Χαϊδάρι, Διομήδειος Κήπος: 8 Σεπτεμβρίου, εκδήλωση τιμής στους ήρωες που εκτελέστηκαν από τον Κατακτητή
Η είσοδος του Σεπτέμβρη ξυπνάει μια μεγάλη υποχρέωση για το Χαϊδάρι: Την απόδοση τιμής στους εκτελεσθέντες αντιστασιακούς από τους κατακτητές Γερμανούς στον Διομήδειο Κήπο, την 8η Σεπτεμβρίου 1944.
Του Μενέλαου Χρόνη
Και φέτος καλεί το Σωματείο των Συγγενών, όπως πάντα τις τελευταίες δεκαετίες. Πολλές φορές έχει γράψει αυτή η εφημερίδα ότι, δυστυχώς, οι δημόσιες αρχές του τόπου μας -και ειδικά ο Δήμος Χαϊδαρίου- δεν παίρνουν την πρωτοβουλία διοργάνωσης της εκδήλωσης, η οποία μένει ευθύνη μιας χούφτας συγγενών, με τη βοήθεια της διοίκησης του Διομήδειου Βοτανικού Κήπου.
Μία εξήγηση που είχαμε δώσει παλιότερα ήταν ότι οι συγκεκριμένοι εκτελεσθέντες ανήκαν σε δεξιές αντιστασιακές οργανώσεις και ίσως γι΄ αυτό οι παλαιότερες διοικήσεις του Δήμου απέφευγαν να δραστηριοποιηθούν (βέβαια και επί θητείας Μαραβέλια δεν έγινε τίποτα!). Το αξιοσημείωτο είναι πάντως ότι ο πρώτος δήμαρχος ο οποίος ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση και παραβρέθηκε στο μνημόσυνο ήταν ο Μιχάλης Σελέκος.
Πριν από λίγα χρόνια είχα με τον Κυριάκο Ντηνιακό μία συζήτηση σχετικά με το γεγονός της εκτέλεσης των 59 στον Διομήδειο Κήπο. Συγκεκριμένα με ρώτησε αν γνώριζα ότι ανάμεσα στους εκτελεσθέντες περιλαμβανόταν και ένας συνεργάτης των Γερμανών, ο Ριζόπουλος. Του απάντησα: “Το γνωρίζω γιατί οι ίδιοι οι ομιλητές της εκδήλωσης, συγγενείς των θυμάτων, το αναφέρουν μαζί με την προδοτική ιδιότητά του κάθε χρόνο. Μπορεί να είναι αυτό η αιτία να παραμεριστεί η θυσία των υπολοίπων, μεταξύ τους και της Λέλας Καραγιάννη;”.
Νομίζω ότι η ένσταση αυτή του πρώην δημάρχου, όπως και άλλες (βλέπε χαρακτηριστικά άρθρο του Κώστα Φωτεινάκη Οι 59 εκτελεσμένοι στις 8 Σεπτεμβρίου 1944 στο Δαφνί και το Μνημείο), έχει απαντηθεί οριστικά από τον Μανώλη Γλέζο με την μνημειώδη ομιλία του στον χώρο της εκτέλεσης, το 2017, σε μια απο τις τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις του. Είπε επί λέξει: “Η Αντίσταση στον κατακτητή ήταν συνολική πράξη του ελληνικού λαού. Αν δεν φοράγαμε κομματικά γυαλιά, θα βλέπαμε ότι η αντιστασιακή πράξη του Κώστα Περίκου, που ανατίναξε την γερμανική ΕΣΠΟ, και οι θυσίες της “Μπουμπουλίνας” Λέλας Καραγιάννη δεν διαφέρουν από την αντίσταση του ΕΑΜ”.
Μετά από την ιστορική εκδήλωση του 2017, ο Μανώλης Γλέζος δέχτηκε την πρόταση της διοίκησης του Σωματείου των Συγγενών των Εκτελεσθέντων να γίνει επίτιμος πρόεδρός του.
Ολόκληρη η συγκλονιστική ομιλία τού Μανώλη Γλέζου στον Διομήδειο Κήπο, 8 Σεπτεμβρίου 2017:
