Εγκατέλειψαν τα βουνά της Δυτικής Αττικής χωρίς αντιπυρική προστασία!
Το τέλος της αντιπυρικής περιόδου φέρνει αναστεναγμό ανακούφισης. “Τη γλιτώσαμε και φέτος, παρά τις δεκάδες εστίες φωτιάς που μας περιτριγύρισαν”, μπορεί να πει κανείς. Για το θέμα της μεγάλης αύξησης του αριθμού των πυρκαγιών και τις βασικές παραμέτρους της επιτυχούς αντιμετώπισής τους θα επανέλθουμε με ξεχωριστό άρθρο. Σήμερα θα ασχοληθούμε με την αντιπυρική προστασία στη Δυτική Αθήνα – Δυτική Αττική, δηλαδή στον αχανή χώρο ευθύνης του Δασαρχείου Αιγάλεω. Μιλάμε για την προετοιμασία που (πρέπει να) γίνεται στη διάρκεια όλου του χρόνου, πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου τον Μάιο και η οποία έχει τεράστια σημασία στην προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
Λοιπόν, στον συγκεκριμένο τομέα υπήρξε ένα μεγάλο μηδενικό εδώ στα δυτικά, παρά τις περυσινές μεγαλόστομες διακηρύξεις για διάθεση εκατομμυρίων από την κυβέρνηση για σχετικά έργα. Πιο συγκεκριμένα, διατέθηκαν από το Ταμείο Ανάκαμψης 80 εκατ. ευρώ για καθαρισμούς δασών και άλλες σχετικές εργασίες. Όλα τα Δασαρχεία έκαναν έργο, εκτός από το Δασαρχείο Αιγάλεω, το οποίο είναι υπεύθυνο για τα βουνά και τις δασικές εκτάσεις από το Ποικίλο και το Αιγάλεω μέχρι τα Βίλια και τον Κιθαιρώνα!
Δυστυχώς τα “χρηματοδοτικά εργαλεία” δεν έφτασαν στα μέρη μας και αυτό βαρύνει τα αρμόδια υπουργεία. Από τις 15 Μαΐου περιμέναμε έναν εκτεταμένο καθαρισμό στο Ποικίλο, που όμως δεν έγινε ποτέ. Το Δασαρχείο Αιγάλεω προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με ελάχιστο προσωπικό και -ενδεικτικά- έχει δημιουργήσει μια ομάδα με 9 πριόνια, αλλά τι μπορεί να γίνει με μια τέτοια δύναμη στα χιλιάδες στρέμματα που επιβλέπει;
Χαρακτηριστικό της εγκατάλειψης της φύσης στη Δυτική Αττική είναι η κατάσταση στα Βίλια, όπου δύο χρόνια μετά την φοβερή φωτιά που κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα δεν έχει έχει γίνει ακόμη ανάθεση για προστασία του εδάφους με κορμοπλέγματα, που αποτελούν μια στοιχειώδη παρέμβαση που πρέπει να γίνεται αμέσως μετά την καταστροφή για την προστασία του εδάφους από τη διάβρωση. Φέτος δόθηκε στην ίδια περιοχή άδεια για την κοπή των καμένων κορμών εκατέρωθεν των δρόμων, κάτι που έπρεπε να είχε γίνει πριν πιάσει η φωτιά… Οι δύο μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων στη Δυτική Αττική (Όρος Πατέρας, Βίλια) που έκαναν στάχτες πολύτιμα δάση, αλλά και οι φοβερές πλημμύρες στη Μάντρα και την Κινέτα δεν δίδαξαν τις κρατικές αρχές.
Μετά από αυτά, αντιλαμβάνεται κανείς ότι είμαστε διπλά τυχεροί φέτος, γιατί με τόσες φωτιές στα δυτικά και χωρίς αντιπυρική προετοιμασία δεν έγινε το μεγάλο κακό. Η Πυροσβεστική δούλεψε καλά (και όταν αυτό το λένε δασικοί έχει διπλή αξία), όπως και οι Δήμοι με τις δικές τους δυνάμεις, αλλά και ο μεταξύ τους συντονισμός λειτούργησε σωστά. Όμως χωρίς έγκαιρη παρέμβαση δεν θα έχουμε πάντα τον ίδιο καλό απολογισμό.
Μ.Χ.
