Ο Σκάι, ο Πορτοσάλτε, οι “τζάμπα μαγκιές” και ο Βαγγέλης Ντηνιακός
Του Κώστα Ασπρογέρακα
Μια στην κυριολεξία «στημένη» συνέντευξη – συζήτηση πριν από μερικές μέρες, απ΄ την πλευρά του Σκάι και του Άρη Πορτοσάλτε, με συνομιλητή τον Δήμαρχο, η οποία, όπως φάνηκε απ΄ την όλη κουβέντα, κανένα άλλο στόχο δεν είχε, παρά μόνον ν΄ αποσαρθρώσει και απογυμνώσει το ουσιαστικά αληθινό, απόλυτα δίκαιο και νόμιμο αίτημα του Δήμου μας.
Για το οποίο υπάρχει όχι μόνον ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού του Συμβουλίου του, αλλά και του εκπροσώπου του συνόλου των Δήμων τη Δυτικής Αθήνας (Α.Σ.Δ.Α), που δεν είναι άλλο παρά μόνο η «προσφυγή» στο Σ.τ.Ε., για την ακύρωση της πώλησης του Προβλήτα 4 στο Σκαραμαγκά (πρώην hot spot, στο οποίο φιλοξενούνταν οι πρόσφυγες, απ΄ την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας).
Η “συνέντευξη – συζήτηση αυτή έρχεται σαν συνέχεια του κύριου άρθρου της εφημερίδας “ΕΣΤΙΑ” της 18/12/21, του Μανώλη Κοττάκη, με τίτλο «Ελλάς αγνωμονούσα η επένδυση στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά – ο εφοπλιστής Γ. Προκοπίου και το ΣτΕ», όπου πραγματεύεται το ίδιο θέμα με πολύ «παράπονο», για τα «εμπόδια που βάζει ο Δήμος μας στην επένδυση». Έχω αναφερθεί σ΄ εκείνο το χρόνο με σχετικό άρθρο μου.
Στην πιο πάνω συζήτηση παρενέβησαν ο Υπουργός κος Γεωργιάδης, κάποιος οικονομολόγο ιδιοκτήτης οικονομικού site, ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος της Ε.Τ.Α.Δ., κος Στέφανος Βλαστός (ο οποίος, παρεμπιπτόντως χρησιμοποιώντας μια πρωτοφανή αγοραία γλώσσα, μίλησε για «τζάμπα μαγκιές» που πουλάει ο Δήμος, κλπ.) καθώς και δύο ακροατές (;) με τα μικρά τους ονόματα, όπως είπε ο κος Πορτοσάλτε.
Η εναντίωση, λοιπόν του Δήμου στην πώληση του προβλήτα 4 στηρίζεται στα παρακάτω:
1. Ο συγκεκριμένος προβλήτας είναι παράνομα μπαζωμένη θάλασσα.
2. Ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε απ΄ τα Ναυπηγεία ούτε είναι αναγκαίος για τη λειτουργία τους (όπως «ψέλλισε κάποιος από τους δύο ακροατές).
3. Η ενοποίησή του με την μεγαλύτερη δεξαμενή της Μεσογείου (5), έγινε όταν περιήλθε στην ΕΤΑΔ, επί κυβέρνησης Σύριζα, δυστυχώς (αρχιτέκτονας της οποίας υπήρξε “μοιραίος” συντοπίτης μας, που πριν την ανάληψη της θέσης του Προέδρου και Διευθύνοντα Συμβούλου της ΕΤΑΔ, όχι μόνον “έσκιζε τα ιμάτιά του”, αλλά πρότεινε και «πρακτικό τρόπο» διάσωσης του προβλήτα: “Με την αποκάλυψη της θάλασσας, κάτω απ΄ το παράνομο μπάζωμά της”. Και προσφερόταν μάλιστα να κολυμπήσει εκεί φορώντας βατραχοπέδιλα, για να προκαλέσει την παρέμβαση του λιμενικού, ώστε να διαπιστωθεί το νόμιμο της ενέργειας του, μια και κανείς δεν θα μπορούσε να τον εμποδίσει, όπως και κάθε άλλον ακόμη, να κολυμπήσει σ΄ έναν χώρο «εκτός συναλλαγής» προσβάσιμο στους πάντες αφού ανήκει σε όλους, ως κοινόχρηστος και εξυπηρετεί δημοτικό σκοπό).
4. Ως μπαζωμένη παράνομα θάλασσα, και ύστερα απ΄ την αποκάλυψή της, και την εμφάνισής της στην φυσική της μορφή, βρίσκεται στην απόλυτη και καθολική προστασία των άρθρων 966 και επόμενα του Α. Κώδικα, που μονάχα ένα τρόπος παράκαμψης τους υπάρχει: Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥΣ νομοθετικά. Και επειδή, προφανώς, “δυσκολεύονται” να διαπράξουν ένα τέτοιο ανοσιούργημα, “αποφασίζουν και διατάζουν την κατάργησή τους στην πράξη”, χρησιμοποιώντας το όποιο δημοσιογραφικό (;) “βαρύ πυροβολικό” διαθέτουν, αλλά και όσους “πρόθυμους” συντάσσονται μαζί του.
Υ.Γ. Καλόπιστα υποστηρίζω ότι η προσπάθεια του Δημάρχου ν΄ αντιπαρατεθεί εύλογα, στ΄ απίθανα «επιχειρήματα» που του προβάλλονταν, ότι στόχος του και του συνόλου των δημοτών όλων των δήμων της Δυτικής Αττικής, όπως και της ομόφωνης απόφασης του Δημ. Συμβουλίου, είναι και μόνο «ο αποκλεισμός και μόνον της επένδυσης στο σύνολό της», θα έπρεπε να τον βρει σαν «έτοιμο από καιρό», όπως λέει και ο ποιητής, να αποκαλύψει το σκοπό της «συνέντευξης – συζήτησης», να την καταγγείλει, καταλογίζοντας στον συγκεκριμένο δημοσιογράφο και τους «βοηθούς» του το ρόλο που είχαν αναλάβει και εκτελούσαν για την υλοποίηση με κάθε μέσο της «επένδυσης» με την απαλλοτρίωση ακόμη και της θάλασσας, που δεν ανήκει σε κανέναν άλλο, παρά μόνον στο σύνολο του Λαού της Δυτικής Αττικής. Κάτι το οποίο όμως δεν έκανε, καταγγέλλοντας ότι ο «συγκεκριμένος δημοσιογράφος, ήθελε και μόνον να συγκατανεύσει σε ότι αυτός υποστήριζε. Η σιωπή του αυτή σ΄ όλα τα παραπάνω, που είναι και τα πλέον κρίσιμα, βρίσκονται στα μείζονα αρνητικά της τοποθέτησης του, και δεν μπορεί παρά να τα χρεωθεί ως τέτοια.
