γράφει ο Σάββας Βαρυτιμιάδης
Μάλλον θα πρόκειται περί λάθους. Γιατί δεν αρμόζει στο Χαϊδάρι, στην ιστορία της πόλης και τις ευαισθησίες των Χαϊδαριωτών, για δεύτερο μήνα να μην παίρνουν συμπολίτες μας που δικαιούνται -από εν εξελίξει πρόγραμμα- τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης εν αντιθέσει με γειτονικούς δήμους.
Μάλλον δεν καταλαβαίνουν κάποιοι στο Δήμο ότι αυτοί οι συνάνθρωποι μας βιώνουν μια άνευ προηγουμένου δοκιμασία εν καιρώ πρωτοφανούς πανδημίας.
Ο Δήμος Χαϊδαρίου αγγίζει τους 500 (πεντακόσιους) εργαζόμενους, έχει ειδική διεύθυνση Κοινωνικής Πολιτικής, αρμόδιους αντιδημάρχους, καθώς και ένα εκτεταμένο δίκτυο εθελοντών. Θα μπορούσαν να συνεργαστούν με την Εκκλησία, που καλύπτει επαρκώς τέτοιου είδους ανάγκες.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, ειδικά γραφειοκρατικού τύπου, γι’ αυτή την την απαράδεκτη καθυστέρηση, αυτά είναι για όσους δεν καταλαβαίνουν τι θα πει ”στέρηση”. Αντίθετα μάλλον υπάρχει έλλειμμα ηγεσίας, φαντασίας και αποφασιστικότητας. Και αν πραγματικά δυσκολεύονται να τα μοιράσουν, υπάρχουν και δημοτικοί σύμβουλοι, διάφοροι παράγοντες και ολόκληρος εκλογικός μηχανισμός. Σε κάθε περίπτωση, αυτά που χρειαζόσουνα τον Φεβρουάριο… δεν μπορείς να τα παίρνεις τον Απρίλιο! Γιατί -και αν έχεις επιβιώσει- κινδυνεύεις να… βαρυστομαχιάσεις. Έλεος!!!
