Χαϊδάρι – Και άλλη επίθεση σκύλων
Αρκετά περιστατικά επίθεσης σκύλου έχουν αναφερθεί στο “Χαϊδάρι Σήμερα” τον τελευταίο καιρό. Η τελευταία σχετική ενημέρωση μάς ήρθε από αναγνώστρια που κατάγγειλε επίθεση δεσποζόμενων σκύλων στο Χαϊδάρι.
Αυτό όμως που είναι η συνέχεια της είδησης, δηλαδή το τι γίνεται στην πράξη ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη τέτοιων περιστατικών, χάνεται στη ροή της καθημερινότητας. Σε ένα βαθμό φταίει η απουσία σαφούς νομοθεσίας, πράγμα που οδηγεί σε πολωτικές συμπεριφορές, με δημιουργία οπαδικών απόψεων από αντίπαλα στρατόπεδα. Όπου έχουμε, κατά περίπτωση, κατόχους σκύλων έναντι περαστικών που διαμαρτύρονται, κατόχους σκύλους έναντι άλλων κατόχων κοκ.
Πάνω από όλα αυτά όμως είναι μια κοινωνία που ουσιαστικά αδιαφορεί για όλα αυτά. Και εν προκειμένω οι αδύναμοι σε όλη αυτή την εξίσωση είναι τα αδέσποτα ζώα τα οποία έχουν αφεθεί στην Ελληνική πατέντα των επιτροπών που η λειτουργία τους ταιριάζει με τη Γάτα του Σρέντινγκερ.
Στη συνέχεια όμως αυτής της εξίσωσης βρίσκονται οι αμέριμνοι περαστικοί, οι οποίοι από καιρό εις καιρό “απολαμβάνουν” την αδιαφορία των κατόχων ζώων συντροφιάς, όπως στο περιστατικό που αναφέρει συμπολίτισσα ότι συνέβη στην περιοχή του Προφήτη Ηλία:
“Καλησπέρα θα ήθελα να καταγγείλω μια απαράδεκτη και ανάρμοστη συμπεριφορά συνανθρώπου μας, που είχε βγάλει βόλτα τα σκυλιά της χωρίς να τα έχει δεμένα. Κυνήγησαν περαστικό ξάδερφό μου και τον δάγκωσαν! Η κυρία, κάνοντας επίδειξη αδιαφορίας, δεν ήταν δεν έκανε τον κόπο να τα μαζέψει ούτε και συγνώμη δε ζήτησε. Παρακαλώ ενημερώστε με πως πρέπει να κινηθώ, γιατί κινδυνεύουν και παιδιά.”
Πήραμε τη γνώμη ενός συντοπίτη μας νομικού, την οποία σας παραθέτουμε:
“Εάν ο σκύλος ελέγχεται από ιδιοκτήτη, ο τελευταίος έχει την αστική διοικητική και ποινική ευθύνη που απορρέει από την παράλειψη επιβλέψεως του σκύλου από επιθέσεις κατά τρίτων ή επιθέσεις κατά σκύλων που ανήκουν σε άλλους ιδιοκτήτες, πρόκληση ατυχημάτων, πρόκληση ασθενειών. Σε περίπτωση ενός από τα παραπάνω περιστατικά, εφ’ όσον υπάρχει τραυματισμός προσώπου, το θύμα δικαιούται να απευθυνθεί στο κατά τόπον Α.Τ. ή δια δικηγόρου στην Εισαγγελία. Επίσης να ασκήσει τις αστικές του αξιώσεις κατά του ιδιοκτήτη. Διαφορετική είναι η απάντηση εάν ο σκύλος είναι αδέσποτος.”
Σε αναμονή του νέου νομοσχεδίου, το οποίο αποσύρθηκε πρόωρα από τη δημόσια διαβούλευση, το οποίο υποτίθεται ότι έχει σκοπό να ενσωματώσει την υπάρχουσα νομοθεσία από πιο προχωρημένες κοινωνίες, όσον αφορά τα ζώα συντροφιάς, το πρόβλημα είναι η ελαφρότητα με την οποία κάποιος γίνεται κάτοχος ενός ζώου, το οποίο όταν μεγαλώνει μπορεί να γίνει άθελά του επικίνδυνο για τους πολίτες αλλά και τα άλλα ζώα.
Όπως και να έχει, ο πολίτης μπορεί να βρεθεί άθελά του σε μια δυσάρεστη κατάσταση και να εμπλακεί και σε προσωπικές συγκρούσεις και διαξιφισμούς με συνανθρώπους του ή -ακόμα χειρότερα- να βρεθεί νοσηλευόμενος σε κάποιο νοσοκομείο.
Πολύ σωστά ο νομοθέτης τιμωρεί με αυστηρότητα τις περιπτώσεις βασανισμού ζώων αδέσποτων ή δεσποζόμενων. Είναι όμως κοινή παραδοχή ότι οι ανεύθυνοι ζωόφιλοι έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την αρνητική πρόσληψη της ζωοφιλίας από τον πολύ κόσμο.
