Έτσι άλλαξαν δραστικά το τοπίο της περιοχής μας τα παλιά ασβεστοκάμινα
Αιγάλεως – Ποικίλο. Εξερευνώντας την φύση και την ιστορία / Τασσος Λύτρας
ΤΑ ΑΣΒΕΣΤΟΚΑΜΙΝΑ ΤΟΥ ΠΟΙΚΙΛΟΥ – ΑΙΓΑΛΕΩ ΟΡΟΥΣ
Οι ανθρώπινες δραστηριότητες επηρεάζουν άμεσα τους βιοτικούς και αβιοτικούς παράγοντες που συνθέτουν το φυσικό περιβάλλον μιας περιοχής.
Ήδη από το 1850 περίπου άρχισαν να λειτουργούν στο βουνό δεκάδες ασβεστοκάμινα για την παραγωγή ασβέστη που διοχετεύονταν στην πρωτεύουσα και τα περίχωρά της για να κτισθεί και να επεκταθεί η νέα πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους.
Στους χάρτες Αττικής των Curtius & Kaupert που κατασκευάστηκαν γύρω στα 1880, σημειώνονται στο βουνό 25 ασβεστοκάμινα. Από τη δική μας έρευνα έχουν επισημανθεί οι θέσεις άλλων 17 επιπλέον. Ασφαλώς υπάρχουν τα κατάλοιπα και άλλων. Τα περισσότερα από αυτά εντοπίζονται στην κοιλάδα του Δαφνίου επειδή από τον δρόμο της μπορούσαν εύκολα να μεταφερθούν τα φορτία ασβέστη με κάρρα στην Αθήνα.
Τα ασβεστοκάμινα κατασκεύαζαν ειδικοί τεχνίτες και εργάζονταν σ’ αυτά, ως πάρεργο, ακόμη και οι τσοπάνηδες της περιοχής. Κάθε ασβεστοκάμινο λειτουργούσε έως να εξαντλήσει όλη την καύσιμη ύλη γύρω του, δένδρα και θάμνους. Εκτιμούμε ότι δύο τουλάχιστον είδη θάμνων, η κουμαριά και η γλιστροκουμαριά, εξαφανίστηκαν εξ αιτίας της αλόγιστης κοπής τους για να τροφοδοτηθούν τα ασβεστοκάμινα. Από αυτά, προς το παρόν, έχει επανεγκατασταθεί μόνο η κουμαριά με 3-4 άτομα στο Αιγάλεω (από σπόρους που μετέφεραν πουλιά από την Πάρνηθα), ενώ η γλιστροκουμαριά δεν έχει παρατηρηθεί.
Τα ερείπια των ασβεστοκάμινων υπάρχουν για να μας θυμίζουν ότι η εκμετάλλευση της φύσης δε μπορεί να γίνεται αλόγιστα χωρίς κόστος για τον ίδιο τον άνθρωπο.
Το ασβεστοκάμινο της φωτογραφίας βρίσκεται στην περιοχή Καψαλώνας του Ποικίλου όρους. Οι φωτογραφίες δείχνουν σε γενικές γραμμές την αρχιτεκτονική κατασκευής του.
Και ύστερα ήρθαν τα λατομεία για τα οποία θα κάνουμε ειδική ανάρτηση.
