Αν και απόφοιτος της Νομικής Αθήνας, δεν άσκησε δικηγορία και εργάστηκε σε απαιτητικές θέσεις του ιδιωτικού τομέα. Ο γράφων τον συνάντησε πριν από μερικά χρόνια σε μεγάλο τυπογραφείο του Θριάσιου, στη θέση του διευθυντή και υπεύθυνου παραγωγής να εργάζεται αμέτρητες ώρες κάθε μέρα. Ωστόσο ποτέ δεν έπαψε να δίνει τον εαυτό του στην πολιτική.

Πολύ δύσκολη περίοδος γι’ αυτόν, όπως και για πολλούς ακόμη, ήταν η διάρρηξη των σχέσεων με το ΚΚΕ, στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σημαδιακή όμως ήταν ανάρρηση του 33χρονου τότε Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του αναιμικού ΣΥΝ, το 2008. Από τα πρώτα του βήματα ο Δ. Βίτσας  βρέθηκε στο πλευρό του και έκτοτε ακολούθησε – στήριξε την πορεία του.

Για ένα διάστημα έγινε διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού “Στο Κόκκινο” και κατόπιν Γενικός Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς στην περίοδο που η αναζήτηση του κόσμου για μια εναλλακτική λύση στο φθαρμένο πολιτικό σκηνικό των προηγούμενων δεκαετιών απογείωσε το μικρό κόμμα.

Την ίδια περίοδο ήταν πρόεδρος των “Πολιτών σε Δράση”, μιας μικρής δημοτικής παράταξης, που αν και δεν είχε καν εκπροσώπηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Χαϊδαρίου ανέπτυσσε πολύ πλούσια πολιτική και περιβαλλοντική δράση στην πόλη μας. Με συνεργάτες τότε κυρίως τον Κίμωνα Φουντούλη και τον Γιώργο Τερζάκη (σημερινό πρόεδρο της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου) είχαν “σκαλίσει” πολύ σοβαρά θέμα του Χαϊδαρίου, όπως σκανδαλώδεις υποθέσεις που αφορούσαν τα περιουσιακά του Δήμου και πολλά ακόμη. Κατάφερναν να φέρνουν πολλά από αυτά τα ζητήματα στη Βουλή, κυρίως με την βοήθεια του Φώτη Κουβέλη, πριν αυτός δημιουργήσει τη ΔΗΜΑΡ.  Ο Δ. Βίτσας στεκόταν επί ώρες στο Δημοτικό Συμβούλιο περιμένοντας να πάρει το λόγο χωρίς καν να είναι εκλεγμένος και -κατά γενική αναγνώριση- παρουσίαζε θέσεις σοβαρές και τεκμηριωμένες.

Στις μεγάλες διαδηλώσεις των Αγανακτισμένων το 2011 ο Βίτσας ήταν ένας από τους -μάλλον λίγους- πολιτικούς που περπατούσε ανάμεσα στον κόσμο, αντιλαμβανόμενος ότι κάτι σημαντικό γεννιέται εκεί, προσπαθώντας να το “οσμιστεί” και προβλέψει πού θα οδηγούσε, όταν το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό, κυρίως της Αριστεράς, περιφρονούσε και λοιδωρούσε το κίνημα αυτό. Δεν έπεσε έξω, καθώς η μερίδα του λέοντος αυτών των ψηφοφόρων μετακινήθηκε προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον οδήγησε σήμερα σε θέση πολιτικής ηγεμονίας.

Οι Χαϊδαριώτες μέσης και άνω ηλικίας, που γνωρίζουν τον Δ. Βίτσα, μιλούν για έναν άνθρωπο αφοσιωμένο πεισματικά στις ιδέες του, αλλά πάντα διαλεκτικό, ήπιο και ευχάριστο στην παρέα. Στα θετικά του και το γεγονός ότι δεν επιδιώκει να δημιουργεί “θόρυβο” γύρω από τον εαυτό του.

Το 2013 το “Χαϊδάρι Σήμερα” του είχε καταλογίσει μέρος της ευθύνης για την “ανατροπή” του Κώστα Ασπρογέρακα, ενόψει δημοτικών εκλογών, από την θέση του προέδρου των “Πολιτών σε Δράση”, που ήταν η πιο δραστήρια δημοτική παράταξη στην θέση της αντιπολίτευσης, επί δημαρχίας Μαραβέλια. Τότε οι σχέσεις του με τον Ασπρογέρακα είχαν οδηγηθεί σε πολύ κακό σημείο. Αυτό δεν εμπόδισε τους δύο Χαϊδαριώτες πολιτικούς να συνεργαστούν στενά το τελευταίο διάστημα στην προώθηση του “ΟΧΙ” στο Χαϊδάρι.

Η υπουργοποίησή του είναι αναγνώριση της πολιτικής δράσης του ίδιου, αλλά και ικανοποίηση για τους συντρόφους του στο Χαϊδάρι, με τους οποίους μοιράστηκε για πολλά χρόνια χαρές και πίκρες, όπως ο Θοδωρής Σπηλιόπουλος, Κώστας Ξυνογαλάς και πολλοί ακόμη.

Οι Χαϊδαριώτες, ανεξαρτήτως πολιτικής πεποίθησης χαίρονται, ίσως και για έναν επιπλέον λόγο: Σαν Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας μπορεί, πιθανόν, να παίξει ένα θετικό ρόλο για την αξιοποίηση μέρους, τουλάχιστον, του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου προς όφελος της πόλης μας.