“Ολημερίς την στήνανε, το βράδυ…” – Μια ιστορία διαρκών ματαιώσεων
Ολόκληρο μυθιστόρημα με κεντρικό περιεχόμενο τις αλλεπάλληλες ματαιώσεις στη ζωή, θα μπορούσε να γράψει κανείς για την μπάρα της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου. Έχουμε χάσει το λογαριασμό με τις κατά καιρούς απόπειρες να τοποθετηθεί αυτόματο σύστημα στη δυτική είσοδο του πεζόδρομου, επί της οδού Σουκατζίδη, ώστε να αποτρέπεται το παράνομο παρκάρισμα στην πλατεία. Ό,τι κι αν εφαρμόστηκε, τον περισσότερο χρόνο δεν λειτουργεί.
Η τελευταία απόπειρα, τον περασμένο Ιούλιο, από την διοίκηση Ντηνιακού αυτή τη φορά, ήταν πιο φιλόδοξη, αφού εφαρμόστηκε μηχανισμός αυτοματισμός διαχείρισης της εισόδου, ιταλικής προέλευσης, και μοιράστηκαν μηχανισμοί ανοίγματος σε κατοίκους και μαγαζάτορες. Όμως και αυτό δεν έβγαλε χρόνο…
Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου ο Μιχάλης Σελέκος, ο οποίος και ο ίδιος είχε κάνει σχετική προσπάθεια, παρατήρησε πως «εδώ και πολύ καιρό δεν λειτουργεί η μπάρα στην Ηρώων Πολυτεχνείου, με αποτέλεσμα να μπαίνουν στον πεζόδρομο αυτοκίνητα και μηχανές βάζοντας σε κίνδυνο παιδιά και ενήλικες. Για ποιο λόγο δεν λειτουργεί; Πότε θα ξαναλειτουργήσει;», ρώτησε.
«Υπάρχει μια επιπλέον εγκατάσταση υπογειοποιημένου φωτοκύτταρου που βρίσκεται σε εξέλιξη. Καθυστέρησε η παραγγελία, γιατί ο εξοπλισμός ήρθε από την Ιταλία. Θα εγκατασταθεί πλήρως τις επόμενες μέρες και θα τεθεί σε λειτουργία», ήταν η απάντηση του αντιδήμαρχου Τεχνικών Υπηρεσιών, Βασίλη Καρατζαφέρη.
Με την ευκαιρία της αναφοράς στα κυκλοφοριακά της κεντρικής πλατείας του Δάσους, επαναλαμβάνουμε κάποιες σκέψεις, που -δυστυχώς- δεν χάνουν την επικαιρότητά τους. Πιο συγκεκριμένα, το ίδιο πρόβλημα ελέγχου του παράνομου παρκαρίσματος υπάρχει και στη βόρεια πλευρά του πεζόδρομου, στο τμήμα της οδού Αφροδίτης από Γ. Παπανδρέου μέχρι Αγ. Παρασκευής. Και κάτι ακόμη: Η σειρά των κάδων στην οδό Σουκατζίδη, στη συμβολή με τον πεζόδρομο, καταργεί εντελώς τη δυνατότητα βάδισης πεζού, που θέλει να φτάσει στον πεζόδρομο. Πρέπει να μελετηθεί η ρυμοτόμηση – κατασκευή πεζοδρομίου στο κεντρικό αυτό σημείο. Επίσης απορούμε που δεν κατασκευάζεται ένα σύστημα υπόγειων κάδων (υπάρχει χώρος), ώστε να δοθεί λύση και στην προσβασιμότητα και στην διαχείριση των απορριμμάτων.
Γενικά χρειάζεται μια ευρύτερη μελέτη για μονοδρομήσεις (πχ Σουκατζίδη, Σατωβριάνδου, τμήμα της Γ. Παπανδρέου) και αύξηση του πλάτους των πεζοδρομίων στο κεντρικό -τουλάχιστον- Δάσος. Τα ίδια, φυσικά, ισχύουν κια για τις υπόλοιπες συνοικίες της πόλης μας.
