Στυφή γεύση άφησε σε πολλούς Χαϊδαριώτες το κοινό δελτίο Τύπου των Δήμων Χαϊδαρίου και Καισαριανής για τις εκτελέσεις της Πρωτομαγιάς του 1944, όπου διατυπώθηκε το αίτημα να δημιουργηθεί “Μουσείο Εαμικής Εθνικής Αντίστασης”. Για πρώτη φορά ακούστηκε δημόσια τέτοια θέση, καθώς όλοι μέχρι τώρα μιλούσαν για “Μουσείο Εθνικής Αντίστασης” χωρίς άλλο επιθετικό προσδιορισμό, που να δείχνει συγκεκριμένη αντιστασιακή οργάνωση ή κόμμα. Αναγνώστες και αρθρογράφοι μας μίλησαν για διχαστική στάση, που αδικεί αγωνιστές και οργανώσεις της Κατοχής, ακόμα και το ίδιο το ΕΑΜ.  

Το “Χαϊδάρι Σήμερα” θέλησε να μάθει τι ακριβώς σκέπτεται ο δήμαρχος Μ. Σελέκος. Η απάντησή του επαναφέρει, χωρίς καμία αμφιθυμία, την κοινή θέση στην πόλη μας για τη δημιουργία Μουσείου Εθνικής Αντίστασης και όχι μόνο ΕΑΜικής. Το
Μουσείο θα ιδρυθεί, όπως μάς είπε, στο χώρο του Στρατοπέδου, όταν βέβαια το επιτρέψουν
οι συνθήκες.

Ο δήμαρχος έδειξε ότι αντιμετωπίζει με ανοιχτό πνεύμα την ιστορία της Αντίστασης και δεν την βλέπει μέσα από κομματικό πρίσμα, πλην ίσως της θυσίας της Λέλας Καραγιάννη και άλλων αγωνιστών στην πόλη μας το 1944, για τους οποίους διατηρεί επιφυλάξεις.

Μάς διευκρίνισε την άποψή του ότι η Εθνική Αντίσταση
ανήκει σε όλους όσους πάλεψαν ενάντια στον Γερμανό κατακτητή. Κυρίαρχο ρόλο
όμως έπαιξε το ΕΑΜ και όλοι όσοι το πλαισίωσαν, άνθρωποι από διάφορους
πολιτικούς χώρους.

Ο κ. Σελέκος μάς τόνισε πως στην πρόσφατη ομιλία του στο ΜΠΛΟΚ 15 έκανε λόγο για όλους τους κρατούμενους σε αυτόν τον απάνθρωπο χώρο. Αναφέρθηκε στους ανάπηρους του Αλβανικού Μετώπου, που μεταφέρθηκαν στο Στρατόπεδο, όταν έκλεισαν τα νοσοκομεία από τους ταγματασφαλίτες με εντολή του κατοχικού πρωθυπουργού Γιάννη Ράλλη. Επίσης, στον ίδιο μαρτυρικό χώρο βασανίστηκαν και δεκάδες Εβραίοι κρατούμενοι.

Σε παρατήρησή μας πως δεν αναφέρθηκε στη Λέλα Καραγιάννη, που εκτελέστηκε
τον Σεπτέμβρη του 1944 σε ρέμα του Διομήδειου Κήπο, μαζί με τον Μανώλη Λίτινα και άλλου 57, ο δήμαρχος υποστήριξε ότι η Καραγιάννη χαρακτηρίζεται ως αμφισβητούμενη
προσωπικότητα της Εθνικής μας Αντίστασης, λόγω του κατασκοπευτικού ρόλου και των
επαφών που είχε με τους Συμμάχους.

Κλείνοντας τη συζήτησή μας, ο δήμαρχος επανέλαβε πως οι 200 κρατούμενοι που μεταφέρθηκαν στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944, ήταν
όλοι τους κομμουνιστές. Ήταν πολιτικοί κρατούμενοι από την Ακροναυπλία που οι
φασίστες παρέδωσαν στον εχθρό. Άλλωστε -κατά τον κ. Σελέκο- δεν είναι τυχαίο ότι οι
Γερμανοί επέλεξαν τη συγκεκριμένη  ημερομηνία (εορτή της εργατικής
πρωτομαγιάς), για να τους εκτελέσουν. 

Η Λέλα Καραγιάννη στο γραφείο του. 

Η προτομή της ηρωίδας στο γραφείο του δημάρχου (φωτό ipolimas.gr)

Ο δήμαρχος απαντώντας στην ερώτησή μας χαρακτήρισε την Λέλα Καραγιάννη σαν “αμφισβητούμενη προσωπικότητα της Εθνικής Αντίστασης”. Ωστόσο, όπως πληροφορούμαστε από δημοσίευμα της ιστοσελίδα ipolimas.gr με τίτλο ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ… ΜΙΑ ΗΡΩΪΔΑ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ, “η μαρμάρινη μορφή της “Μπουμπουλίνας της Αντίστασης είναι ένα τα πρώτα αλλά και ελάχιστα στοιχεία, που συνθέτουν τη λιτή διακόσμηση στο δημαρχιακό γραφείο, του Δημάρχου Χαϊδαρίου Μιχάλη Σελέκου και βρίσκεται σε περίοπτη θέση.”

Πώς συνδυάζονται, άραγε, αυτές οι δύο θέσεις του δημάρχου; Ίσως η πιο πρόσφατα διατυπωμένη άποψή του για την Λέλα Καραγιάννη, που είναι απαξιωτική, υπαγορεύεται από την κομματική του τοποθέτηση, την ίδια που τον έκανε να μιλήσει -προς στιγμήν- για Μουσείο Εαμικής Εθνικής Αντίστασης. Όπως ορθά, λοιπόν, ανατοποθετήθηκε για το Μουσείο, δείχνοντας ανοιχτό και ενωτικό πνεύμα, αξίζει να υιοθετήσει πιο δίκαιη στάση απέναντι σε μια ηρωίδα που έβαλε σε κίνδυνο όχι μόνο τον εαυτό της, αλλά και τα 7 παιδιά της, φυσικά προς χάριν της πατρίδας και όχι των Συμμάχων.

Η “Μπουμπουλίνα της Αντίστασης” βασανίστηκε στο Μπλοκ 15 και εκτελέστηκε στις 8 Σεπτέμβρη του 1944 στο Χαϊδάρι, στον Διομήδειο Κήπο. Σε 3 μήνες περίπου είναι η επέτειος της θυσίας της ηρωίδας και των συντρόφων της. Η σημερινή δημοτική αρχή έχει την ευκαιρία να διοργανώσει για πρώτη φορά επίσημα, εκ  μέρους του Δήμου Χαϊδαρίου, την σχετική τελετή μνήμης. Θα είναι μεγάλη τιμή για την αριστερή διοίκηση του Δήμου, να υλοποιήσει το καθήκον της πόλης μας απέναντι σε ήρωες που δεν ανήκαν στην Αριστερά και που έπεσαν στα χώματά μας, κάτι που αμέλησε η δεξιά διοίκηση Μαραβέλια (είχε σπουδαιότερες προτεραιότητες…)!

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ: 

Λέλα Καραγιάννη: Η “Μπουμπουλίνα της Κατοχής” εκτελέστηκε στο Χαϊδάρι. Οι ήρωες που ρίχτηκαν στη λήθη

 Γιώργος Παπαπαναγιώτου