Τελικά πόσους άστεγους έχει το Χαϊδάρι;
Η ειδησεογραφία των ημερών μέσα από τις σελίδες μας είχε αρκετές αναφορές στους άστεγους της πόλης, καθώς και μία απάντηση του Δήμου. Τελικά όμως, πόσοι είναι αυτοί που κατοικούν στον δρόμο;
Στο παρελθόν είχαμε παρουσιάσει τον Χρήστο, που κατοικεί σε αυτοκίνητο στο Δαφνί (μάλιστα μια περίοδο περιποιόταν και έναν άλλο άστεγο με προβλήματα επικοινωνίας!), αλλά δεν είναι ο μοναδικός. Επίσης έχουμε μιλήσει για τον Μανώλη, που”κατοικεί” στον πεζόδρομο, Καραϊσκάκη και Κερασούντος.
Θυμίζουμε και την περίπτωση του 70χρονου, που κοιμόταν για περίπου οκτώ χρόνια, σε ένα αυτοκίνητο έξω από το Γήπεδο «Τάκης Χαραλαμπίδης». Είναι ο άτυχος άνθρωπος που έζησε τον τρόμο, όταν μια νύχτα βρέθηκε ανάμεσα στα διασταυρούμενα, καταιγιστικά πυρά εγκληματικών συμμοριών και γλίτωσε από θαύμα, ενώ το αυτοκίνητό του δέχτηκε πολλές σφαίρες! Μετά από αυτό το περιστατικό ο κ. Νίκος έφυγε για την Κρήτη, όπου πλέον τον φιλοξενούν κάποιοι συγγενείς του.
Επίσης για χρόνια ένας συνάνθρωπος μας, που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή κοιμόταν έξω από το Παλατάκι, ενώ το τελευταίο διάστημα μια Φινλανδή μένει σε ένα αντίσκηνο στην περιοχή του Δάσους.
Στο Χαϊδάρι “πηγή” αστέγων αποτελούν τα δύο ψυχιατρικά νοσοκομεία, καθώς υπάρχουν άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα που παίρνουν εξιτήριο, αλλά δεν έχουν οικογένεια και κατοικία και έτσι καταλήγουν στον δρόμο, καθώς προγράμματα επανένταξης και περίθαλψης δεν υπάρχουν.
“Κυκλοφορούν σαν τις άδικες κατάρες”, όπως μας είπε ο κ. Φώτης Δημήτρουλας, μέλος της ομάδας “Αρχή Διαλόγου”, που προσπαθεί να αντιμετωπίσει εθελοντικά το πρόβλημα.
Τον ρωτήσαμε θεωρεί επαρκή την μέριμνα της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου γι’ αυτούς.
“Οφείλει να βοηθήσει όποιον άστεγο συναντήσει στα όρια του Δήμου. Πιστεύω πως υπάρχουν καλές προθέσεις, όμως ταυτόχρονα υπάρχει έλλειψη πρωτοβουλίας και οργάνωσης. Γιατί δεν πρέπει το προσωπικό της να μένει κλεισμένο στα γραφεία και να περιμένουν τα ευπαθή άτομα να απευθυνθούν σε αυτούς. Αντίθετα θα πρέπει να βγαίνουν έξω και να ψάχνουν”, μας απαντά.
Δεν μένει μέχρι εδώ, αλλά συνεχίζει διαμοιράζοντας την ευθύνη και στις άλλες δημοτικές παρατάξεις, που προεκλογικά έδειξαν φιλάνθρωπο πρόσωπο, αλλά και σε εθνικοτοπικούς συλλόγους: “Όλες οι δημοτικές παρατάξεις προσπαθούν να δείξουν πως κάτι κάνουν, αλλά στην κρίσιμη στιγμή, όταν ο απλός άνθρωπος έχει σοβαρά προβλήματα, απουσιάζουν. Σας θυμίζω πως προεκλογικά ζητήσαμε από όλους τους υποψηφίους δημάρχους το πρόγραμμα της κοινωνικής τους πολιτικής και δεν είχε κανένας. Επίσης, κατά τη γνώμη μου, υπεύθυνες δεν είναι μόνο οι δημοτικές παρατάξεις αλλά και όλοι οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι. Δεν μπορεί να είναι μόνο για χορούς και πανηγύρια. Θέμα πολιτισμού είναι και η στήριξη των ευπαθών συνανθρώπων μας. Δυστυχώς οι περισσότερες δημοτικές αρχές του λεκανοπεδίου ακολουθούν την εξής τακτική: Μην ασχολείστε με τον άστεγο. Θα μας βαρεθεί και θα ξεκουμπιστεί από την πόλη μας. Αντίθετα αλληλεγγύη από κατοίκους υπάρχει πάντα σε κάθε περιοχή”.
