Η Σαλαμίνα εκπέμπει SOS
Η χώρα μας υστερεί στην ποιότητα των ρυθμίσεων για την προστασία του περιβάλλοντος από τις βιομηχανικές ιχθυοκαλλιέργειες, σύμφωνα με νέα μελέτη της βρετανικής εταιρείας συμβούλων MEP (McAllister Elliot Partners). Η έκθεση αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα υστερεί σε κρίσιμες κατηγορίες, όπως η απόσταση από την ακτή, το ελάχιστο επιτρεπόμενο βάθος και οι κανονισμοί σχετικά με τις οργανικές ύλες. Η ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας), με ομόφωνο ψήφισμά της ζητάει “για την αδειοδότηση ΠΟΑΥ και ιχθυοτροφείων, να προβλέπεται στο εξής επί ποινή ακυρότητας η σύμφωνη γνώμη των οικείων ΟΤΑ ά και ΄β βαθμού και όχι η απλή γνώμη τους (η οποία περιφρονείται διαχρονικά έως σήμερα)”.
Σαλαμίνα: «Είμαστε περικυκλωμένοι και τώρα θέλουν να μας κλείσουν το μοναδικό ελεύθερο κομμάτι»
Η Σαλαμίνα είναι ένα όμορφο και πολύπαθο νησί. Διαχρονικά και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια υπήρξε η μοναδική, ίσως, διέξοδος των κατοίκων των δυτικών προαστίων. Ένα νησί «ταπεινό», με φυσική ομορφιά που πασχίζει να ξεπροβάλει, παρότι κακοποιείται ανελέητα. Ο Αντρέας Φαρμακόρης, πρόεδρος του περιβαλλοντικού Συλλόγου Σαλαμίνας «Περιβός», μίλησε στη «Ζούγκλα» για την απειλή της επέκτασης των ιχθυοκαλλιεργειών που βιώνει το νησί του.
Όπως είπε, «η νέα ΠΟΑΥ προβλέπει τα 186 στρέμματα ιχθυοκαλλιεργειών που υπάρχουν στη Σαλαμίνα, να γίνουν… 4.432. Το νησί είναι περικυκλωμένο από οχλούσες δραστηριότητες: διυλιστήρια, ναυπηγεία, λιμάνια, αγκυροβόλια πλοίων, παροπλισμένα πλοία, βιολογικός καθαρισμός στην Ψυττάλεια, Ναύσταθμος, σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα. Είμαστε περικυκλωμένοι από παντού και το μοναδικό ελεύθερο κομμάτι που υπάρχει στα Νοτιοδυτικά, τώρα θέλουν να το κλείσουν με τεράστιες επεκτάσεις των ιχθυοκαλλιεργειών. Εκεί υπάρχει και το δάσος των Κανακίων. Ένα από τα λίγα εναπομείναντα παρθένα δάση της Αττικής, που θα γίνει χώρος διέλευσης των φορτηγών των επιχειρήσεων αυτών, με ότι συνεπάγεται για το δασικό περιβάλλον».
Το δημοτικό συμβούλιο της Σαλαμίνας, με δύο ομόφωνες αποφάσεις του, μία το 2021 και μία το 2024, έχει ζητήσει την ακύρωση κάθε επέκτασης των ΠΟΑΥ. Ομοίως η Περιφέρεια Αττικής με ομόφωνη απόφασή της στις 29 Οκτωβρίου 2024, εκφράζει τη ρητή και διαχρονική αντίθεσή της στην οποιαδήποτε περαιτέρω διαδικασία ανάπτυξης ιχθυοκαλλιεργειών/υδατοκαλλιεργειών στην Αττική. Παρόλα αυτά η διαδικασία προχωράει και επίκειται η έκδοση προεδρικού διατάγματος.
Η Κούλουρη, το όμορφο “ταπεινό” νησί αγωνίζεται αυτή τη φορά να μην χάσει την ψυχή του
25πλασιασμό (!) της έκτασης των ιχθυοκαλλιεργειών στο νησί προβλέπει η υλοποίηση της Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών στην περιοχή Σαλαμίνας και Διαπορίων Νήσων.
Με κάλεσμα / καμπανάκι κινδύνου ο Περιβαλλοντικός Όμιλος Σαλαμίνας ΠΕΡΙΒΟΣ διοργάνωσε ημερίδα με θέμα «ΣΑΛΑΜΙΝΑ SOS: Τεράστια επέκταση των ιχθυοκαλλιεργειών», με στόχο να ενημερωθούν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του νησιού για τις μελλοντικές επεκτάσεις που προβλέπει η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για την εφαρμογή Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) στην περιοχή Σαλαμίνας και Διαπορίων Νήσων, οι οποίες θα οδηγήσουν στον 25πλασιασμό(!) της έκτασης των ιχθυοκαλλιεργειών στο νησί.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ του Francesco DeAugustinis για τις ιχθυοκαλλιέργειες «Until the end of the world» και στη συνέχεια ενημέρωσαν τους παρευρισκόμενους για την υφιστάμενη κατάσταση και τους μελλοντικούς κινδύνους ο βιολόγος Μάρκος Ακύλας, μέλος του ΠΕΡΙΒΟΣ, η διευθύντρια του Πολιτιστικού και Εκπαιδευτικού φορέα Πόρου και Τροιζηνίας-Μεθάνων ΚΑΘΕΤΗ, Φαίη Ορφανίδου, και ο πρόεδρος του ΠΕΡΙΒΟΣ, Αντρέας Φαρμακόρης.
Η Σαλαμίνα διαχρονικά και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια υπήρξε η μοναδική, ίσως, διέξοδος των κατοίκων των δυτικών προαστίων – ένα νησί «ταπεινό», με φυσική ομορφιά που πασχίζει να ξεπροβάλει, παρότι κακοποιείται ανελέητα.
Οι ομιλητές, αφού περιέγραψαν διεξοδικά τις αδιαμφισβήτητες καταστροφικές συνέπειες που έχουν για τη θάλασσα αλλά και την ξηρά οι εντατικές ιχθυοκαλλιέργειες, πληροφόρησαν τους κατάπληκτους ακροατές ότι στις 4 Νοεμβρίου επίκειται η υπογραφή του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος, παρότι έχουν προηγηθεί:
• Ομόφωνη απόφαση κατά της ΣΜΠΕ Σαλαμίνας-Διαπορίων από τη Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης του δήμου Σαλαμίνας (2020)
• Ομόφωνη απόφαση κατά της ΣΜΠΕ Σαλαμίνας-Διαπορίων του Δημοτικού Συμβουλίου Σαλαμίνας (2021)
• Κατά πλειοψηφία (μειοψήφησαν μόνο 3 περιφερειακοί σύμβουλοι) απόφαση κατά της ΣΜΠΕ Σαλαμίνας-Διαπορίων της Περιφέρειας Αττικής (2021).
Όπως φαίνεται, ενώ οι δημοτικοί και περιφερειακοί άρχοντες είχαν επαναπαυθεί και θεωρούσαν το ζήτημα λήξαν, η… τύχη της Σαλαμίνας δούλευε. Εν μέσω καραντίνας και καθώς όλοι «μέναμε σπίτι», το Υπουργείο Περιβάλλοντος ξεκίνησε δημόσια διαβούλευση για τη ΣΜΠΕ Σαλαμίνας-Διαπορίων, την οποία δεν πήραν είδηση ούτε οι κάτοικοι αλλά ούτε και η δημοτική αρχή για να συμμετάσχουν.
Επιπλέον, αν και το 2014 ο τότε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είχε ανακοινώσει πως οι υδατοκαλλιέργειες θα χωροθετηθούν στα ανοιχτά και όχι δίπλα στις ακτές –δίνοντας οικονομικά κίνητρα για τη μεταφορά τους σε θεσμοθετημένες ζώνες–, αυτή η σωτήρια για τις παραλίες αλλά άβολη και οικονομικά ασύμφορη για τους επιχειρηματίες απόφαση έχει περάσει στη λήθη.
Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Ομίλου, η ΚΑΘΕΤΗ ήταν εκείνη που ενημέρωσε σχετικά τον ΠΕΡΙΒΟΣ, ενώ πλέον έχουν ενταχθεί αμφότεροι στη συμμαχία «ΑKTAIA: Πανελλήνιο Δίκτυο για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος από τις Υδατοκαλλιέργειες», η οποία απαρτίζεται από πολλές ομάδες πολιτών και δήμους σε περιοχές από όλη την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων: Εύβοια, Λέσβος, Μέθανα, Αρκαδία, Αργολίδα, Λάρισα/Τέμπη, Σαλαμίνα, Βοϊά/Φωκίδα, Κορινθία.
Στη συνέχεια ο κ. Φαρμακόρης έθεσε ως βασικό στόχο να κηρυχθεί η Σαλαμίνα κορεσμένη από υδατοκαλλιέργειες και όταν τελειώσει η άδεια των υπαρχουσών να φύγουν χωρίς καμία επέκταση, τονίζοντας ότι το νησί είναι περικυκλωμένο από οχλούσες δραστηριότητες: διυλιστήρια, ναυπηγεία, λιμάνια, αγκυροβόλια πλοίων, παροπλισμένα πλοία, βιολογικός καθαρισμός στην Ψυττάλεια, Ναύσταθμος, σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα.
Κάλεσε τους Σαλαμίνιους και όλους τους ευαισθητοποιημένους πολίτες να πάρουν μέρος στη συγκέντρωση υπογραφών η οποία θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης, το Δημοτικό Συμβούλιο να επικαιροποιήσει την ομόφωνη βούληση των κατοίκων του νησιού κατά της επέκτασης των υδατοκαλλιεργειών, διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι, αν υπογραφεί το Προεδρικό Διάταγμα, ο ΠΕΡΙΒΟΣ θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη είτε μαζί με τον δήμο Σαλαμίνας, είτε μαζί με άλλους συλλόγους, είτε ακόμα και μόνος του.
Η μεγάλη συζήτηση που ακολούθησε έκανε σαφή τόσο την αγωνία των κατοίκων για το μέλλον του τόπου τους και για την ποιότητα της ζωής τους, όσο και την πρόθεσή τους να κινητοποιηθούν άμεσα. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα έντυπα για τη συλλογή χειρόγραφων υπογραφών έγιναν ανάρπαστα και οι ηλεκτρονικές υπογραφές σε λίγες ώρες ξεπέρασαν τις χίλιες.
Η Σαλαμίνα υπήρξε η μοναδική, ίσως, διέξοδος των κατοίκων των δυτικών προαστίων
Η Σαλαμίνα διαχρονικά και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια υπήρξε η μοναδική, ίσως, διέξοδος των κατοίκων των δυτικών προαστίων – ένα νησί «ταπεινό», με φυσική ομορφιά που πασχίζει να ξεπροβάλει, παρότι κακοποιείται ανελέητα. Ο βιολογικός καθαρισμός στην Ψυττάλεια έφερε τα τελευταία χρόνια ξανά ζωή στη θάλασσά της και απέδωσε εκ νέου, σε ντόπιους και επισκέπτες, παραλίες που για χρόνια ήταν ακατάλληλες για κολύμβηση. Το ενδεχόμενο να γεμίσει το νησί με τεράστιες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας είναι εφιαλτικό. Και άδικο. Αυτήν τη φορά η Κούλουρη καλείται να αγωνιστεί για να μη χάσει την ψυχή της.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ:
“Ο Πόρος εκπέμπει SOS” – Το ειδυλλιακό νησί και ο Σαρωνικός ενώπιον ολικής ανατροπής
Ντοκιμαντέρ «Το Ιερό του Ποσειδώνα». μια συγκινητική ιστορία για τη δύναμη και την αφοσίωση των κατοίκων του Πόρου να προστατεύσουν τον αγαπημένο τους τόπο από τις βιομηχανικές ιχθυοκαλλιέργειες
Επισκέπτομαι την Σαλαμίνα πάνω από τριάντα χρόνια τώρα.. ο λόγος είναι για για μια ήσυχη παραλία λίγο ψάρεμα και γενικότερα γιατί μπορώ χωρίς μεγάλο κόπο και κόστος να έχω αυτές της αποδράσεις που είναι σημαντικό για πολλούς ανθρώπους κάθε ηλικίας… Στα τριάντα χρόνια λοιπόν γνωρίζω πολλά θέματα για την Σαλαμίνα…θα μπορούσα να πω ότι κάθε χρόνο χειρότερα στο κοντινό μας νησί…από πλευρά του δήμου.. μόνο ιδιώτες με λίγο πνεύμα προσφέρουν κάτι ξεχωριστό.. έχουν τόση επισκεψιμότητα στο νησί που θα έπρεπε να χορεύουν από χαρά πρώτα.. και κατόπιν να το πάρουν σοβαρότερα το θέμα προσφεοντας χωρουςκαι λόγους για όλους αυτούς τους επισκέπτες.. είναι πολύ φτωχό το μόνο που μπορείς να κάνεις εκεί είναι μπάνιο φα’ι καφέ…σε παροχές.. υπάρχει παντελώς έλλειψη δραστηριοτήτων κυρίως από του δήμου… Δεν υπάρχει λόγος για κάτι παραπάνω από αυτά…τόσες παραλίες και μόνο ξερά παγκάκια προσφέρει ο Δήμος.. επισκέπτεσαι ένα βαρκολιμανο συναντώντας μια ταμπλέτα απ έξω που γράφει με μπογιά που περίσσεψε από κάγκελα.. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΔΟΔΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΗ ΕΧΩΝΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑ..λες και είναι ναυπηγεία… Αυτό λοιπόν που μπορώ ξεκάθαρα να πω είναι οταν δεν εκμεταλευσε τίποτα για τουριστικούς λόγους τόσες περιοχές τότε γιατί να μην έρθει και σε σας το τέρας του επαγγελματικης εκμετάλλευσης να σας τα πάρει όλα;; Την μισή Σαλαμίνα την κρατάει το ναυτικό και όπως πάει την άλλη μισή οι ιχθυοκαλλιέργειες.. και εσείς δεν δώσατε ποτέ λόγο στον επισκέπτη ποτέ να ξαναέρθει…ούτε ένα ντους…ούτε ένα σκύαστρο ούτε τίποτα από καμιά δραστηριότητα που θα μπορούσε να κάνει εκεί πολλά κάποιος με τόση θάλασσα.. θα μπορούσα να γράφω ορες για αυτά τα θέματα αλλά νομίζω ότι έχετε πάρει το μύνημα..