ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑΕΙΔΗΣΕΙΣΚΟΙΝΩΝΙΑ
Ο άδικος θάνατος του καλού Μπαγάσα
Επιστολή συμπολίτη που έχασε τον αγαπημένο του φίλο από μια απαράδεκτη συμπεριφορά άλλου κατόχου σκύλων. Έκκληση για υπευθυνότητα και τήρηση του νόμου για τα ζώα.
Ο καλός Μπαγάσας με βρήκε μία βροχερή νύχτα του Νοέμβρη το 2015, γέλασε και μου είπε σ’ αγαπώ.
Από τότε γίναμε αχώριστοι φίλοι, παντού μαζί, στους δρόμους, στις πλατείες, στα άλση, στις διακοπές μας. Περάσαμε τέσσερα ευτυχισμένα χρόνια μαζί. Παρόλες τις στεναχώριες και τα προβλήματα της καθημερινότητάς μου, ήξερα ότι όταν θα ρθει η ώρα να πάω σπίτι θα τον δω να μου κουνά με χαρά την ουρά του που με έβλεπε, θα πάμε βόλτα μαζί και όλα θα μου πέρναγαν μεμιάς.
Ο καλός Μπαγάσας με έμαθε να σέβομαι κάθε μορφή ζωής, ακόμη και όταν του κάνανε κακό αυτός δεν πείραξε ποτέ κανέναν. Φίλος με όλους, ανθρώπους, σκύλους, γάτες, πουλιά, αλεπούδες, χελώνες, ακόμη και ποντίκια, πάντα γελαστός να κουνάει την ουρά του σε όλες τις υπάρξεις.
Όμως ξημέρωσε μία μέρα πριν λίγο καιρό που ο καλός Μπαγάσας διαγνώστηκε με νεφρική ανεπάρκεια, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα έχανα τον καλύτερό μου φίλο. Η κτηνίατρος μου είπε ότι ο Μπαγάσας αργά ή γρήγορα θα έφευγε για μακριά. Στα σκυλιά δεν υπάρχει αιμοκάθαρση με την ελπίδα να βρεθεί δότης.
Έτσι αρχικά ξεκινήσαμε ενδοφλέβια οροθεραπεία στο κτηνιατρείο της και μετά μου έμαθε πώς θα του κάνω υποδόρια στο σπίτι φυσικό ορό, ο καλός Μπαγάσας άντεχε και πάλευε να ζήσει, ήταν καλά και πάντα χαρούμενος. Δεν είχαν έως τότε εκδηλώσει τα βαριά συμπτώματα της νόσου.
Ώσπου στις 9 Δεκεμβρίου 2019 και ώρα 19:30 και αφού τον έχω πάρει από το κτηνιατρείο, τον πάω μία βόλτα στο πάρκο μεταξύ Ιεράς Οδού και Λεωφόρου Αθηνών. Εκεί ήμουν πολύ απρόσεκτος και φταίω για αυτό, δεν πρόσεξα, δεν είδα δύο δεσποζόμενα σκυλιά που κάποιοι τα είχαν αφήσει λυμένα και μάλιστα αυτό που τελικά επιτέθηκε και δάγκωσε πολλές φορές τον κάλο Μπαγάσα προκαλώντας του πολλούς τραυματισμούς δεν φόραγε ούτε λουρί στο σβέρκο. Ήταν ένα μεσαίου μεγέθους θηλυκό σκυλί με μαύρο αριστερό μάτι, μακριά μουσούδα σε χρώμα ανοιχτόχρωμο καφέ (όπως το χαρτόνι) με το όνομα της να αρχίζει από D…
Ο καλός Μπαγάσας ήταν δεμένος, άφησα όμως το σχοινί του μήπως και γλιτώσει, όμως τον κυνήγησε και συνέχισε να τον δαγκώνει. Ενώ εγώ προσπαθούσα να σώσω τον σκύλο μου και να δω πού έχει τραυματιστεί, οι ιδιοκτήτες που είχαν αφήσει τα σκυλιά τους λυμένα εξαφανίστηκαν από το σημείο. Τον πήγα την ίδια στιγμή στην κτηνίατρο μου να τον περιθάλψει και να του κάνει ράμματα. Όμως ένας σκύλος με νεφρική ανεπάρκεια δεν μπορεί να πάρει αντιβίωση η φάρμακα και ο καλός Μπαγάσας από εκείνη τη στιγμή και μετά την επίθεση που δέχτηκε κατέρρευσε. Τις επόμενες ημέρες άρχισε να έχει διάρροιες και συνεχόμενους εμετούς οι τοξίνες στο αίμα του ανέβηκαν κατακόρυφα, δεν μπορούσε να σταθεί καλά στα πόδια του προσπαθούσε να σηκωθεί παραπατούσε και έπεφτε κάτω.
Στις 13 Δεκέμβρη ημέρα Παρασκευή το πρωί στις 12:00 αναγκάστηκα να του κάνω ευθανασία στο σπίτι.
Πόνεσα και έκλαψα, πονάω και κλαίω ακόμη. Γεια σου Μπαγά-Μπαγα μωρέ να με αναμένεις. Ξέρω πως θα πέθαινε αργά ή γρήγορα, αλλά αυτό που έγινε ήταν ΑΔΙΚΟ, να φύγει με τόσο πόνο και να βιώσει λίγες μέρες πριν το θάνατό του αυτό το κακό (η νεφρική ανεπάρκεια δεν έχει πόνο).
Συνεχίζω, αλλά στο ίδιο θέμα, δυστυχώς
Τον τελευταίο καιρό φιλοξενώ σπίτι μου έναν άλλο σκύλο. Έτσι λίγες ημέρες μετά το περιστατικό με τον Μπαγάσα και συγκεκριμένα την Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου και ώρα 15:30 στο Θεαθήναι, πάνω από το γήπεδο ποδοσφαίρου στο Δάσος, πήγαινα βόλτα με δεμένο τον σκύλο και βρέθηκα πάλι μπροστά σε δύο λυμένα pitbull, ένα ασπρόμαυρο ονόματι Φ… και ένα καφέ ονόματι D…
Είδα τα δύο σκυλιά σε απόσταση λιγότερη των 20 μέτρων και ο Φ… μας επιτέθηκε αμέσως. Ο ιδιοκτήτης του σκύλου έτρεξε αμέσως να τον πιάσει, όμως στον χαμό που ακολούθησε ο ιδιοκτήτης του Φ… τραυματίστηκε από δάγκωμα στο δεξί του μπράτσο. Κάλεσα το ΕΚΑΒ και του έδεσα ψηλά το χέρι για να μην αιμορραγεί. Βγήκα στο δρόμο και περίμενα το ασθενοφόρο για να τους υποδείξω από ποιο σημείο να παραλάβουν τον τραυματία. Εν τω μεταξύ ήρθε ο αδερφός του τραυματία και κάποιοι φίλοι του και τον πήγαν για πρώτες βοήθειες μάλλον στο Αττικό Νοσοκομείο. Δεν γνωρίζω την κατάσταση της υγείας του ούτε που μένει, ελπίζω μόνο να είναι καλά. Όμως πρέπει να ξέρει ότι φέρει πλήρη την ευθύνη για τον τραυματισμό του, εάν είχε τα σκυλιά του δεμένα τίποτα από αυτά δεν θα είχαν συμβεί.
Ο σοφός Ελληνικός λαός λέει ότι όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η ώρα.
…………………………………..
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας πω ότι όλα αυτά τα χρόνια που είχα τον Μπαγάσα διαπίστωσα ότι πολύ κόσμος αφήνει τα σκυλιά του λυμένα. Είτε σε πλατείες είτε σε δρόμους είτε στα άλση, χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες που μπορεί να υπάρχουν από μία κακή στιγμή.
Έχω δει δεσποζόμενα λυτά μικρόσωμα σκυλιά να κυνηγάνε μηχανάκια και να θέτουν σε κίνδυνο τη ακεραιότητα του αναβάτη.
Έχω δει ροτβάιλερ ή και άλλα μεγαλόσωμα σκυλιά επίσης να κυκλοφορούν λυτά στους δρόμους της πόλης μας.
Το φαινόμενο αυτό αρχίζει να γίνεται μάστιγα με συνέπειες για όλους, ανθρώπους και σκυλιά.
Παρακαλώ τους ιδιοκτήτες σκύλων να τα έχουν πάντα μα πάντα δεμένα σε όποιο δημόσιο περιβάλλον και να βρίσκονται, όσο μικρό και αθώο θεωρούν το σκύλο τους. Παρακαλώ τους πολίτες του Χαϊδαρίου να καταγγέλλουν τέτοια γεγονότα όταν τα συναντούν. Παρακαλώ επίσης το Αστυνομικό Τμήμα Χαϊδαρίου και την Άμεσο Δράση να θεωρούν σοβαρές τέτοιες καταγγελίες, κινδυνεύουν ζωές.
Καλές γιορτές με υγεία σε όλους ανθρώπους και σκυλιά να χαίρεστε όσους αγαπάτε και να σας χαίρονται όσοι σας αγαπούν.
Ο καλός Μπαγάσας
