Βασίλης Στεφανάκος: Ένας ιδιόμορφος ποινικός με αριστερές ανησυχίες

«Αόρατος» αλλά όχι αμέτοχος θέλει να παραμείνει στην ελεύθερη πλέον ζωή του, μετά από 9 χρόνια φυλακής, ο 55χρονος Βασίλης Στεφανάκος.

«Οι… αόρατοι» ήταν το blog του, με την ιδέα της δημιουργίας να έρχεται μετά από 20 ώρες εγκλεισμού σε ένα ζεστό και υγρό κελί των φυλακών της Λάρισας, το 2009. Υπαγόρευε τις σκέψεις του για κοινωνικά και πολιτικά θέματα σε έναν συνεργάτη του και εκείνος τις αναρτούσε. Τώρα πλέον δεν χρειάζεται αυτή την παραγωγική για εκείνον διέξοδο. Ο χαρακτηρισμένος από την αστυνομία αρχηγός της Greek Mafia, ο «βαρώνος της νύχτας», ο «αρχηγός του Χαϊδαρίου», θέλει να φτιάξει τη ζωή του και να κερδίσει τον σκοτεινό και φυλακισμένο χρόνο του. «Επιτέλους είδα την οικογένεια και τα παιδιά μου. Θα αποτραβηχτώ για λίγο για να ηρεμήσω» είπε στους φίλους του, ενώ ο δικηγόρος του Βασίλης Καπερνάρος, με τον οποίο διαφωνούσε πάντα ιδεολογικά αλλά τιμούσε ως άνθρωπο, ανέφερε ότι «θα ασχοληθεί με την εμπορία αυτοκινήτων και φορτηγών, μαζί με τον αδερφό του».

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» είχε δηλώσει: «Θα προσπαθήσω να βρω τρόπο να διοχετεύω την κοινωνικότητά μου. Με ενδιαφέρει άμεσα η πορεία της κοινωνίας μου, και με τανκ να βγω αύριο, θα βγουν ο γιος μου και το εγγόνι μου και θα θέλουν να ερωτευθούν, να ζήσουν».

 Όλοι οι άνδρες της οικογένειάς του είχαν περάσει από Μακρόνησο και κυρίως ο πατέρας του, που μια ζωή διάβαζε, συνήθεια που πήρε και εκείνος, με πολλές διακοπές όμως, κάτι το οποίο επανέφερε στα χρόνια της φυλάκισής του. Ο Βασίλης Στεφανάκος ήταν μέλος της ΜΟΔΝΕ, μαθητικής νεολαίας της ΚΝΕ, μοίραζε «Οδηγητή», ωστόσο αργότερα τον ενοχλούσε το συντεταγμένο, η έλλειψη αυτοκριτικής, τα κονκλάβια και μεταπήδησε στο ΚΚΕ Εσωτερικού επηρεαζόμενος από κάτι ηλικιωμένους μαοϊκούς που είχε γνωρίσει στην Στοκχόλμη.

Κατά τη διάρκεια των ποινικών του εκκρεμοτήτων, και ενώ ήταν καταζητούμενος τότε, είχε επικοινωνήσει με δημοσιογράφο ο οποίος αναρωτήθηκε πως συνδυάζεται μια ποινική δράση με αριστερά φρονήματα, ωστόσο μετά από πολύωρη κουβέντα τα πράγματα ξεκαθαρίστηκαν.

Ακόμη και πρόσφατα ο Βασίλης Στεφανάκος σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα www.nostimonimar.gr/είχε σχολιάσει πως «ο ΣΥΡΙΖΑ ακύρωσε όλη την προοπτική της Αριστεράς καθώς παρότι πήρε πάσα με το 62% του λαού στο δημοψήφισμα, στην πρώτη κόντρα συνθηκολόγησαν και θεώρησαν ευκολότερο να χρησιμοποιούν πασοκικού τύπου επικοινωνιακά τεχνάσματα για να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο. Κοροϊδεύαμε τον εαυτό μας, το δείχναμε, και αφού πηγαίναμε φιρί-φιρί, την πατήσαμε. Σε αυτό βάζω και τον εαυτό μου μέσα, όντας κι εγώ οπαδός του ‘μη χείρον βέλτιστον’».

 Ο 55χρονος πρώην βαρυποινίτης, πολλές φορές φερόταν από την αστυνομία «δίκαια ή άδικα», να έχει ρόλο, συμμετοχή ή υποβοήθηση πίσω από εναέριες αποδράσεις, δολοφονίες, ενώ συνδέθηκε από τους αστυνομικούς με τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, τον Χριστόδουλο Ξηρό και το σχέδιο απόδρασης «Γοργοπόταμος» που περιελάμβανε ανατίναξη της περίφραξης των φυλακών με αυτοσχέδιο «κανόνι». Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., απέδιδαν στον Βασίλη Στεφανάκο «βοήθεια» στις δολοφονίες των δύο μελών της Χρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειο την 1η Νοεμβρίου 2013 από τις «Μαχόμενες Επαναστατικές Λαϊκές Δυνάμεις» και του 47χρονου αρχιφύλακα των φυλακών Δομοκού Σεραφείμ Γκαλιμάνη στις 21 Φεβρουαρίου 2015 στην Κουβέλα Στυλίδας, την οποία ανέλαβε η «Οργάνωση Πολιτοφυλακής Λαϊκή Δικαιοσύνη», χωρίς όμως να έχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις τους.

Σε συνέντευξή του το 2014, στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής» είχε αναφέρει πως «στην φυλακή είναι όλοι ένοχοι, δεν υπάρχουν αθώοι, αλλά είναι αδικημένοι. Η κοινωνία δεν έχει πλεόνασμα ευαισθησίας για τους κρατουμένους. Στη φυλακή κάποιοι τρώνε, πίνουν, στεγάζονται και έχουν ρεύμα. Αλληλεγγύη χρειάζονται οι έξω, εκείνοι που δεν έχουν ούτε αυτά που έχουν οι κρατούμενοι».

Είχε χαρακτηρίσει ανεπαρκείς του πολιτικούς που φτιάχνουν ιδιωτικούς στρατούς για ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, δεν είχε αρνηθεί τη φιλία του με μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και έστελνε ευχές στον καταζητούμενο τότε, «συμπαθή φίλο» Χριστόδουλο Ξηρό. Σχετικά με την «συνεργασία» ποινικών και τρομοκρατών είχε υποστηρίξει: «Οι ποινικοί στο μονοπάτι της παραβατικότητας ποτέ δεν κόβουν τις γέφυρες πίσω τους. Οι πολιτικοί κρατούμενοι από τη στιγμή που ξεκινούν ένοπλο αγώνα κόβουν όλα τα γεφύρια πίσω τους, κανένας ποινικός δεν κόβει το γεφύρι πίσω του. Δεν μπορούν να περπατήσουν μαζί. Οι Πυρήνες το έχουν κατακόψει. Δεν έχουν πιθανότητα ποτέ να γυρίσουν σε μια νόμιμη ζωή. Η στάση τους είναι απόλυτα εκτιμητέα».

Ωστόσο παρά τις αστυνομικές αναφορές, ο Βασίλης Στεφανάκος είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 21 ετών και τριών μηνών για ηθική αυτουργία σε δολοφονία που διέπραξε στις 26 Αυγούστου 2006 ο Αλκέτ Ριζάι σε καφενείο στο Περιστέρι, ενώ είχε κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός στην εντυπωσιακή πρώτη απόδραση με ελικόπτερο του Αλκέτ Ριζάι και του Βασίλη Παλαιοκώστα από τις φυλακές Κορυδαλλού.

Επίσης, είχε καταδικαστεί τον Δεκέμβριο του 2006 σε 14,5 χρόνια κάθειρξη για εκβιασμούς και λαθρεμπόριο.

Η σύλληψή του Στεφανάκου είχε γίνει τον Ιανουάριο του 2008 στο Χαϊδάρι. Οι αξιωματικοί της Ασφάλειας διέρρευσαν τότε σε επίορκους αστυνομικούς που φέρονταν να συνεργάζονται μαζί του ότι θα παρακολουθούν κηδεία συγγενικού του προσώπου στη Θεσσαλονίκη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Στεφανάκος να χαλαρώσει τα μέτρα ασφαλείας του και έτσι οι αστυνομικοί να καταφέρουν να τον συλλάβουν χωρίς αντίσταση κοντά στο σπίτι του στο Χαϊδάρι.

Τον Δεκαπενταύγουστο, ο Βασίλης Στεφανάκος αποφυλακίστηκε κάνοντας χρήση του νόμου Παρασκευόπουλου για την αποσυμφόρηση των φυλακών, όπως είχε δηλώσει στον «Ελεύθερο Τύπο» ο συνήγορός του Βασίλης Καπερνάρος. Ο ν. 4322 τέθηκε σε εφαρμογή τον Απρίλιο του 2015 και θα είχε ισχύ μέχρι τον Απρίλιο του 2016. Το υπουργείο Δικαιοσύνης αποφάσισε, όμως, να δώσει παράταση στα έκτακτα μέτρα αποσυμφόρησης μέχρι τον Απρίλιο του 2017. Έτσι, ο Βασίλης Στεφανάκος μπόρεσε να κάνει χρήση της εφαρμογής του νόμου.

Αμέσως μετά την αποφυλάκισή του δεν δίστασε να απαντήσει σε σχετικά δημοσιεύματα, μέσω της Εφημερίδας των Συντακτών, κάνοντας λόγο για «ανακριβή σχόλια και συζητήσεις που γίνονται ανάμεσα σε τσούλες της δημοσιογραφίας και κάποιες τσούλες της ασφάλειας».