ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

Παραλογισμός στο Σχιστό Κορυδαλλού: Το Δημόσιο στέλνει αγωγές σε μικροϊδιοκτήτες, ως διάδοχος του οθωμανικού κράτους!

Παραλογισμός στο Σχιστό Κορυδαλλού: Το Δημόσιο στέλνει αγωγές σε μικροϊδιοκτήτες, ως διάδοχος του οθωμανικού κράτους! 1

γράφει ο Γιώργος Β. Αργυρόπουλος *
Δικηγόρος Αθηνών, LL.M., M.Sc., Ph.D. (c)

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας μια υπόθεση η οποία αφορά και αφορούσε μια μεγάλη περιοχή της Αττικής και συγκεκριμένα πρόκειται για την περιοχή που βρίσκεται στον Κορυδαλλό Αττικής στη θέση «Σχιστό» που ονομάζεται και «Άνωθεν Γερμανικών» της κτηματικής περιφέρειας του Δήμου Κορυδαλλού της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιώς της Περιφέρειας Αττικής, στα οικοδομικά τετράγωνα της άνω περιοχής και εκτός σχεδίου της πόλεως αυτής. Πρόσφατα, ως Δικηγόρος κλήθηκα να εκπροσωπήσω και να υπερασπιστώ τα δικαιώματα και συμφέροντα πολίτη-ιδιοκτήτη ο οποίος έλαβε, μαζί με δεκάδες άλλους, αγωγή διεκδίκησης της κυριότητας του ακινήτου του από το Ελληνικό Δημόσιο.

Εδώ όμως το Ελληνικό Κράτος δια των υπηρεσιών του προέβη σε ένα παραλογισμό ενδεδυμένο το νομικό μανδύα. Ισχυρίζεται δια της αγωγής του κατά ανυποψίαστων πολιτών-ιδιοκτητών ότι οι επίδικες εκτάσεις που ουδέποτε εξουσιάστηκαν από τρίτους, καθόσον ουδέποτε παραχωρήθηκε το δικαίωμα εξουσίασής τους («τεσσαρούφ», οιονεί επικαρπίας), περιήλθε στη συνέχεια, ως τέτοια (εμιριγιέ), στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου κατά διαδοχή από το Τουρκικό Δημόσιο in globo, σύμφωνα με τα 3 Φεβρουαρίου, 4/16 Ιουνίου και 19 Ιουνίου/1 Ιουλίου 1830 Πρωτόκολλα του Λονδίνου και την Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης 27 Ιουνίου 1832, με αιτιολογία ότι ανήκε στις δημόσιες εκτάσεις που παραχωρήθηκαν από τους Τούρκους στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος δυνάμει των ανωτέρω διεθνών Συνθηκών!!

Είναι σα να σου λέει το Κράτος δεν ανήκει σε σας Έλληνες πολίτες η ιδιοκτησία γιατί ανήκε στους Τούρκους ! Και αυτό εγείροντας αγωγές 200 χρόνια μετά!

Παρόλα ταύτα, επιχειρηματολογώντας νομικά και έχοντας υπόψιν την επίμαχη περιοχή στο Σχιστό, το βραχώδες του εδάφους, αλλά ακόμη και τις αεροφωτογραφίες του Στρατού, που έχουν χαρακτηρισμό των εδαφών ως δασικών, είναι προφανές ότι η συγκεκριμένη περιοχή δεν ήταν ποτέ Δασική και συνεπώς το Δημόσιο δεν μπορεί να αξιώσει ότι αποτελεί ιδιοκτησία του.

Πέραν των ανωτέρω, με βάση συγκεκριμένη εγκύκλιο του Γ.Γ. Δασών σύμφωνα με την οποία οι Δασικές Υπηρεσίες δεν έχουν το δικαίωμα να καταθέτουν αξιώσεις στο Κτηματολόγιο ή να ασκούν αγωγές για εκτάσεις που οι Δασικοί Χάρτες έχουν χαρακτηρίσει Δασικές με μόνο τον ισχυρισμό του χαρακτηρισμού τους και χωρίς να έχουν άλλο επίσημο αποδεικτικό! 

Στο Διοικητικό Δίκαιο υπάρχει, άλλωστε, η βασική αρχή της καλής πίστης του διοικουμένου.     

Η αρχή της καλής πίστης μαζί με άλλες αρχές, αποτελεί εργαλείο ερμηνείας των πραγματικών περιστατικών κάθε νομικής υπόθεσης ανεξαρτήτως της φύσης της διαφοράς (ιδιωτικής ή δημόσιας). 

Στο δημόσιο δίκαιο, η αρχή της καλής πίστης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αρχή της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου έναντι του Δημοσίου. Πρόκειται για την αρχή του estoppels, βάσει της οποίας η Διοίκηση δε δύναται επί τη βάσει των δικών της παραλείψεων, να αγνοήσει μία ευνοϊκή κατάσταση για το διοικούμενο και να αρνηθεί να αναγνωρίσει σε αυτόν τα ωφελήματα και τις νόμιμες συνέπειες που προκύπτουν από τις ως άνω παραλείψεις.

Συγγενής με την αρχή της καλής πίστης είναι η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του ιδιώτη. Σε ρητή εφαρμογή της αρχής από το ΣτΕ 2261/1984, 3309/1986 και 2193/1982 η διοίκηση παραβαίνει την αρχή της καλής πίστης προπάντων όταν ενεργεί κατά τρόπο αντίθετο προς τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του ιδιώτη. Η εμπιστοσύνη του ιδιώτη στην καλή πίστη, ειλικρίνεια και συνέπεια της διοικήσεως είναι αναγκαία για τη λειτουργία κάθε δημοκρατικής πολιτείας. Σε ένα κοινωνικό κράτος, όπου το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής και σημαντικό ποσοστό της κοινωνικής ζωής ρυθμίζεται, εξαρτάται ή εν πάσει περιπτώσει θίγεται από την παροχική και ρυθμιστική κυρίως διοίκηση, ένα minimum εμπιστοσύνης του ιδιώτη είναι βασική και απαραίτητη αρχή, conditio sine qua non.

Καταλήγοντας οι πολίτες-ιδιοκτήτες που παίρνουν στα χέρια τους από δικαστικούς επιμελητές τέτοιου είδους αγωγές από το Ελληνικό Δημόσιο άμεσα θα πρέπει να απευθύνονται σε δικηγόρο προκειμένου συλλέγοντας τα απαραίτητα έγγραφα να τους εκπροσωπήσει στην ανοιγείσα δίκη ενώπιον του Δικαστηρίου.

* Διεύθυνση Δικηγορικού Γραφείου: Καρπενησίου 56, Περιστέρι, κιν.: 697 9956056.
πρώην Αντιδήμαρχος Χαϊδαρίου

Παρόμοια Άρθρα

Εγγραφή
Notify of
guest
0 Comments
Παλαιότερα
Νεότερα Δημοφιλέστερα
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια
Back to top button
0
Πάρτε μέρος στη συζήτηση!x