Η πολιτική υποεκπροσώπηση της Δυτικής Αθήνας και ο Ηρακλής Δρούλιας
Ο Τρύφωνας Δάρας, νομικός και δημοσιογράφος, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στη Δυτ. Αθήνα, σχολιάζει την πολιτική υποεκπροσώπηση της περιοχής μας και αναδεικνύει την ανάγκη στήριξης τοπικών υποψηφίων. Ο Ηρακλής Δρούλιας είναι ένα από αυτά τα πρόσωπα και ο αρθρογράφος εξηγεί το γιατί.
Γράφει ο Τρύφωνας Δάρας
Στις εκλογές του 2015, είχα γράψει ένα ανάλογο άρθρο με τον ίδιο τίτλο. Λυπάμαι που 8 χρόνια μετά αναγκάζομαι να ξαναχρησιμοποιήσω τον τίτλο έστω και με άλλον πρωταγωνιστή. Γιατί το πρόβλημα της υποεκπροσώπησης της Δυτικής Αθήνας στα κέντρα λήψης αποφάσεων και κυρίως στη Βουλή, όχι μόνο δεν λύθηκε, αλλά έγινε ακόμη χειρότερο!
Και μάλιστα, τώρα που το ξανασκέφτομαι, ο τίτλος δεν είναι ακριβής: Δεν πρόκειται για υποεκπροσώπηση αλλά για πλήρη έλλειψη εκπροσώπησης! Σήμερα που μιλάμε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ από τους «πατέρες και τις μητέρες του έθνους» που εκπροσωπούν τη Δυτ. Αθήνα στη Βουλή, δεν μένει μόνιμα στην περιοχή.
Εκπροσώπηση εξ αποστάσεως και δι’ αντιπροσώπου! Κάτι που όπως έχω ξαναγράψει, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα αλλά, ως ένα βαθμό και αίτιο της χρόνιας υποβάθμισης της περιοχής!
Φυσικά το πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε το 2015. Είναι διαχρονικό και μόνιμο. Αλλά τουλάχιστον μέχρι το 2018 είχαμε μια κάποια δικαιολογία: Έφταιγε η εκλογική περιφέρεια, λέγαμε. Η αχανής Β’ Αθηνών που έφτανε από την Εκάλη μέχρι τη Γλυφάδα και από το Χαϊδάρι μέχρι την Ηλιούπολη, ευνοούσε τους προβεβλημένους και υψηλόβαθμους των κομμάτων (ναι, υπήρχαν και τότε influencers της πολιτικής!) και δεν επέτρεπε σε τοπικά στελέχη να αναδειχθούν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δύο υποψηφιότητες του Κυρ. Ντηνιακού το 1981 και το 1993 με το ΠΑΣΟΚ, όταν και τις δύο φορές έφτασε κοντά στην εκλογή χωρίς να τα καταφέρει παρότι, τουλάχιστον τη 2η φορά, είχε πίσω του μια πανελλαδική αναγνώριση του μεγάλου έργου του στο Χαϊδάρι και ήταν ίσως το πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο στη Δυτ. Αθήνα.
Από το 2018 όμως που έχουμε τη δική μας εκλογική περιφέρεια, τον Δυτικό Τομέα της πάλαι ποτέ Β’ Αθηνών, μας τελείωσαν και οι δικαιολογίες. Δεν μπορούμε πια να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας! Φταίμε εμείς και κανένας άλλος για το θηριώδες έλλειμμα εκπροσώπησης της περιοχής μας στη Βουλή! Γιατί ξεχνάμε ότι ο βουλευτής δεν εκλέγεται για να εκπροσωπήσει το Κόμμα του. Εκλέγεται για να εκπροσωπήσει κατοίκους. Πολίτες και περιοχές με προβλήματα, ανάγκες, αιτήματα και απαιτήσεις. Τα οποία πρέπει να γνωρίζει από πρώτο χέρι και όχι από «υπομνήματα δημάρχων και παραγόντων». Να έχει ζυμωθεί με αυτά, να τα έχει βιώσει, να είναι και δικά του προβλήματα και αιτήματα!
Σε μια εκλογική περιφέρεια με τρισταυρία μάλιστα, όποιο κόμμα και να ψηφίζει κανείς, το να αγνοεί τους τοπικούς υποψήφιους αγγίζει τα όρια της αυτοχειρίας!
Ειδικά σε αυτές τις εκλογές όσοι ρίξουν στην κάλπη το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, έχουν μια καλή και δοκιμασμένη επιλογή στον Δυτικό Τομέα της Αθήνας: Ο Ηρακλής Δρούλιας είναι ένας υποψήφιος που διαθέτει όλα εκείνα τα προσόντα που εμείς οι ίδιοι πρέπει να αναζητούμε και να απαιτούμε από τους ανθρώπους που θα επιλέξουμε να μας εκπροσωπήσουν στη Βουλή.
Γιατί δεν φτάνει μόνο να είσαι κάτοικος της περιοχής. Αυτό είναι απαραίτητο αλλά δεν αρκεί, γιατί αλλιώς θα είχαμε 600.000 ικανούς υποψήφιους να μας εκπροσωπήσουν. Δεν αρκεί να γνωρίζεις και να έχεις «ζυμωθεί» με τα προβλήματα αλλά να μπορείς και να τα διαχειριστείς. Να διαθέτεις και την θεωρητική, επιστημονική και τεχνοκρατική επάρκεια να αγωνιστείς γι αυτά μέσα και έξω από τη Βουλή.
Συνηθίζω να μελετώ τα βιογραφικά των υποψηφίων που ζητούν την ψήφο μου. Να αξιολογώ δράσεις, προσφορά, αγώνες, επιτεύγματα. Αλλά πρωτίστως με ενδιαφέρει αυτός που θα προτιμήσω να είναι «άνθρωπος της διπλανής πόρτας». Να κοιμάται το βράδυ στο σπίτι του στο Χαϊδάρι, στο Περιστέρι, στο Αιγάλεω, στο Ίλιον και όχι στην Κηφισιά, στη Γλυφάδα ή στον Βύρωνα! Να γνωρίζει πως να πάει χωρίς GPS στο Λιούμη, στα Μυκονιάτικα, στο Λόφο Αξιωματικών ή στην Ανάκασα.
Και την ίδια ώρα να μπορεί να προβάλλει, να εξηγήσει πειστικά, να υπηρετήσει και να αγωνιστεί για να υλοποιηθεί ένα συνεκτικό Σχέδιο Ανάπτυξης που τόσο πολύ έχει ανάγκη η περιοχή και που τόσο πολύ έχει καθυστερήσει με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων της Μεταπολίτευσης!
Φυσικά υπάρχουν και άλλα προσόντα και ιδιότητες που μετράνε και πρέπει να αξιολογηθούν. Οι σπουδές και η επαγγελματική καταξίωση, το ήθος, η εντιμότητα και η ακεραιότητα, η συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες και τόσα άλλα. Για κάποιους δε «παλιούς» σαν κι εμένα, μετράει πολύ και η κομματική συνέπεια και η πίστη σε αρχές και ιδεολογίες γιατί πάθαμε και μάθαμε πολλά τελευταία από διάφορους μεγαλόσχημους πρώην συντρόφους μας που δεν μπορούν μακριά από την εξουσία και ανεμίζουν με ευκολία σημαίες ευκαιρίας.
Αλλά όλα αυτά έπονται. Προέχει η αυθεντική, γνήσια και αδιαμεσολάβητη εκπροσώπηση της ευρύτερης περιοχής της Δυτ. Αθήνας.
Μια εκπροσώπηση που κατά τη γνώμη μου μπορεί να εκφράσει και να εγγυηθεί κατά τον καλύτερο τρόπο ο Ηρακλής Δρούλιας.
Ο Τρύφωνας Δάρας είναι Νομικός και Δημοσιογράφος. Ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στη Δυτ. Αθήνα.
