Τα αναλώσιμα “παιδιά της Ταϊλάνδης”
Περισσότερα από 1,5 εκατομμύριο παιδιά (στοιχεία της UNICEF) πωλούνται στην Ασία με σκοπό την πορνεία. Σε ποιους και πόσους; Στους παιδόφιλους τουρίστες, ο αριθμός των οποίων εκτιμάται σε περίπου 1% + του συνολικού αριθμού των προς τις χώρες της Ασίας τουριστών. Δηλαδή; Δηλαδή σε κάμποσα εκατομμύρια.
Οι περισσότεροι πελάτες προέρχονται από την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και τις χώρες της Ευρώπης. Το 57% ανήκουν στις ηλικίες 40-60 ετών. Εξειδικευμένα στη συγκεκριμένη αγορά ταξιδιωτικά γραφεία αναλαμβάνουν όλες τις λεπτομέρειες των ταξιδιών τους. Δεσμεύονται για μεγάλη ποικιλία και συχνές εναλλαγές παιδιών κατά τη διάρκεια της παραμονής τους.
Κάτι πολύ μακρινό
Σε ποιο βαθμό τα παραπάνω είναι αρμοδίως αποδεκτά και/ή ανεκτά; Στις χώρες της προηγμένης δύσης η βιομηχανία του σεξ με αντικείμενο τα παιδιά των πλέον φτωχών χωρών της Ασίας είναι αρμοδίως καλυμμένη (από όλους τους συναρμόδιους φορείς, χρησιμοποιείστε το νου σας για να ορίσετε ποιοι είναι αυτοί οι φορείς) με το απαραίτητο πέπλο μυστηρίου: Δηλαδή ναι μεν είναι δεδομένο (δεν αμφισβητείται και δεν αποκρύβεται) ότι υπάρχει, όμως ως κάτι το πολύ μακρινό, παράλογο και απροσμέτρητο, σαν το καθετί διάολε που μετωπικά αμφισβητεί στο DNA της την προβαλλόμενη και υποβαλλόμενη ως κρατούσα ηθική.
Τα “παιδιά της Ταϊλάνδης” και τα δισ.
Σε αντίθεση με ότι αρμοδίως ισχύει για τις χώρες της δύσης, στις πάμπτωχες χώρες της Ασίας όπου η ως άνω “βιομηχανία” με αντικείμενο (εκμετάλλευσης) τα παιδιά τους έχει τεράστιο αντίκτυπο στην οικονομία κανένα αντίστοιχο του δυτικού πέπλο (μυστηρίου) δεν υπάρχει. Τα οικονομικά δεδομένα (εκεί) μετριούνται επιμελώς, το οποίο μεταφράζεται σε παραγωγή αναλυτικών οικονομικών στοιχείων. Σε ό,τι αφορά, για παράδειγμα, τον αντίκτυπο της υπό εξέταση “βιομηχανίας” στην οικονομία της πάμπτωχης Ταϊλάνδης, οι υπολογισμοί που έχουν γίνει και εξακολουθητικά γίνονται “θέλουν” τη διακίνηση συναλλάγματος –από τις αρχές της χιλιετίας μέχρι και πριν από δυο χρόνια– να κυμαίνεται μεταξύ 4 και 5 δισεκατομμυρίων αμερικανικών δολαρίων ετησίως.
Αναλώσιμα παιδιά
Είναι τέτοια η φύση της συγκεκριμένης απεχθούς βιομηχανίας, που “θέλει” τα υπό εκμετάλλευση αντικείμενα αναλώσιμα, εξαιρετικά πεπερασμένης χρήσεως. Ο μέσος όρος ζωής των παιδιών –σύμφωνα με διασταυρωμένα στοιχεία φορέων προστασίας που δραστηριοποιούνται στην Ταϊλάνδη και τυγχάνουν πολύ περιορισμένης δυτικής δημοσιότητας– είναι κάτι περισσότερο από 8 χρόνια. Η μεγάλη πλειοψηφία τους πεθαίνει από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, ένα άλλο μέρος τους από τις καθημερινές βιαιοπραγίες και τα βασανιστήρια, ενώ ένας διόλου αμελητέος αριθμός τους αυτοκτονούν.
Δεν σώζονται με τίποτε!
Μεταξύ εκείνων των παιδιών τα οποία επιβιώνουν κατά την διάρκεια των χρόνων της βιομηχανικής σεξουαλικής τους εκμετάλλευσης, τα περισσότερα πεθαίνουν σε βραχύ χρονικό διάστημα από κύρωση του ήπατος –αποτελεί μια από τις πλέον συνηθισμένες αιτίες θανάτου στη πάμπτωχη Ταϊλάνδη τα τελευταία χρόνια- μιας και “ποτίζονται” από μωρά με μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Με δυο λόγια (στη λαϊκή καθομιλουμένη): Δεν σώζονται με τίποτε!
*Μα την αλήθεια, αυτή η εξελισσόμενη διεθνής επιχείρηση σωτηρίας των δώδεκα (12) εγκλωβισμένων παιδιών και του προπονητή τους στη πάμπτωχη Ταϊλάνδη, έχει ξεσηκώσει τρομερό κύμα ευαισθησίας σε όλο τον πολιτισμένο δυτικό κόσμο. Ίσως -ποιος ξέρει; εσείς τι νομίζετε;- διότι αρμοδίως εν συγχορδία τα παγκόσμια ΜΜΕ την παρουσιάζουν στην κοινή γνώμη τους σε όλες τις λεπτομέρειές της, ώρα την ώρα, λεπτό το λεπτό, ακόμα και δευτερόλεπτο το δευτερόλεπτο αν χρειαστεί…
Δημοσιεύτηκε 10th July 2018 από το egomiocyprus
ΣΧΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
The streets of broken dreams
