Γεια στα χέρια σας, παιδιά μου!
Η δυσκολία της μετακίνησης της ηλικιωμένης κυρίας ολοφάνερη. Το μπαστούνι αναγκαίο. Με κάποια δυσκολία προχώρησε στο μπαζωμένο νταμάρι, κάθισε στο ταλαιπωρημένο παγκάκι και ρούφηξε τη θέα. Είχε ακούσει πολλά για το υπό διαμόρφωση πάρκο στο πρώην λατομείο της οδού Μάνης.
γράφει ο Κίμων Ε. Φουντούλης
«Γεια στα χέρια σας, παιδιά μου», μονολόγησε.
Περισσότερα από τετρακόσια δέντρα και θάμνοι μεταβάλλουν τον τόπο θετικά μέρα με τη μέρα.
Φάνηκε πως γνωρίζει από δέντρα η γιαγιά. Μεγάλωσε σε χωριό, έζησε και το κοινοτικό συμβούλιο και ομαδικές προσπάθειες για να γίνει ένας τόπος καλύτερος.
Θέλει να ξαναδεί την ανεμπόδιστη θέα. Ανάμεσα σε νεαρές ελιές, πεύκα, κουτσουπιές, κυπαρίσσια, χαρουπιές, μουριές, κέδρα, πλατάνια, σχίνα, πικροδάφνες, συκιές, καρυδιές, λεμονιές, ροδιές και τόσα άλλα φυτά που καταφέρνουν να καλύψουν τη γύμνια του τοπίου.
Καλοκαίρια και χειμώνες άφησαν βάρος στους ώμους της και τέτοιες μικρές χαρές τις δίνουν κουράγιο για παρακάτω.
Για να δούμε.
Πριν από 5 χρόνια ο χώρος του νταμαριού είχε αυτή την εικόνα, ώσπου..
