γράφει ο Γιώργος Αργυρόπουλος
Στη σημερινή εποχή, μία εποχή καταιγισμού πληροφοριών το σχολείο καλείται να εκπαιδεύσει και να «άγει» τον πολίτη του αύριο. Από την μία πλευρά υπάρχει η εκπαίδευση που είναι η θεσμοθετημένη μορφή παιδείας που παρέχει η πολιτεία στους πολίτες της άμεσα ως κράτος ή έμμεσα με ιδιωτικούς φορείς. Προσανατολίζει τον άνθρωπο και τον οδηγεί στις –θεωρητικά– κατάλληλες επαγγελματικές συνθήκες που του ταιριάζουν και τον εντάσσει μέσα στην κοινωνία. Η αγωγή, από την άλλη πλευρά, είναι η πορεία του ανθρώπου από την έλλειψη συνείδησης σε μια καθολική – υπό πολλές όψεις – ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του.
Το σχολείο του σήμερα σίγουρα θέλει να επιτελεί τις δύο ανωτέρω λειτουργίες, εκπαίδευση και αγωγή. Μπορεί όμως; Σε κάθε περίπτωση, είναι υποχρεωμένο μέσω των διδασκόντων που υπηρετούν σε αυτό να οργανώνεται και να λειτουργεί με γνώμονα την παροχή εκπαίδευσης και αγωγής στον καλύτερο δυνατό βαθμό. Δια μέσω της σωστής μετάδοσης γνώσεων ο έφηβος – νέος πολίτης λαμβάνει τις πληροφορίες που χρειάζεται αποκαθαρμένες από ανέξοδες και αδιέξοδες αναφορές που θέλουν να τον «οδηγήσουν» κάπου. Η μετάδοση γνώσεων έχει να κάνει με αυτές που περνάνε από γενιά σε γενιά, αλλά και με αυτές που αποτελούν σύγχρονες κατακτήσεις της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού. Το ελάχιστο γνωστικό υπόβαθρο είναι αυτό που πρέπει να έχει ως στόχο το σύγχρονο σχολείο, ώστε ο σύγχρονος πολίτης να μπορεί να αξιολογεί, να εξετάζει και να ερευνά όσα ακούει ή διαβάζει. Μόνο τότε θα μπορεί να είναι χειραφετημένος από οποιαδήποτε μορφή ενημέρωσης.
Ο μαθητής – πολίτης αναπτύσσει την κριτική του ικανότητα και τους πνευματικούς του ορίζοντες και τους διευρύνει έχοντας ως συνοδοιπόρους τους καθηγητές του. Έτσι ο πολίτης του αύριο ολοκληρώνεται και διαμορφώνει την προσωπικότητά του, ώστε να είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας και να μην ετεροκατευθύνεται από τους διάφορους φορείς πληροφοριών που «βομβαρδίζουν» όλους μας καθημερινά. Η αγωγή είναι το αποτέλεσμα της σωστής εκπαίδευσης που παρέχει το σχολείο στον πολίτη. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι λοιπόν μια πολύ σημαντική υπόθεση για να είναι νο. 1 προτεραιότητα της εκάστοτε κυβέρνησης και των δομών του Κράτους.
Οι ηθικές αξίες, ο ορθός προσανατολισμός στη ζωή και η διαμόρφωση κριτικής ικανότητας εντάσσουν ομαλά τον νέο στο σκληρό ανταγωνιστικό περιβάλλον του σήμερα και τον θωρακίζουν στις προκλήσεις. Το να ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται και πως θα προχωρήσει στο μέλλον είναι από τα σημαντικότερα νοήματα που πρέπει να μεταδίδει το σχολείο του σήμερα.
Μία ακόμα σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Στην επόμενη και στην κάθε επόμενη που θα ξεκινήσει ας έχουμε υπόψη μας τις ανωτέρω διδαχές για ένα καλύτερο και πιο λειτουργικό, στην κατεύθυνση της παίδευσης, σχολείο.
