1. Θέλησαν οι δημοτικές αρχές και τα δημοτικά συμβούλια από το 1985 και μετά να
διαφυλάξουν τα ορατά τότε ρέματα; Ποιοι ενήργησαν και πώς, με ποιες ενέργειες για τη διαφύλαξή τους κατά τα κρίσιμα χρόνια ανοικοδόμησης του Άνω Δάσους;

2.  Πώς μπορούσαν οι αγοραστές οικοπέδων, μετά την πράξη εφαρμογής 2/87, να γνωρίζουν από πού περνούν ρέματα; Είχε σχετικούς χάρτες η πολεοδομία ή το αρμόδιο γραφείο του Δήμου, που έδινε βεβαιώσεις  υψόμετρου;

3. Θέλει σήμερα ο Δήμος Χαϊδαρίου, η δημοτική αρχή και Δημοτικό Συμβούλιο να βρει ποιοι κέρδισαν από την μετατροπή των ρεμάτων σε οικόπεδα ή προσπαθεί να ασχοληθεί μόνο με το “πρόβλημα” των σημερινών ιδιοκτητών;

4. Ο Δήμος Χαϊδαρίου συζητά για ρέματα, δηλαδή για την φυσική αποστράγγιση της
πόλης, ή συζητά μόνο για  χρήματα, που
ενδεχομένως να βαρύνουν τελικούς ιδιοκτήτες φερόμενους ως  καταπατητές δημοτικής περιουσίας – έκτασης “καταργημένου
ρέματος”;

5. Έχουν αποτυπωθεί πλήρως τα ρέματα επί του πολεοδομικού σχεδίου, ώστε να απεικονίζεται και να διεκδικείται το σύνολο του υδρογραφικού δικτύου και της έκτασης των ρεμάτων ή έχει περιοριστεί η προσπάθεια της προηγούμενης διοίκησης στα ορεινά;

6. α. Έχει πουλήσει εκτάσεις ρεμάτων ο Δήμος Χαϊδαρίου;

β. Εάν ναι, γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες του δεν εισηγήθηκαν την διατήρηση και
διαφύλαξη των εναπομεινάντων τμημάτων φυσικής απορροής, ώστε να διευκολυνθούν τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα;

Η σημερινή δημοτική αρχή οφείλει ιστορική τεκμηριωμένη
επισκόπηση και εξήγηση προς τους Χαϊδαριώτες για το πώς φτάσαμε ως εδώ, αναφέροντας και τις ενέργειές της στο παρελθόν, ως αντιπολίτευση προς την
διοίκηση, τοπική και κεντρική, για να προλάβει τις εξελίξεις.

Οφείλει όμως να ξεκαθαρίσει το κατά
πόσο προτίθεται να αναζητήσει τους καταπατητές στο αρχικό στάδιο, πιθανότατα
πριν την ένταξη στο σχέδιο, ώστε να πληρώσουν τη κλεμμένη γη – ρέμα – αγωγό νερού αυτοί που την καρπώθηκαν ως γη – οικόπεδο. Είναι προφανές πως η χρήση “ρέμα” δεν “καταργήθηκε” νομίμως. Χάθηκε όμως για την πόλη λόγω βουλιμίας οικοπεδοφάγων,
στη περίπτωση μας “ρεματοφάγων”.

Πόσοι και ποιοι ήταν, αυτό το ερώτημα μπορεί να απαντηθεί μόνο μέσω του Δήμου μας ως εκφραστή του συλλογικού συμφέροντος. Δεν μπορεί να το αναλάβει
κάθε ιδιοκτήτης μόνος του. Η δημοτική αρχή, που πρόσκειται στο ΚΚΕ, κόμμα που
αναγνωρίζει την σημασία της ιστορίας, έχει τη μοναδική ευκαιρία να γράψει
ιστορία στο Χαϊδάρι, αλλά και να φωτίσει την πολεοδομική, δηλαδή την οικονομική
και κοινωνική ιστορία του Δήμου μας. Δεν είναι στιγμή επιδίωξης του ελάχιστου
πολιτικού κόστους, αλλά ώρα ευθύνης για διαφάνεια, ανεξαρτήτως προσωπικών ή/και
άλλων σχέσεων. Η δημοτική αρχή Σελέκου βρίσκεται ξανά μπροστά στην -ανεπιθύμητη
για όλους- Πράξη Εφαρμογής 2/87 Άνω Δάσους.

Γι’ αυτό ο δήμος μας  οφείλει επίσης να παρουσιάσει σε χάρτη τα ρέματα (το σύνολό τους) πάνω στο πολεοδομικό σχέδιο.Αναμένουμε.

“”Δεν υπάρχουν χάρτες ρεμάτων στον Δήμο!”Με αφορμή το άρθρο του Κίμωνα Φουντούλη, το “Χαϊδάρι Σήμερα”, ζήτησε από τον Δήμο Χαϊδαρίου τον χάρτη των ρεμάτων που διατρέχουν την πόλη, με πλήρη αποτύπωση στα οικοδομικά τετράγωνα, ώστε να υπάρχει σε όλους σαφής εικόνα του προβλήματος, που αφορά εκατοντάδες Χαϊδαριώτες. Ο αντιδήμαρχος Τεχνικής Υπηρεσίας, κ. Κώστας Βορέας, μάς απάντησε: “Δεν υπάρχει στον Δήμο Χαϊδαρίου χάρτης ρεμάτων. Δεν τους έφτιαξαν οι διοικήσεις στο παρελθόν. Εμείς τους ζητήσαμε από την ΕΥΔΑΠ, αλλά και αυτή μάς απάντησε ότι δεν έχει οριοθετήσει τα ρέματα στην πόλη μας! Υπάρχουν σαφέστατα πολιτικές ευθύνες! Δεν μπορεί να μην έχουν κάνει χαρτογράφηση ρεμάτων”.

Ζητήσαμε από τον Κ. Βορέα να περιγράψει το πλαίσιο των ενεργειών του Δήμου, μια και πάρα πολλοί συμπολίτες μας διαπίστωσαν ότι ο Δήμος αμφισβήτησε την ιδιοκτησία τους κατά τις δηλώσεις οικοπέδων στην διαδικασία δηλώσεων στο κτηματολόγιο, το 2008. Μάς απάντησε: “Για κοινωνικούς λόγους, δεν μπορούμε να ζητήσουμε από τους αγοραστές να πληρώσουν για πράξεις των προηγούμενων ιδιοκτητών, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν παραγραφεί.”

“Μπάζωσαν και πούλησαν”

Μετά τα παραπάνω, ρωτήσαμε και τον νομικό Κώστα Ασπρογέρακα για τις νομικές διαστάσεις του θέματος. Να τι μάς είπε: “Το Χαϊδάρι είναι ιδιάζουσα περίπτωση. Τα ρέματα που ανήκαν στο “Κτήμα Χαϊδάρι” έχουν μεταβιβαστεί κατά κυριότητα στον Δήμο Χαϊδαρίου με ΦΕΚ του 1956, που αφορά την Αποκατάσταση Προσφύγων. Αυτονόητο συμπέρασμα είναι ότι έπρεπε να λειτουργήσουν σαν ρέματα. Αλλά τα μπάζωσε και τα πούλησε ο αρχικός ιδιοκτήτης”.

Τα όσα συγκλονιστικά πληροφορηθήκαμε από το παρόν δημοσίευμα, επιτρέπουν μερικά γρήγορα συμπεράσματα.

1. Οι όροι “αδιαφάνεια” και “διαφθορά” αποκτούν συγκεκριμένο περιεχόμενο, ένα βήμα πέρα από αόριστες καταγγελίες για “ελληνική κακοδαιμονία”, που διά της γενικεύσεως κρύβουν τους βασικούς ενόχους.
2. Όσοι καταγγέλλουν μετά από κάθε πλημμύρα, με περισσή ευκολία και μπόλικη ειρωνεία, τον πνιγμένο κάτοικο που “έχτισε πάνω στο ρέμα”, ας το ξανασκεφτούν στο μέλλον. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ολόκληρη βιομηχανία συμφερόντων γης, που έβγαζε στην αγορά οικόπεδα πάνω σε ρέματα. Ποιος υπεράσπιζε τον αγοραστή; Κράτος (που ενέκρινε εντάξεις περιοχών στο σχέδιο πόλης) και Δήμος (χωρίς χάρτες ρεμάτων) “αγρόν ηγόραζον”…

ΣΧΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ

 “Σε αναμμένα κάρβουνα” Δήμος και πολλοί δημότες για αμφισβητούμενα οικόπεδα