Αγαπητό “Χαϊδάρι Σήμερα”,
Παρακολουθώ τις δημοσιεύσεις σας, οι οποίες έχουν πράγματι ενημερωτικό και αντικειμενικό χαρακτήρα. Είμαι νέα κάτοικος στο Χαϊδάρι και συνειδητά επέλεξα με μένω εδώ. Στο σύντομο διάστημα της ένταξής μου στις λειτουργίες της πόλης συναντάω μια πραγματικότητα που με απογοητεύει. Επειδή πιστεύω όμως ότι η λειτουργία της κάθε πόλης είναι υπόθεση όλων των κατοίκων της, που δεν πρέπει να μένουν αδιάφοροι, διατυπώνω κάποιες σκέψεις μου.
Πρόσφατα μετακόμισα στο Χαϊδάρι, επέλεξα συνειδητά αυτόν το δήμο να επενδύσω και να ζήσω μόνιμα έχοντας μια εικόνα ενός απ’ τους καλύτερα οργανωμένους της περιοχής. Άρχισα να ασχολούμαι λίγο περισσότερο με το τι συμβαίνει στην πόλη που ζω θέλοντας να τη γνωρίσω ουσιαστικά . Κατοικούσα σε ένα δήμο με πολλά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα και γνωρίζω αρκετά καλά τις δυσκολίες στα οικονομικά και διοικητικά που αντιμετωπίζουν οι διοικήσεις των δήμων.
Άρχισα λοιπόν να ενημερώνομαι για το δήμο, τις υπηρεσίες του, να διαβάζω ότι αφορά σε αυτό, αλλά και να περπατώ στην πόλη και να βλέπω… Παρακολουθώ τα παράπονα των πολιτών, τις απαντήσεις της δημοτικής αρχής, το διάλογο με την αντιπολίτευση. Βλέπω μια ανάλογη καθημερινότητα με το δήμο που έμενα σκουπίδια, λακκούβες, χαλασμένα πεζοδρόμια, κλειστές παιδικές χαρές κ.ά.
Σήμερα αποφάσισα να κάνω έναν περίπατο και να προπονηθώ, μου έχουν πει για το ΚΕΒΟΠ, μέχρι σήμερα το μόνο γήπεδο που χρησιμοποιούσα ήταν στο Αιγάλεω ή ένα παρατημένο και αφύλακτο σε άλλη περιοχή και αυτό γιατί το βράδυ δεν είναι σώφρον να τρέχεις στα άλση της περιοχής μας.
Ξεκίνησα λοιπόν για εκεί, έψαξα την είσοδο, δυσκολεύτηκα λίγο γιατί ήταν σκοτεινά και οι πόρτες κλειστές με λουκέτο. Σκέφτηκα ότι είμαι σε λάθος σημείο , η ώρα ήταν λίγο μετά τις 8… μου έκανε μεγάλη εντύπωση γιατί δεν ήταν αργά… ρωτάω κάποιον πως μπορώ να μπω στο γήπεδο να προπονηθώ, μου δείχνουν προς μια κατεύθυνση που κάποιοι κατεβαίνανε τα σκαλιά. Κατευθύνομαι προς τα εκεί θεωρώντας ότι εκεί είναι η ανοιχτή είσοδος… βλέπω αρκετούς να κατεβαίνουν τα σκαλιά.
Η κορυφή της σκάλας κλειστή, προφανώς εδώ και πολύ καιρό, και ο κόσμος περνούσε στριμωχτά το κενό που υπάρχει στη βάση του κάγκελου!!! Ανάμεσά τους υπήρχαν δυο νεαροί με πατερίτσες… Μόλις είδα αυτή την εικόνα σοκαρίστηκα.
Ρώτησα και μου είπαν ότι απεργούν οι υπάλληλοι του δήμου…
Γύρισα πίσω. Συνέχισα τον περίπατό μου μεταξύ πεζοδρομίων και αυτοκινητόδρομου μιας και στα πρώτα τα περισσότερα σημεία ήταν κατειλημμένα από αυτοκίνητα και έπρεπε να κατέβω δίπλα στα εν κινήσει αυτοκίνητα… και σκεφτόμουνα… τελικά είναι οικονομικό το θέμα; Ή το να διοικείς σωστά απαιτεί να ΣΕΒΕΣΑΙ, να αφουγκράζεσαι τον πολίτη και να έχεις μεράκι;
Χαϊδάρι 3/10/2018
Αθανασία Μυγδάκη
