ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ
Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο: Ο πραγματικός δωρητής του στα χρόνια της Κατοχής
“Ο παππούς μου δώρησε το οικόπεδο του Χριστοδούλειου Ορφανοτροφείου και… δεν ήταν βοσκός!”. Στην άλλη άκρη του τηλεφώνου βρισκόταν ο κ. Νικόλαος Λαγογιάννης. Διαβάζοντας στην εφημερίδα μας την ιστορία του Ιδρύματος, είδε ότι ο δωρητής του οικοπέδου αναφερόταν σαν βοσκός. Η αλήθεια λοιπόν είναι πως ήταν λυκειάρχης στον Πειραιά. Ο κ. Λαγογιάννης, εγγονός του, μάς έδωσε τις σωστές πληροφορίες.
Στο δημοσίευμά μας «Μια φωλιά αγάπης για παιδιά, δίπλα μας. Το Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο προσφέρει αθόρυβα ανεκτίμητο κοινωνικό έργο» είχαμε γράψει: “Το Ίδρυμα έκανε τα πρώτα του βήματα στο Αιγάλεω. Ήταν στα χρόνια της Κατοχής, όταν ο φωτισμένος ιερέας Απόστολος Χριστοδούλου, με τη βοήθεια ενοριτισσών του, θέλησε να περιθάλψει στο σπίτι του κορίτσια που βασανίζονταν από την ορφάνια και την πείνα. Επειδή πολύ γρήγορα αυξήθηκε ο αριθμός των παιδιών, ο π. Απόστολος αναζήτησε νέα στέγη. Τη βρήκε στο Χαϊδάρι, όπου κάποιος βοσκός με το όνομα Κατρανίδης, του δώρησε 2,5 στρέμματα για να χτίσει νέους ξενώνες για τα παιδιά”.
Ο κ. Λαγογιάννης, λοιπόν, πρώην διευθυντής του 7ου Δημοτικού Σχολείου Χαϊδαρίου και διεθνής διαιτητής ΦΙΦΑ, μάς πληροφόρησε ότι ο δωρητής ονομαζόταν Ιωάννης Κατρανίδης. Ήρθε στην Ελλάδα από τη Σινώπη του Πόντου το 1890, μέσω Οδησσού, μαζί με τη σύζυγό του Ευθαλία. Ίδρυσε το πρώτο ιδιωτικό σχολείο στα Καμίνια του Πειραιά, όπου και κατοικούσε. Σταδιακά ίδρυσε ακόμη τέσσερα σχολεία.
Γνώριζε τον π. Απόστολο Χριστοδούλου και εκτίμησε πολύ την προσπάθειά του να βοηθήσει τα παιδιά τού πολέμου. Έτσι, ο παππούς πια Ι. Κατρανίδης και η σύζυγός του αποφάσισαν να δωρήσουν στον ιερέα ένα μεγάλο οικόπεδο, που είχαν αγοράσει παλιότερα στο Χαϊδάρι. Την ημέρα των υπογραφών τής δωρεάς, κάλεσαν όλα τα παιδιά τους, σύνολο 8, στο συμβολαιογραφείο Κουρκουλάκου, στον Πειραιά, για να υπογράψουν και αυτά.
Εικόνες πλήρους καταστροφής από τον βομβαρδισμό του Πειραιά, στις 11 Ιανουαρίου 1944. |
Παππούδες, παιδιά και εγγόνια ήταν 15 άτομα. Έτυχαν ακριβώς την ημέρα του μεγάλου βομβαρδισμού του Πειραιά από τους Άγγλους, 11 Ιανουαρίου 1944 (ακριβώς σαν σήμερα που γράφεται το κείμενο αυτό). Η πόλη έγινε στάχτη και σκοτώθηκαν 5.500 Πειραιώτες (μόνο 8 Γερμανοί) από τον αδικαιολόγητα σαρωτικό συμμαχικό βομβαρδισμό. Ο Πειραιάς σαρώθηκε από τρία διαδοχικά κύματα βομβαρδιστικών και έκανε πολλά χρόνια να ορθοποδήσει. “Παρόλο που οι βόμβες έσκαγαν γύρω μας, κανένας από την οικογένεια δεν έπαθε τίποτα. Σαν πιστοί χριστιανοί, οι γονείς μας το θεώρησαν θαύμα της Παναγίας, στην οποία οι παππούδες είχαν χαρίσει το κτήμα στο Χαϊδάρι.” Αυτά θυμήθηκε με συγκίνηση ο κ. Λαγογιάννης που, μικρό παιδάκι τότε, είχε βρεθεί με τους γονείς του στον Πειραιά εκείνη την ημέρα.
Ο Ναός του Παναγίας Γρηγορούσας στον περίβολο του Χριστοδούλειου. |
Ο συνομιλητής μας θυμάται ακόμη μια οικογενειακή ιστορία που σχετίζεται με το Ίδρυμα της πόλης μας. Ένα μέλος της οικογένειας, ο Δημήτρης Κατρανίδης, αριστερών φρονημάτων, κρύφτηκε ένα ολόκληρο χρόνο στο Χριστοδούλειο Ίδρυμα. Τον προστάτεψε ο π. Απόστολος μετά τα Δεκεμβριανά του 1944.