COVID-19: Περιστατικά που αφορούν ζωές στο “Θριάσιο”

Στέφανος Καραμαρούδης *

Έχω περάσει σχεδόν έναν μήνα ως μετακινημένος ειδικευόμενος μαιευτικής-γυναικολογίας σε κλινική COVID-19. Δεν είμαι ο μόνος και δεν συμβαίνει μόνο στο δικό μας νοσοκομείο. Ξαφνικά κλήθηκα να προσφέρω ό,τι μπορώ και γνωρίζω σε έναν αγώνα μερικές φορές άνισο και να μάθω σε σύντομο χρονικό διάστημα πώς να αντιμετωπίζω μια αναπνευστική ανεπάρκεια λόγω λοίμωξης.

Είχα την «τύχη» να υπηρετώ ως αγροτικός γιατρός όταν ξεκίνησε αυτή η πανδημία και να ζήσω τα πρώτα μου βήματα ως γιατρός μέσα στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια του συστήματος για την πανδημία. Εχω την «τύχη» να συνεχίζω να το ζω και στα πρώτα μου βήματα ως ειδικευόμενος.

Εγώ, όπως και τόσοι άλλοι χιλιάδες συνάδελφοι, παρουσιαστήκαμε όπου μας ζητήθηκε και προσφέραμε ό,τι μας επιτάσσει η ηθική μας, ως γιατροί αλλά και ως πολίτες. Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό γιατί άλλωστε, όπως συχνά λέγεται, «δώσαμε και έναν όρκο».

Ομως, το κοινό αίσθημα της ιατρικής κοινότητας που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή είναι αυτό της μοναξιάς. Και αυτό, παρά την αλληλεγγύη που διακατέχει του συναδέλφους, είναι αποτέλεσμα της αναγκαία επιβεβλημένης κοινωνικής αποστασιοποίησης αλλά δυστυχώς και της έλλειψης σεβασμού από τους διοικούντες.

Ελλειψη σεβασμού προς τους υγειονομικούς που δουλεύουν έναν χρόνο ασταμάτητα, που δουλεύουν χρόνια τώρα ασταμάτητα για να καλύπτουν τα κενά του συστήματος.

Ελλειψη σεβασμού προς τους ασθενείς που νοσούν από μια νόσο που είναι απρόβλεπτη, που νοσηλεύονται σε θαλάμους μαζί με διασωληνωμένους, που κάποιοι έχουν βιώσει τον θάνατο ενός συμπάσχοντα μπροστά στα μάτια τους. Πάσχοντες που βλέπουν ότι πλέον η φροντίδα τους έχει μπει στον αυτόματο πιλότο.

Ελλειψη σεβασμού προς τους πολίτες που τους αφαιρείται το δικαίωμα για μια αληθινή ενημέρωση της κατάστασης εντός των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, του εύρους της COVID-19, της ψυχολογικής πίεσης και των ορίων ευθύνης των υγειονομικών. Που παραπλανώνται ότι όλα είναι στη θέση τους και ότι 10.000 θάνατοι ήταν αναπόφευκτοι. Κανείς δεν τους έδωσε την ευκαιρία να καταλάβουν πραγματικά πώς λειτουργεί η ιατρική επιστήμη.

Ελλειψη σεβασμού προς τους πραγματικά ειδικούς που έχουν δώσει το «είναι» τους για να βρουν μια άκρη στον λαβύρινθο της πανδημίας και τους αλλοίωσαν με την προσθήκη χυδαίων προσποιούμενων ειδικών και τη σκηνοθετημένη αντίφαση μιας κυβέρνησης που τους προστατεύει με ένα προσβλητικό νομοσχέδιο, ενώ ταυτόχρονα εξαπολύει τα «κατοικίδια» του κόμματος να προετοιμάσουν μεθοδικά την καταδίκη αυτών στη συλλογική συνείδηση.

Σε απάντηση λοιπόν σε όσους θεωρούν ότι 65 ιατροί, οποιασδήποτε ειδικότητας, οι περισσότεροι με ελάχιστη ή καμία εμπειρία στα συγκεκριμένα περιστατικά, είναι αρκετοί για 130 ασθενείς, θα παραθέσω επιγραμματικά τα παρακάτω γεγονότα τα οποία αφορούν ανθρώπινες ζωές:

■ Νέα γυναίκα να νοσηλεύεται διασωληνωμένη σε κοινό θάλαμο και ο αναπνευστήρας να λειτουργεί με φορητή φιάλη οξυγόνου για πολλές ώρες γιατί δεν λειτουργούσε η επιτοίχια παροχή οξυγόνου.

■ Κλινικές άσχετων ειδικοτήτων που μετατράπηκαν σε COVID-19 αλλά ποτέ δεν προετοιμάστηκαν ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη βαρύτητα των συγκεκριμένων περιστατικών (π.χ. απινιδωτές εκτός λειτουργίας και προσωπικό που δεν εκπαιδεύτηκε να τους χρησιμοποιεί, επιτοίχιες παροχές οξυγόνου που δεν λειτουργούν).

■ Δεκάδες ασθενείς, και ακόμα χειρότερα διασωληνωμένοι, να λαμβάνουν ενδοφλέβια φάρμακα χωρίς τις απαραίτητες ογκομετρικές αντλίες έγχυσης.

■ Διασωληνωμένοι να νοσηλεύονται σε θαλάμους για πολλά 24ωρα μέχρι να βρουν κλίνη σε ΜΕΘ, αν βρουν, καθώς αρκετοί είναι αυτοί που αφήνουν την τελευταία τους πνοή εκτός ΜΕΘ.

■ Ελλειψη των κατάλληλων συστημάτων συνεχούς καταγραφής των ζωτικών σημείων των βαριά ασθενών, με αποτέλεσμα να καθυστερεί η αναγνώριση της επιδείνωσης της υγείας τους με μοιραία αποτελέσματα.

■ Επιμελητές παθολογίας και πνευμονολογίας που αναλαμβάνουν έναν παράλογο αριθμό ασθενών ελλείψει του κατάλληλου αριθμού νοσηλευτικού προσωπικού και αριθμού ειδικών ιατρών, αδυνατώντας να αφιερώσουν τον χρόνο που χρειάζεται ο κάθε ασθενής.

Ενα τριτοβάθμιο νοσοκομείο είναι κλειστό μόνο και μόνο για 130 κλίνες COVID-19, όσες δηλαδή υπήρχαν και πριν (εδώ αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι οι δηλώσεις από το υπουργείο ανέφεραν ότι οι κλίνες στο νοσοκομείο θα αυξηθούν σε 180), αφήνοντας ακάλυπτη μια περιοχή με πολλά κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα και με αποτέλεσμα να παρατηρούνται τα παρακάτω φαινόμενα: γυναίκες να γεννούν στην είσοδο σε ένα νοσοκομείο απροετοίμαστο για τη φροντίδα μιας επιτόκου-λεχωίδας και ενός νεογνού, νέος άνδρας με καρδιακή ανακοπή στην είσοδο του νοσοκομείου να καθυστερεί μοιραία να λάβει την αντιμετώπιση που οφειλόταν, εξωτερικά ιατρεία χρόνιων νόσων να αδυνατούν να φροντίσουν και να προωθήσουν αλλού τους ασθενείς τους.

Προσκαλώ λοιπόν τον κύριο διοικητή και όποιον τον διόρισε, αφού τελειώσει τα έξι έτη της ιατρικής σχολής, υπηρετήσει για έναν χρόνο στην περιφέρεια ως αγροτικός γιατρός, λάβει την εκπαίδευση που απαιτείται για μια οποιαδήποτε ιατρική ειδικότητα (από 4 έως 7 έτη), να μας απαντήσει αν ποτέ θα είναι αρκετά αυτά τα χρόνια για να μπορεί ένας γιατρός να αποδίδει σε αυτές τις συνθήκες. Εχει άραγε ποτέ κοιτάξει στα μάτια μια ασθενή 40 ετών και να την ενημερώσει ότι πρέπει να διασωληνωθεί, να την καθησυχάσει ότι όλα θα πάνε καλά και ότι θα λάβει την καλύτερη φροντίδα για την κατάστασή της και μετά να ενημερώσει σύζυγο και παιδιά με ηρεμία, ακρίβεια και αφιερώνοντας τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζεται η οικογένεια της ασθενούς σε μια τέτοια κατάσταση;

Γιατί κανείς δεν αναφέρει πόσοι ειδικευόμενοι ιατροί έχουν παραιτηθεί από το ΓΝΑ Κοργιαλένειο-Μπενάκειο ΕΕΣ, το ΓΝΑ «Σισμανόγλειο» και το ΓΝΕ «Θριάσιο»; Οταν η κυβέρνηση ξεχνάει ότι οι ειδικευόμενοι είναι αρχικά εκπαιδευόμενοι και καλύπτει κάθε κενό με παράνομες μετακινήσεις και υπεράριθμες εφημερίες, είναι λογικό όλο και περισσότεροι νέοι γιατροί να αναζητήσουν μια ευκαιρία στο εξωτερικό.

Η ίδια κυβέρνηση που πιστεύει ότι χωρίς διορισμούς ειδικών ιατρών θα αντιμετωπίσει την πανδημία με τη μετακίνηση άσχετων ειδικοτήτων, έχει στην αδράνεια και ανεμβολίαστους εκατοντάδες φοιτητές ιατρικής κλινικών ετών. Τους διδάσκει εξ αποστάσεως όλα αυτά που δεν διδάσκονται αλλά αποκτώνται με τη συνεχή τριβή με τα περιστατικά. Ισως σε λίγο καιρό δούμε πρόσφατους απόφοιτους της ιατρικής, χωρίς καμία κλινική εμπειρία, να αναλαμβάνουν θέσεις μόνιμου προσωπικού σε ΜΕΘ.

Εκτός κι αν απλά θέλουν να γυρίσουν τα επεισόδια του επόμενου κύκλου του Survivor με ομάδες τους «Ασθενείς» και τους «Υγειονομικούς».

* ειδικευόμενος Μαιευτικής-Γυναικολογίας, ΓΝΕ «Θριάσιο»