Ακόμα κι αυτό το υποτυπώδες πεζοδρόμιο θα μπορούσε κάπως να λειτουργήσει, αν…

Πόσες χρήσεις και αυθαιρεσίες μπορεί να αντέξει ένα πεζοδρόμιο του ενός μέτρου;
Η μετακίνηση του πεζού είναι αληθινή οδύσσεια στους δρόμους του Χαϊδαρίου -και όχι μόνο φυσικά. Έχουν γραφεί πάρα πολλά για τα στενά πεζοδρόμια, τα καβαλημένα από αυτοκίνητα, τα γεμάτα εμπόδια και κατεστραμμένα από συσσωρευμένες ζημιές ετών. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά…
Στις φωτογραφίες εικονίζεται το πεζοδρομιάκι ενός κεντρικού δρόμου της πόλης. Είναι η κάθοδος της Γ. Παπανδρέου, λίγο πριν την πλατεία. Είναι θεόστενο και επιπλέον φιλοξενεί και δένδρα. Θα πει κανείς “έτσι είναι περίπου τα μισά πεζοδρόμια της πόλης”. Πράγματι. Άτομο ΑμεΑ δεν μπορεί να το περάσει με καροτσάκι, αλλά ένας αρτιμελής θα μπορούσε, αν δεν έπεφταν οι θάμνοι από τις παρόδιες ιδιοκτησίες μέσα σε αυτό. Αν το δοκιμάσεις τώρα, πρέπει να σκύβεις και να ελίσσεσαι διαρκώς και βέβαια κινδυνεύεις να βγάλεις και κανένα μάτι. Και αυτό το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνοι εκεί, αλλά σε πάρα πολλά σημεία του δικτύου κίνησης πεζών.
Η αδιαφορία αρκετών ιδιοκτητών είναι παροιμιώδης και δεν αναλαμβάνουν αυτή τη στοιχειώδη ευθύνη να μην εμποδίζουν τους διαβάτες. Ο Δήμος από την πλευρά του χαρακτηρίζεται από διαχρονική αδυναμία να παρέμβει είτε με συστάσεις είτε με πρόστιμα. Το αποτέλεσμα είναι ότι καθίστανται μη λειτουργικές όλο και περισσότερες υποδομές της πόλης. Έστω αυτές οι υποτυπώδεις…

Προσέξτε και το ξύλο-παγίδα για κάθε τολμηρό περαστικό.