Ο βρυχηθμός της εξάτμισης τη νύχτα…
Κατοικώ σχεδόν ένα χιλιόμετρο μακριά από τη Λεωφόρο, στο Άνω Δάσος. Κι όμως, ορισμένες φορές ο δαιμονισμένος θόρυβος φτάνει εκκωφαντικός στα αφτιά μου. Φαντάζομαι πόσο υποφέρουν οι άνθρωποι που έχουν τα σπίτια τους πιο κοντά. Τα γκάζια “παίρνουν φωτιά” και τα νεύρα των κατοίκων “χτυπούν κόκκινο”.
Δεν μπόρεσε ποτέ να βρεθεί αντίδοτο στην αντικοινωνική αυτή συμπεριφορά μερικών ασυνείδητων που χρησιμοποιούν τη Λεωφόρο Αθηνών σαν πίστα για εξωφρενικές επιταχύνσεις, ταχύτητες και “αδρεναλίνη” με τις μηχανές τους.
Κι αν ο κρότος των εξατμίσεων ταράζει τα καλοκαιρινά βράδια, τι να πούμε για τον κίνδυνο που επιφυλάσσουν για τους υπόλοιπους αυτές οι διελεύσεις με 150 χλμ. την ώρα και παραπάνω; Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ένα τουλάχιστον πιο παλιό σχετικό συμβάν, κατά το οποίο οδηγός μηχανής παραβίασε με ιλιγγιώδη ταχύτητα το κόκκινο στη διασταύρωση της Σατωβριάνδου, προσέκρουσε σε ΙΧ του οποίου οι επιβαίνοντες σώθηκαν από θαύμα, ενώ ο ίδιος έμεινε για μήνες στο Νοσοκομείο.
Να τι έγραψε πρόσφατα ένας αναγνώστης μας σε σχόλιό του: “Κάθε βράδυ μετά τις 11 στη Λεωφόρο Αθηνών η κόντρα πάει σύννεφο και μιλάμε για απίστευτα πράγματα. Η αστυνομία που είναι;”
Γεγονός είναι ότι οι οργανωμένες κόντρες που γίνονταν στο παρελθόν με πολυπληθές κοινό να τις παρακολουθεί δεν γίνονται πια στη Λ. Αθηνών. Αλλά το φαινόμενο με τις εκκωφαντικές διελεύσεις μηχανών εξακολουθεί σχεδόν καθημερινά. Η Τροχαία δεν φαίνεται να ασχολείται με το πρόβλημα αυτό, αλλά τη βλέπουμε καμιά σε μπλόκα για οργανωμένες κόντρες με στοιχήματα στα σημερινά στέκια, όπως στη Λεωφόρο Σχιστού.
Μ.Χ.
