Κλεισμένοι στο σπίτι: Πόσο λιγότερο να φάω; – Της Άννας Καρκούλια
Άννα Καρκούλια, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Οι πολλές ώρες στο σπίτι σε συνδυασμό με τη μειωμένη κινητικότητα λόγω των υγειονομικών μέτρων, μας καθιστούν ευάλωτους στην υπερκατανάλωση φαγητού. Είναι σχεδόν βέβαιο πως η σωματική αδράνεια και η παραμονή σε ένα περιβάλλον με άμεσα διαθέσιμο φαγητό θα μας οδηγήσουν σε συχνότερες επισκέψεις στην κουζίνα και κατ’ επέκταση σε άστατες συνήθειες διατροφής.
Επομένως πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την όλη κατάσταση; Είναι απαραίτητο να περιορίσουμε την ποσότητα του φαγητού ώστε να αποφύγουμε τις περιττές θερμίδες από το τσιμπολόγημα;
Προτού σας απαντήσω, ας δούμε συνοπτικά τι ισχύει για την ποσότητα του φαγητού μας και τις θερμίδες που περιέχει:
Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως οι θερμίδες (το ποσό της ενέργειας δηλαδή που αποδίδει η τροφή μας) δεν σχετίζονται πάντα με τον όγκο ή το βάρος ενός τροφίμου. Δηλαδή ενώ τα λαχανικά σε ένα γεύμα μπορεί να καταλαμβάνουν πάνω από το μισό πιάτο, μια κλειστή χούφτα ξηρών καρπών στο ίδιο πιάτο μπορεί να περιέχει διπλάσιες θερμίδες.
Επομένως αν επιλέξουμε τρόφιμα που σε μεγάλο όγκο μας δίνουν λίγες θερμίδες, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε μεγάλες τις ποσότητες του φαγητού μας χωρίς κάποιο κόστος στη ζυγαριά μας. Αν ταυτόχρονα τα συνδυάσουμε με τρόφιμα που έχουν υψηλό δείκτη κορεσμού τότε είναι πιο πιθανό να περιορίσουμε και το τακτικό τσιμπολόγημα.
Μερικές ιδέες για να τρώτε περισσότερο αλλά με λίγες θερμίδες είναι:
- Ποικιλία ωμών ή βραστών λαχανικών συνδυασμένα με τυρί με χαμηλά λιπαρά ή αυγό ή όσπρια.
- Σπιτικό ποπ κορν με πάπρικα γλυκιά ή καυτερή.
- Σπιτικά τσιπς μήλου στο φούρνο με κανέλλα ή μελιτζάνας με μπαλσάμικο.
- Στικς λαχανικών με ντιπ γιαουρτιού/μουστάρδας.
- Μανιτάρια πλευρώτους σε λωρίδες στο αντικολλητικό τηγάνι με μπαχαρικά και λεμόνι.
- Ταμπουλέ με πλιγούρι και πολύχρωμες πιπεριές / τοματίνια / μαϊντανός / αγγούρι και λεμόνι.
Να θυμάστε να ακούτε το σώμα σας και να αναγνωρίζετε τα σημάδια της πείνας αλλά και του κορεσμού, να τρώτε δηλαδή και να σταματάτε συνειδητά. Το φαγητό θα πρέπει να λειτουργεί ως σύμμαχος στη διάθεση, την απόδοσή μας και φυσικά τη θρέψη μας κι όχι ως μέσο κάλυψης του ελεύθερου χρόνου μας.
