύτιμος λίθος της ιστορίας αυτού του τόπου και αξίζει όσο ένα διαμάντι, ειδικά αν αναλογιστείς ποιοι περπάτησαν εδώ και τι αναζητούσαν καθώς πορεύονταν στο Τελεστήριο της Ελευσίνας.
Έχω δει πολλά μνημεία αφημένα στην λήθη και στην θεά Τύχη. Κανένα δεν με πλήγωσε τόσο βαθιά όσο αυτή η εικόνα της Ιεράς Οδού στο ύψος του Σκαραμαγκά, γιατί μου θύμισε μακάβριες εικόνες από περιοχές που είναι αποκλεισμένες, περιοχές νεκρές που δεν ανήκουν σε κανέναν, περιοχές που δεν κάνει να τις πλησιάσεις γιατί σου δίνουν την αίσθηση ότι θα ακουστούν σφαίρες: Βίαια συρματοπλέγματα, σκουπίδια, οι πέτρες χαμένες στο χορτάρι και δίπλα το φάντασμα ενός θεματικού πάρκου.
Μια εικόνα που θυμίζει περιοχή απαγορευμένη για ένα μνημείο που είναι ευλογία. Ξέρεις όμως τι μένει πιο πολύ στο τέλος, ότι βλέπεις μπροστά σου την Ιερά Οδό και μάλιστα το καλύτερα σωζόμενο κομμάτι της.
