Κυκλόβορος: Το άγνωστο ρέμα που απειλεί υπογείως τη Λ. Αθηνών
Ο ιστότοπος της Αστικής Σπηλαιολογίας στο εξαιρετικά διαφωτιστικό άρθρο του Πώς μπορεί η Περιφέρεια να δράσει σχετικά με τις επικίνδυνες κοίτες των υπογειοποιημένων ρεμάτων της Αθήνας; (εικόνες-ντοκουμέντα) αναφέρεται στα “εγκιβωτισμένα” ρέματα του Λεκανοπεδίου, που θάφτηκαν σε τόνους τσιμέντου εδώ και πολλές δεκαετίες. Κάποια από αυτά “εγκιβωτίστηκαν” πάνω από έναν αιώνα πριν και σήμερα έχουν αναπόφευκτα υποστεί μεγάλες φθορές (εισροές ακαθάρτων, αστοχίες, εμφράξεις, βλάβες φέροντος οργανισμού), επιφυλάσσοντας σοβαρούς κινδύνους είτε για το περιβάλλον είτε για τις ομαλές συνθήκες ροής των αγωγών. Ο ρόλος που κατέχει το δίκτυο των καλυμμένων ρεμάτων του Λεκανοπεδίου στην αντιπλημμυρική προστασία των περιοχών που ανήκουν στις αντίστοιχες υδρολογικές λεκάνες είναι σημαντικότατος.
Σε μερικές περιπτώσεις δεν γνωρίζουμε καν ότι κάτω από τα πόδια μας υπάρχει μια παλιά κοίτη!
Ανάμεσα σε πλήθος στοιχείων και φωτογραφιών της ομάδας urbanspeleology υπάρχει αναφορά σε ρέμα που αφορά την ασφάλεια σε τμήμα της Λεωφόρου Αθηνών, για το οποίο δημιουργούνται αμφιβολίες για τη στατική επάρκειά του, μια και πρόκειται για πάρα πολύ παλιά κατασκευή περίπου 150 ετών! Πρόκειται για το ρέμα του Κυκλόβορου, πάνω από το οποίο κινούνται χιλιάδες πολίτες καθημερινά χωρίς να το γνωρίζουν.
Ο ποταμός Κυκλόβορος πήγαζε σε σημείο στο κέντρο του σημερινού Γαλατσίου και τα νερά του κατέβαιναν μέσω ρεματιάς και της σημερινής οδού Φωκίωνος Νέγρη προς την οδό Μάρνη και κάτω από τη σημερινή Λεωφόρο Αθηνών χύνονταν στον Κηφισό. Σήμερα, μάλλον δεν υπάρχει η πηγή, διότι η άλλοτε γύρω δασώδης περιοχή του Τουρκοβουνίων καταλήφθηκε από την πόλη και λατομεία. Έτσι, στους εγκιβωτισμένους ποταμούς της Αττικής περιλαμβάνεται και ο “αποθανών” Κυκλόβορος.
Σήμερα, μέσω του Κυκλόβορου, μέρος της πολύ μεγάλης παροχής ακαθάρτων του παλιού παντορροϊκού δικτύου του κέντρου, που κατασκευάστηκε μεταξύ 1840 και 1880 πάνω σε κλάδους του ίδιου ρέματος, καταλήγει στον Κεντρικό Αποχετευτικό Αγωγό (μέσω άγνωστης κατασκευής, χωρίς υπερχειλιστή). Σε περίπτωση βροχής, τα όμβρια μαζί με τα ακάθαρτα, υπερχειλίζοντας στη θέση της εκτροπής, καταλήγουν στον Κηφισό, κι από εκεί στον Φαληρικό όρμο, όπως και σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις ρεμάτων.
Η διάγνωση της υφιστάμενης κατάστασης των δυσπρόσιτων και αθέατων υπόγειων τμημάτων των ρεμάτων, οπωσδήποτε έχει προληπτικό χαρακτήρα που σχετίζεται με την αντιμετώπιση των πλημμυρικών φαινομένων. Τα προβληματικά σημεία είναι αρκετά και χρήζουν καταγραφής. Η καταγραφή αυτή σχετίζεται με την προστασία του περιβάλλοντος και με την αποτροπή κινδύνων που μπορεί να προκληθούν από οποιαδήποτε δυσλειτουργία των υπόγειων αγωγών κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων, αλλά και από ενδεχόμενες τοπικές αστοχίες των παλαιών δομικών στοιχείων που ενδέχεται να προκαλέσουν καθίζηση στην επιφάνεια, όπως η κοίτη του Ιλισού στον Ταύρο που παραμένει κατεστραμμένη και επικίνδυνη από το 2018, και μετά από κάθε καταιγίδα φθείρεται περισσότερο.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ:
