Έτσι αφανίζεται το Περτούλι

Πρόσφατο σύντομο ταξίδι στο Περτούλι, στην καρδιά της Πίνδου, μας έφερε σε επαφή με έναν υπέροχο τόπο και έναν ακόμα πιο υπέροχο κόσμο. Όμως η σύγχρονη Ελλάδα δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει ορεινός οικισμός, ποιες είναι οι ειδικές συνθήκες ζωής εκεί πάνω, αλλά και οι μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες. Διαβάστε το άρθρο τού Απόστολου Λυκεσά από την efsyn.gr, όπου περιγράφεται μια κατάσταση… νεοελληνικής καταστροφικής πολιτικής ενάντια στην ορεινή Ελλάδα. Λες και δεν λείπουν τα προβλήματα του αφανισμού της κτηνοτροφίας, των πανάκριβων καυσίμων σε περιοχές όπου η αγορά απέχει δεκάδες χιλιόμετρα, ο χειμώνας “παγώνει” οικογενειακούς προϋπολογισμούς και επιχειρήσεις κοκ…

Σε αδιέξοδο οι 50 οικογένειες δασεργατών μετά το σταμάτημα της υλοτομικής δραστηριότητας που έφερε ο νόμος Κεραμέως ● Για «εγκληματική πολιτική» κάνουν λόγο φορείς και κάτοικοι της περιοχής που προχωρούν σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας, ζητώντας αναστολή του άρθρου που κατάργησε τα ΝΠΔΔ του ΑΠΘ

Με αφανισμό απειλείται το Περτούλι του Δήμου Πύλης Τρικάλων, καθώς καμία υλοτομική δραστηριότητα δεν πραγματοποιείται μετά από 70 χρόνια και οι 40-50 οικογένειες που συντηρούνται από αυτές τις εργασίες βρίσκονται σε απελπισία. Αιτία το άρθρο του νόμου Κεραμέως (296, ν. 4957/2022) που καταργεί την αυτοτέλεια του Ταμείου Διαχείρισης Αγροκτήματος και Διαχείρισης Πανεπιστημιακών Δασών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το οποίο διαχειρίζεται το ιστορικό πανέμορφο δάσος συνολικής έκτασης 33.000 στρεμμάτων.

Η «Εφ.Συν.» έχει γράψει πριν ακόμα ψηφιστεί ο νόμος (11.7.2022) και έκτοτε κατ’ επανάληψη, καθώς η υπόθεση αφορά επιπλέον το δάσος του Ταξιάρχη Χαλκιδικής και το Αγρόκτημα του ΑΠΘ, για τα 1.800 στρέμματα του οποίου, όπως έχει επισημανθεί, συντάχθηκε ουσιαστικά το άρθρο του νόμου αφού είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για ιδιωτικές επενδύσεις.

Το Περτούλι στον αέρα

Το Περτούλι είναι το πρώτο θύμα, αφού τα ΝΠΔΔ που χειρίζονταν δάση και Αγρόκτημα είχαν λάβει εξάμηνη παράταση ζωής μέχρι τέλους Ιουνίου, αλλά αφού μεσολάβησαν οι εκλογές τώρα όλα βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα καθώς το ΑΠΘ αδυνατεί να ενσωματώσει διοικητικά τους μηχανισμούς των ΝΠΔΔ. Κι έτσι βρέθηκαν οι υλοτόμοι Περτουλίου, όλο το χωριό δηλαδή, χωρίς εργασία και με άδηλο μέλλον – προχθές οργάνωσαν εκδήλωση διαμαρτυρίας καλώντας σε αγώνα για αναστολή εφαρμογής του άρθρου.

Η επιτροπή φορέων που συστάθηκε σε ανακοίνωσή της μιλά για «εγκληματική πολιτική» καθώς με το άρθρο του νόμου «διέγραψαν στο Περτούλι 70 περίπου χρόνια πανεπιστημιακής άσκησης και έρευνας, ξέχασαν 40-50 οικογένειες δασεργατών, επιχειρήσεις, ξενοδοχεία, εστιατόρια, καφετέριες… ενώ αποτελειώνουν και όσους κτηνοτρόφους απέμειναν». Ζητούν αναστολή του άρθρου, να ξεκινήσουν αμέσως οι εργασίες (υλοτομία, καυσόξυλα), να γίνει πρόσληψη μόνιμου προσωπικού δασοφυλάκων, προσωπικού δασαρχείου, συντηρητών (φυλάκων κτιρίων), να εκσυγχρονιστούν η εστία και η λέσχη και να καλύπτονται πλήρως και δωρεάν οι ανάγκες των φοιτητών που κάνουν το καλοκαίρι την πρακτική τους άσκηση.

«Το χωριό κινδυνεύει με αφανισμό», λέει ο Σωτήρης Ζάχος, μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου της περιοχή. «Κανένας δεν μας λέει τίποτα. Το δάσος είναι χωρισμένο σε τμήματα, κάθε δέκα χρόνια υλοτομείται ένα μόνο τμήμα και γίνεται πολύ προσεγμένη δουλειά. Ερχονται φοιτητές από το ΑΠΘ, λειτουργεί η Εστία, η Λέσχη· τώρα απέμεινε ένας φύλακας για τα κτίρια και ένας δασοφύλακας. Εχουμε 11 παιδάκια τα οποία θα φύγουν με τις οικογένειές τους αφού δεν θα μπορούν να ζήσουν. Κάθε οικογένεια έπαιρνε τα προηγούμενα χρόνια 12,5 τόνους (διότι εδώ ο χειμώνας είναι μακρύς), σήμερα δεν ξέρουν πώς θα βγάλουν τον χειμώνα».

«Ολοι στο χωριό είμαστε δασεργάτες, τώρα φεύγουμε μέχρι 80 χιλιόμετρα μακριά για να βρούμε κανένα μεροκάματο. Σε όλο το χωριό έχει μείνει 1 κτηνοτρόφος. Πόσο θα αντέξει κι αυτός; Είμαστε χωρίς ενημέρωση, κυριολεκτικά στον αέρα», λέει ο Σωκράτης Κανταρτζής, αντιπρόεδρος ενός από τους δύο συνεταιρισμούς υλοτόμων που υπάρχουν στο χωριό. «Ετσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, για εμάς δεν υπάρχει μέλλον εδώ, ο σώζων εαυτόν σωθήτω, το Περτούλι –και άλλα τέσσερα χωριά κοντά σε εμάς– θα γίνει χωριό-φάντασμα», λέει με αγανάκτηση και προσθέτει ότι «κανένας δεν συγκινείται, όλοι, μηδενός εξαιρουμένου έχουν ενημερωθεί, κοινοποιήσαμε το πρόβλημα παντού κι έχουμε εισπράξει μόνο… συμπάθεια»!

«Είναι πράγματι άσχημα τα πράγματα, φέτος να φανταστείτε δεν τους έδωσε κανείς ξυλεία όπως δίναμε εμείς και… αναγκάστηκαν να αγοράσουν ξύλα», λέει ο καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Δασολογίας του ΑΠΘ, Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος, ζητώντας «πάση θυσία να επιστρέψουν στα ΝΠΔΔ τα δάση στο Περτούλι και τον Ταξιάρχη, αλλά και το Αγρόκτημα δίπλα στο αεροδρόμιο “Μακεδονία”». Οπως σημειώνει, μέχρι τώρα «τα ΝΠΔΔ δεν έπαιρναν ούτε ευρώ κρατική χρηματοδότηση, αποδίδαμε 25% ΦΠΑ, 15% των εσόδων μας στον ΕΛΚΕ, …μας είχαν στα ώπα ώπα». Τώρα το Πανεπιστήμιο διά του νέου πρύτανη κ. Κωβαίου είναι δίπλα μας, έθεσε δύο φορές στον κ. Πιερρακάκη το θέμα, δηλαδή την ανάγκη κατάργησης του άρθρου, αλλά απάντηση δεν πήραμε».

Οι φοιτητές

Εθιμικά κάθε Ιούλιο κάνουν πρακτική στο Περτούλι 70 με 100 φοιτητές/τριες του 4ου έτους της Δασολογίας του ΑΠΘ, ενώ τον Αύγουστο βρίσκονται εκεί άλλοι 70-100 φοιτητές/τριες του 3ου έτους. Υπάρχει εστία για διαμονή και λέσχη στην οποία σιτίζονται. Σήμερα στο Περτούλι βρίσκονται 80 φοιτητές/τριες. Εστία και λέσχη βρίσκονται στα όρια της νομιμότητας αφού το ΝΠΔΔ τυπικά δεν υφίσταται, ενώ η σύμβαση για τη μεταφορά των φοιτητών οριακά υπογράφηκε στις 29 Ιουνίου, οπότε μπόρεσαν τα παιδιά να φτάσουν απρόσκοπτα.

Ωστόσο, δεν μπορούν να προχωρήσουν υλοτομήσεις διότι τα ΝΠΔΔ δεν έχουν πλέον ΑΦΜ. Κάθε χρόνο παράγεται από το Περτούλι ξυλεία για διάφορες εργασίες 5.000 κ.μ., χώρια οι μικρές ποσότητες καυσόξυλων. Η διαχείριση αυτών των ποσοτήτων επιτρέπει την κάλυψη όλων των εξόδων, ενώ το Ταμείο έχει και αποθεματικό περί τις 500.000 ευρώ!