ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

“Οι εφοπλιστές που ήρθαν να σώσουν τα ναυπηγεία χτίζουν σωρηδόν πλοία στην Κίνα”

Η Λαϊκή Συσπείρωση Περιστερίου για την προσπάθεια εγκατάστασης LNG στο Σκαραμαγκά

"Οι εφοπλιστές που ήρθαν να σώσουν τα ναυπηγεία χτίζουν σωρηδόν πλοία στην Κίνα" 3

Με αφορμή τις κρίσιμες και επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή, πιο συγκεκριμένα στον Σκαραμαγκά και τα ναυπηγεία.

Μία σύντομη αναδρομή, ίσως κάποιοι να μην το έχουν παρακολουθήσει βήμα προς βήμα. Τον Ιούνιο 2022 ψηφίστηκε ο νόμος 4949/2022 με τίτλο “ολοκληρωμένο πλαίσιο για την αξιοποίηση, την απόδοση βιώσιμης προοπτικής ανάπτυξης και την εκ νέου λειτουργία των των ναυπηγείων σκαραμαγκά, καθώς και την προώθηση της ελληνικής ναυπηγίας”,

Που, φωτογραφικά, στο άρθρο 7 αποτυπώνει τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς που υπάρχουν για την ευρύτερη περιοχή “ το χωρικό καθεστώς των ακινήτων που εντάσσονται στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με τον καθορισμό, ανά τομέα, των επιτρεπόμενων χρήσεων γης και σχετικών κατευθύνσεων σχεδιασμού για τη χερσαία και τη θαλάσσια ζώνη των Ναυπηγείων. Ειδικότερα, μεταξύ των χρήσεων αυτών μπορεί να περιλαμβάνονται βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις χαμηλής, μέσης και υψηλής όχλησης, επαγγελματικά εργαστήρια, διοίκηση, περίθαλψη, εμπόριο και παροχή προσωπικών υπηρεσιών, γραφεία, στάθμευση, πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας, αποθήκες χαμηλής, μέσης και υψηλής όχλησης, εγκαταστάσεις εφοδιαστικής, εγκαταστάσεις μέσων μαζικής μεταφοράς, τουρισμός αναψυχή ή τουριστικοί λιμένες, εγκαταστάσεις ανακύκλωσης συσκευασιών και υλικών, εγκαταστάσεις παραγωγής, αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών, και συναφείς εγκαταστάσεις, καθώς και εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κέντρα δεδομένων και τεχνολογικής υποστήριξης επιχειρήσεων και λοιπές συνοδευτικές δραστηριότητες.”.

Φυσικά, δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, και είναι υποκριτικό, για όλες τις δυνάμεις, και τα κόμματα που υπεραμύνονται της επένδυσης να λένε ΝΑΙ στην επένδυση, αλλά ΟΧΙ στην κατασκευή μονάδας, αφού αυτή πάει πακέτο με τα ενεργειακά σχέδια του νέου ιδιοκτήτη.

Ο συγκεκριμένος εφοπλιστής, πέρα απ’ όλες τις υπόλοιπες οικονομικές δραστηριότητες, έχει στόλο από 17 δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν υγροποιημένο αέριο, LNG, από την Αμερική, αποτελώντας τον βασικό τροφοδότη της Γερμανίας, στην προσπάθεια απεξάρτησης της από το ρωσικό αέριο, αλλά και συνολικότερα στην Ευρώπη. Από την μία μεριά, δηλαδή, ο επιχειρηματίας, που κερδίζει πολλαπλά από τον πόλεμο στην Ουκρανία, την απεξάρτηση από το ρώσικο αέριο, την προώθηση της πράσινης μετάβασης, κι από την άλλη, εμείς ο λαός, είμαστε στην αντίπερα όχθη, αυτών δηλαδή που χάνουν. Πληρώνουμε όλα αυτά είτε ως καταναλωτές, με το πανάκριβο εισαγόμενο φυσικό αέριο, είτε ως κάτοικοι, στην προκειμένη περίπτωση όταν δημιουργούνται αντίστοιχες μεγάλες βιομηχανικές μονάδες που αφήνουν το αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμά τους, που επηρρεάζουν αρνητικά την υγεία μας, στο όνομα της λεγόμενης “πράσινης” μετάβασης που μόνο πράσινη δεν είναι.

Τώρα γι’ αυτά που ακούγονται περί πατριωτών, αναφερόμενοι στον νέο ιδιοκτήτη, από στόματα υπουργών της κυβέρνησης, αρκεί μόνο να αναφέρουμε ότι σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά, στις αρχές Μαρτίου, με τον πρέσβη της Κίνας στην Ελλάδα αναφέρθηκε από τους ίδιους τους εφοπλιστές ότι οι “έλληνες πλοικτήτες τα τελευταία 15 χρόνια έχουν επενδύσει 60δισ στα κινεζικά ναυπηγεία και οι επενδύσεις δεν αφορούσαν μόνο νεοναυπηγήσεις αλλά και συντηρήσεις”, ενώ σε παλιότερη δήλωσή του είχε αναφέρει “ότι από το 2009 έως και το 2022 έχει παραλάβει 66 πλοία τα οποία κατασκευάστηκαν στην Κίνα”, δηλαδή την ώρα που ρήμαζε η ναυπηγική βιομηχανία στην ελλάδα, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, οι μεγαλοεφοπλιστές χρηματοδοτούσαν κινέζικες εταιρείες ναυπηγώντας και κατασκευάζοντας εκεί τα πλοία τους. Το λέμε αυτό, γιατί πολλά ακούγονται για τους σωτήρες που ήρθαν να δώσουν πνοή στα ναυπηγεία, και χρειάζεται να είναι κουμπωμένος ο κόσμος της περιοχής αλλά και γενικότερα, για το από τι ακριβώς θα μας σώσει ο επενδυτής.

Το πρόσφατο ταξίδι του, με συνοδεία τον πρωθυπουργό, και οι δηλώσεις του για τις επαφές μηχανολογικούς ομίλους, στο πλαίσιο σχεδιασμών για δημιουργία μονάδας παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο, σε έκταση 750 στρ. του Σκαραμαγκά, που είναι σε ιδανική θέση για μονάδα παραγωγής ενέργειας, γιατί είναι κοντά στην Ρεβυθούσα,, με την οποία συνδέεται με αγωγό, ενώ σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων περνάει καλώδιο 150.000volt, ξεκαθαρίζουν το τοπίο για τις επενδυτικές του προτεραιότητες και τους σχεδιασμούς.

Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, κι από τις ίδιες τις εξελίξεις, αυτό που διασφαλίστηκε στο νόμο, με το άρθρο 7, ότι προχωράνε στην δημιουργία βιομηχανικής μονάδας υψηλής όχλησης, όπως είναι το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με φυσικό αέριο, στην περιοχή. Η αφωνία και η άρνηση του υπουργού οικονομικών να θέσει σε συζήτηση την τροπολογία που κατατέθηκε από το ΚΚΕ για την ακύρωση του άρθρου και των προβλέψεών του είναι χαρακτηριστική για την αποφασιστικότητα που επιδεικνύουν. Ενώ στον τελευταίο νόμο που ψηφίστηκε με fast truck διαδικασίες, λίγο πριν κλείσει η Βουλή στις 30 Μαρτίου, στο άρθρο 51 αναφέρεται στη δυνατότητα χρήσης πλωτών τερματικών σταθμών φυσικού αερίου!! Με μεγάλη φούρια η κυβέρνηση αφήνει νομοθετικό έργο προίκα για την επόμενη, έτσι για να προχωρήσουν απρόσκοπτα τα έργα του επενδυτή.

Σε σχέση με την προσπάθεια καθησυχασμού του κόσμου της περιοχής, πρέπει να πούμε ότι η χρήση φυσικού αερίου από μεγάλες βιομηχανίες είναι εξίσου επικίνδυνη, για το περιβάλλον, και την υγεία των κατοίκων, και όχι φιλική όπως προκλητικά δηλώνει επιχειρηματίας, αλλά και όλοι όσοι χειροκροτούν την πράσινη ανάπτυξη, και πίνουν νερό στο όνομά της με τις ευλογίες της ΕΕ.

Η χρήση του φυσικού αερίου ως καυσίμου, αφήνει περιβαλλοντικό αποτύπωμα από τις διαρροές μεθανίου. Η λεγόμενη “πράσινη μετάβαση” με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή και την προστασία του περιβάλλοντος αποκρύπτει ότι και το φυσικό αέριο, που αποτελεί μορφή υδρογονάθρακα, επίσης με την καύση του παράγει αέρια του θερμοκηπίου, που είναι σημαντικά επιβαρυντικές για το περιβάλλον. Επίσης, από την χρήση φυσικού αερίου δημιουργούνται διαρροές μεθανίου, που συμβάλλει στον σχηματισμό όζοντος, το οποίο αποτελεί ισχυρό ατμοσφαιρικό ρύπο που προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας. Αυτό που επιτυγχάνεται από την χρήση του φυσικού αερίου είναι η μείωση του λειτουργικού κόστους και η αύξηση του κέρδους για τους επιχειρηματίες.

Αν όλα τα παραπάνω προστεθούν ότι τα ναυπηγεία βρίσκονται σε μία επιβαρυμένη βιομηχανική περιοχή, με αυξημένο κίνδυνο κίνδυνο μεγάλης έκτασης βιομηχανικού ατυχήματος, λόγω της ύπαρξης μεγάλων, ρυπογόνων, και επιβλαβών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, υψηλής όχλησης όπως είναι τα διυλιστήρια, χημική βιομηχανία, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αλλά και θαλάσσια υπερδραστηριότητα, με πλοία που μεταφέρουν πετρέλαιο και υδρογονάνθρακες, καταλαβαίνουμε ότι ο κίνδυνος αυτός γιγαντώνεται.

Ταυτόχρονα, με την σχέδια αυτά, παραμένει ανοιχτή πληγή, στις ορέξεις του κάθε επιχειρηματία η τεράστια έκταση των 216 στρ., που ανήκει στον λαό και κυρίως στον χαϊδαριώτικο, που η αξιοποίησή του, η ανάπλαση του θα ήταν ανάσα για όλον τον λαό της Δυτικής Αττικής και Αθήνας, που ζει στην πλέον υποβαθμισμένη, επιβαρυμένη, ρυπογόνα περιοχή.

Δυστυχώς δεν έχουμε πρόσβαση στην θάλασσα, παρά τις δεσμεύσεις στα λόγια των κομμάτων, εδώ και 15 χρόνια καμία δεν απέδωσε στον λαό, ως όφειλε την περιοχή, ενώ με νόμο το 2016, παραδόθηκαν τα 216 στρ. στην κυριότητα της ΕΤΑΔ ΑΕ, εταιρεία που διαχειρίζεται τα ακίνητα του δημοσίου, η οποία με διαγωνισμό τα παρέδωσε στα ναυπηγεία, στερώντας την πρόσβαση του κόσμου, στον αιγιαλό και το παράκτιο μέτωπο, ικανοποιώντας τις ορέξεις του επενδυτή.

Μάλιστα, πρόσφατα στις 2 Δεκεμβρίου, το ΣτΕ απάντησε στο εξώδικο που απέστειλε ο δήμος Χαίδαρίου για να ακυρωθεί η παράδοση της περιοχής στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, δηλώνοντας αναρμόδιο καθώς πρόκειται περί ιδιωτικής διαφοράς (!). Ένας χώρος που ανήκει σε έναν ολόκληρο δήμο θεωρείται ιδιωτική υπόθεση και παρέπεμψε τον Δήμο σε πολιτικό δικαστήριο. Η απουσία επόμενων κινήσεων, εδώ και τρείς μήνες από την απόφαση του ΣτΕ, από την πλευρά της Δημοτικής Αρχής, ενισχύει τον προβληματισμό, καθώς η απραξία, αντικειμενικά διευκολύνει αυτούς που θέλουν να τρέξουν τα επικίνδυνα σχέδια στην περιοχή.

Με βάση τις σοβαρότατες εξελίξεις, η μαζικότατη συμμετοχή των Χαϊδαριωτών στην συγκέντρωση, στις 2 Απρίλη, η συμμετοχή σε σύσκεψη συλλόγων, σωματείων, εκφράζει την κατηγορηματική αντίθεσή τους, σε αυτά τα σχέδια. Δηλωτική των διαθέσεων που υπάρχουν στους χιλιάδες κατοίκους του Χαϊδαρίου, να συνεχίσουν τον αγώνα τους πιο δυναμικά, μαζικά, πολύμορφα διεκδικώντας τα αυτονόητα, ασφάλεια και ποιότητα ζωής για όλους τους κατοίκους όχι μόνο του Χαϊδαρίου αλλά και της ευρύτερης περιοχής, ενάντια στα σχέδια του επενδυτή με την αμέριστη στήριξη της κυβέρνησης!

Με βάση τα παραπάνω στηρίζουμε τους φορείς του Χαϊδαρίου, γιατί μας αφορά και εμάς, και μαζί τους διεκδικούμε τα εξής:

  • επαναλειτουργία των ναυπηγείων του Σκαραμαγκά με όρους ασφάλειας και υγείας των εργαζομένων και των κατοίκων, διασφάλισης όλων των θέσεων εργασίας, με πλήρη δικαιώματα.
  • Κατάργηση του άρθρου 7, του νόμου 4949/2022, που προβλέπει την δημιουργία, στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, κάθε τύπου εγκαταστάσεων παραγωγής, αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο, κάθε άλλο τύπο καυσίμων υδρογονανθράκων, υδρογόνου.
  • να παραδοθεί στον λαό η έκταση, που του ανήκει,  των περίπου 216 στρ.  ώστε να γίνουν έργα ανάπλασης, ψυχαγωγίας, χώρος για αθλητικές, πολιτιστικές και κάθε είδους δραστηριότητες αναγκαίες για τον λαό της ευρύτερης περιοχής και όχι μόνο του Χαϊδαρίου.

Επειδή τα επιχειρηματικά σχέδια τρέχουν, ενώ η κυβέρνηση, αλλά και όλο το νομοθετικό πλαίσιο που έχει ψηφιστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια τα αβαντάρουν, πρέπει να τους τα χαλάσουμε.

Προτείνουμε την έκδοση Ψηφίσματος, μετά τα παραπάνω αιτήματα συμφωνούν με το παραπάνω πλαίσιο.

Η ίδια η ζωή, τα αδιέξοδα που βιώνουμε, τα τραγικά συμβάντα όπως αυτό των Τεμπών, η ίδια η καθημερινότητά μας, φωνάζουν ότι σωτήρες δεν υπάρχουν για να περιμένουμε από κάποιους για να μας σώσουν.

Να διεκδικήσουμε μία ζωή σε ασφαλές περιβάλλον, μία αξιοπρεπή ζωή, ενάντια στην ακρίβεια, στην φτώχεια. Πρέπει να βάλουμε εμπόδια στην πολιτική που τσακίζει τις ζωές μας, που απλώνει επενδυτικά σχέδια χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειές τους. Άλλωστε, ότι προσφέρει κέρδη στους επιχειρηματίες είναι αυτό που κάθε φορά προκρίνεται, γι’ αυτό άλλωστε, παίρνουν συχαρήκια, όλοι όσοι κυβέρνησαν και έδωσαν ανάσες σε αυτή την κερδοφορία.

ΩΣ ΕΔΩ! Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε να ξετυλίγονται επιχειρησιακά σχέδια που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή μας. Θα δώσουμε τον αγώνα, θα είναι ανυποχώρητος, και θα εμποδίσουμε αυτά τα σχέδια, για μας και τα παιδιά μας!

Στέλιος Μπούσουλας,
Δημοτικός Σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση

Παρόμοια Άρθρα

7 Σχόλια

  1. Κυριε ΜΠΟΥΣΟΥΛΑ ΣΤΕΛΙΟ ,αν και ειμαι απο τον γειτονα ΔΗΜΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ συμφωνώ απολυτα με την νόμιμη διαμαρτυρία σας για το αρθρο 7 της σύμβασης των ναυπηγείων, που αυτο σημαίνει οτι πρεπει να υπαρχει η υγειονομικη κάλυψη των πολιτων ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ ακομη και ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ η”ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ γενικά, και μετά θα εχει το ελευθερο να λειτουργήσει οπως η σύμβαση του επιβάλλει.!!!!

  2. Κ που ν τα έφτιαχναν οι εφοπλιστές; Στην Ελλάδα που θα έμπαιναν μέσα το ΚΚΕ με τις τρίαινες κ θ τελείωναν το 2045;

  3. Καλημέρα

    Όλα αυτά τα φαιδρα’ που ακούγονται και γράφονται από Δημοτικούς αξιωματούχους πιστεύω ότι είναι μια προσπάθεια να αποσπάσουν κάποιο “δωράκι” από τον επιχειρηματία. Αυτό και τίποτα άλλο.

  4. Κύριε Στέλιο Μπούσουλα.
    Δεν θα σχολιάσω όλα τα θέματα που ανοίγετε στο άρθρο σας, αλλά θα εστιάσω στην αναφορά σας σχετικά με τα πλοία που κατασκευάζουν οι Έλληνες Εφοπλιστές.
    Εάν δεν το γνωρίζετε, στην Ελλάδα έχει σταματήσει εδώ και δεκαετίες η κατασκευή εμπορικών πλοίων στην χώρα μας.
    Οι αιτίες είναι λίγο πολύ γνωστές και έχουν να κάνουν με τις πολιτικές και συνδικαλιστικές παθογένειες πού κουβαλάει η χώρα από την δεκαετία του 80.
    Πρέπει να απαλλαγεί η χώρα από τον λαϊκισμό καί η παραπληροφόρηση καί νά πάμε με γρήγορους ρυθμούς στο μέλλον.

    1. Το μέλλον είναι εδώ, δυστυχώς, για την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία. Μόνο επισκευές και τάχαμου καινοτομίες… Κατά τα άλλα, είναι εξαιρετικά φτωχή η ανάλυση, που παίζει βεβαια πολύ, ότι για την επώδυνη αποβιομηχανιση της Ελλάδας φταίει ο συνδικαλισμός. Λες και δεν υπάρχουν επιχειρηματικές και κυβερνητικές ευθύνες σεβαθος 30ετιας και λες και το παγκόμσιο περιβάλλον είναι υποδεεστερη επιρροή από τον συνδικαλιστή -της Χαλυβουργικής ας πούμε…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button