Ένας πολύτεκνος στον πολιτικό στίβο της Δυτικής Αθήνας…

Μπάμπης Καραθάνος: Με τα παιδιά μου είμαστε συνεργάτες

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο “Χαϊδάρι Σήμερα” ο Μπάμπης Καραθάνος, φαρμακοποιός στο Περιστέρι και υποψήφιος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και την εξω-πολιτική πλευρά της ζωής του. Τι σημαίνει να είσαι πολύτεκνος με τόσες επαγγελματικές και πολιτικές υποχρεώσεις, τη σχέση του με τον αθλητισμό (γέννημα θρέμμα του ΓΣ Περιστερίου), αλλά και τον σύνδεσμο με την κοιτίδα των γονιών του, τη Βόρεια Ήπειρο.

Ένας πολύτεκνος στην πολιτική

• Κύριε Καραθάνο, υπάρχει χρόνος για έναν υποψήφιο Βουλευτή, όταν είναι και πολύτεκνος;

«Εντάξει, είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους που έχω τέσσερα παιδιά και είναι μεγάλη ευτυχία. Είναι μεγάλα πλέον τα παιδιά και δεν με δυσκολεύουν τόσο, περισσότερο με βοηθούν. Τα τρία είναι ήδη επιστήμονες και εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Η κόρη μου είναι χημικός και εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, ο γιος μου είναι φαρμακοποιός και έχει αναλάβει το φαρμακείο της οικογένειας. Η μικρή μου κόρη είναι νηπιαγωγός και εργάζεται σε νηπιαγωγείο και ο μικρός μας γιος είναι φοιτητής στο οικονομικό πανεπιστήμιο.

Όχι απλώς δεν με δυσκολεύουν, αλλά με βοηθούν σε όλη αυτή την προσπάθεια που κάνω και της πολιτικής και της εργασίας μου και της καθημερινότητας. Ουσιαστικά είμαστε συνεργάτες και προσπαθούμε να δουλέψουμε και να παλέψουμε για ένα καλύτερο μέλλον και της οικογένειας μας και της γειτονιάς μας αλλά και της πατρίδας μας.

Για έναν πολύτεκνο είναι δύσκολα τα πράγματα στην αρχή, όταν είναι μικρά τα παιδιά και θέλουν αφοσίωση, χρόνο. Γιατί νομίζω τα παιδιά θέλουν περισσότερο χρόνο και ενδιαφέρον και όχι χρήματα ή ανέσεις. Δεν μπορώ να περηφανευτώ ότι ήμουν πολύ συνεπής σε αυτό, αλλά σίγουρα προσπάθησα πάρα πολύ και νομίζω ότι το αποτέλεσμα δείχνει ότι έχουμε μια οικογένεια αγαπημένη που ο ένας στηρίζει τον άλλο. Το κυριότερο είναι ότι έχουμε την υγεία μας και είμαστε χρήσιμοι άνθρωποι για την κοινωνία και ευχαριστώ το Θεό για όλα αυτά».

Από μικρός ήμουν με μία μπάλα στα χέρια

• Θα επικαλεστώ το ρόλο σας ως αντιπρόεδρος του Περιστερίου, αλλά και ως πρώην αθλητής της ομάδας και θέλω να μου πείτε τη γνώμη σας για τη φετινή σεζόν.

«Εγώ είμαι γέννημα θρέμμα του ΓΣ Περιστερίου. Ήμουν από τότε που ιδρύθηκε ο σύλλογος και ήμουν από τους πρώτους αθλητές. Τότε το φαρμακείο της μητέρας μου ήταν στην Πρόνοια στο τότε γηπεδάκι του ΓΣΠ, σε απόσταση 100 μέτρων. Οπότε από μικρός ήμουν με μία μπάλα στα χέρια και ήμουν στην ομάδα. Άρα καταλαβαίνετε ότι χρωστάω πολλά σε αυτό το σύλλογο γιατί εγώ προτίμησα τον αθλητισμό σε μία πολύ ιδιαίτερη χρονική περίοδο για κάθε παιδί, όπως είναι η εφηβική και η νεανική.

Όταν έχεις μια τέτοια ενασχόληση και αθλείσαι και συμμετέχεις, αυτό σημαίνει ότι αποφεύγεις πάρα πολλούς κινδύνους και συμπεριφορές. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί ζωή μου γιατί μου προσέφερε πολλά ο ΓΣ Περιστερίου και είχα την υποχρέωση να δώσω εκείνη τη βοήθεια στα νεότερα παιδιά. Έχω υπάρξει και πρόεδρος του ΓΣ Περιστερίου, είμαι σήμερα αντιπρόεδρος.

Η φετινή χρονιά ήταν πάρα πολύ καλή. Ουσιαστικά τερματίσαμε στην 3^η θέση και παίζουμε στα playoffs, έχοντας να αντιμετωπίσουμε τον Παναθηναϊκό. Αν τα καταφέρουμε θα παίξουμε στους τελικούς με τον Ολυμπιακό. Θα είναι η καλύτερη θέση της ιστορίας μας. Η καλύτερη μέχρι τώρα ήταν η 3^η θέση στο παρελθόν, αλλά παραμένουμε προσγειωμένοι.

Σε κάθε περίπτωση η φετινή χρονιά είναι επιτυχημένη και σε αυτό συνέβαλλε και η διοίκηση και ο πρόεδρος, ο Φίλιππος Κώτσης που είναι ο άνθρωπος που στηρίζει την ομάδα οικονομικά, όπως και οι συνεργάτες τους, ο Γιώργος Παρδακίδης, ο Ανδρέας Πολέμης, ο Γιώργος Πανταζόπουλος, όλοι αυτοί που είμαστε στο χώρο».

Έξι παιδιά και ίνδαλμα του μπάσκετ

• Πώς είναι η συνεργασία σας με τον Βασίλη Σπανούλη;

«Βεβαίως η επιλογή του Βασίλη Σπανούλη ήταν εξαιρετική. Ένα ίνδαλμα του μπάσκετ που αποδεικνύει ότι πέρα από εξαιρετικός παίκτης θα γίνει και σπουδαίος προπονητής. Είναι ένας άνθρωπος τον οποίο τώρα γνώρισα ως αθλητή. Είναι εξαιρετικός οικογενειάρχης με έξι παιδιά, έχει εξαιρετικό χαρακτήρα. Έχει αποφασιστικότητα, προσωπικότητα, καθαρότητα στο μυαλό του. Έχει φτιάξει ένα πολύ καλό κλίμα στην ομάδα και αυτό φαίνεται στο παρκέ».

• Είστε σε μία ευρύτερη περιοχή στο Δυτικό Τομέα που ο αθλητισμός κεντρίζει μεγάλο μέρος του ενδιαφέροντος. Είναι κάτι που σας απασχολεί να ενισχυθεί ο αθλητισμός, ερασιτεχνικός και επαγγελματικός, στην περιοχή, εφόσον εκλεγείτε;

«Για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικός ο ερασιτεχνικός αθλητισμός και τα σωματεία που έχουν ακαδημίες. Για μένα αυτός είναι ο αθλητισμός, να απασχολούν χιλιάδες παιδιά, τα οποία γυμνάζονται ιδιαίτερα στα ομαδικά αθλήματα, αλλά και στα ατομικά. Εγώ έχω πολλές σχέσεις με τους ανθρώπους πολλών συλλόγων όλων των αθλημάτων. Έχουμε εξαιρετικές ομάδες σε όλη τη Δυτική Αθήνα.

Θεωρώ ότι είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο. Από πλευράς εγκαταστάσεων υπάρχουν δήμοι που έχουν προνοήσει και έχουν εγκαταστάσεις. Για παράδειγμα, το Περιστέρι έχει εγκαταστάσεις για πολλά αθλήματα, όπως και στο Ίλιο που υπάρχει υποδομή για αθλητικούς χώρους.

Υπάρχουν, όμως, και δήμοι που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα, το Αιγάλεω για παράδειγμα έχει ανάγκη από ανανέωση. Η Πετρούπολη επίσης, αλλά και το Χαϊδάρι. Οι Άγιοι Ανάργυροι έχουν αλλά επειδή είναι ένας αρκετά απλωμένος δήμος χρειάζονται περισσότερες εγκαταστάσεις. Χρειαζόμαστε κάτι ακόμα. Οι ομάδες μας παίζουν σε όλα τα πρωταθλήματα, ο Ατρόμητος και ο ΓΣΠ στις κορυφαίες κατηγορίες, στο βόλεϊ επίσης έχουμε εκπροσώπους.

Είναι σημαντικό να βοηθάμε τον αθλητισμό γιατί ο αθλητισμός είναι υγεία και επειδή είμαι του Υπουργείου Υγείας, θεωρώ ότι πρέπει να στηρίζουμε τον αθλητισμό και τις προσπάθειες που λαμβάνουν χώρα, ειδικά στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, από τη στιγμή που επιτελούν κοινωνικό έργο».

Αισθάνθηκα χρέος να αγωνιστώ γι’ αυτόν τον ελληνισμό

• Παράλληλα, είστε και Πρόεδρος του Κεντρικού Συλλόγου Βορειοηπειρωτών με δράση σε θέματα της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου και η Δυτική Αθήνα αποτελεί «πνεύμονα» ανθρώπων που έχουν μετακομίσει. Πώς είναι αυτή η δραστηριότητα σας, πώς τη βιώνετε;

«Για όσους δεν ξέρουν την πορεία μου, ένα κομμάτι της πολιτικής μου δράσης από τα νεανικά μου χρόνια είναι το κομμάτι του αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου. Εγώ είμαι μοναχοπαίδι.

Γεννήθηκα από δύο γονείς Βορειοηπειρώτες, οι οποίοι ήρθαν στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο το ’44, γιατί εκεί επιβαλλόταν κομμουνισμός. Μεγάλωσα στην Αθήνα, αλλά σε ένα σπίτι όπου μάθαινα τις ιστορίες από την περιοχή της Βορείας Ηπείρου και τι περνούσαν οι συγγενείς μας. Έτσι αισθάνθηκα ότι είχα χρέος να αγωνιστώ για αυτό τον ελληνισμό.

Αρχικά ήμουν στη ΣΦΕΒΑ που είχε ιδρύσει ο τότε Μητροπολίτης Κονίτσης Σεβαστιανός, ως θρησκευτικός ηγέτης με σκοπό να προστατέψει τα δικαιώματα των Ελλήνων της περιοχής. Εγώ πράγματι μπήκα σε αυτό το σύλλογο και αγωνιζόμασταν για να διαφωτίσουμε την κοινή γνώμη σχετικά με όσα γίνονται εκεί, αλλά και να συγκινήσουμε τις κυβερνήσεις ώστε να παρέμβουν για να βελτιωθεί η ζωή των Ελλήνων εκεί.

Έχω λοιπόν μία ιστορία και πορεία και κυρίως ευαισθησία για τα δικαιώματα των ανθρώπων που είναι από τον τόπο που γεννήθηκαν ο πατέρας μου και η μητέρα μου. Και βεβαίως έχει και εθνικό χαρακτήρα όλο αυτό μιας και μιλάμε για κάτι που ναι μεν βρίσκεται εκτός των ελλαδικών συνόρων, αλλά είναι μια περιοχή ιστορικά ελληνική όπου οι Έλληνες ζουν 3000 χρόνια. οι Άγιοι Σαράντα, το Αργυρόκαστρο και άλλες τόσες περιοχές είναι σημεία που ο ελληνικός στρατός έχει απελευθερώσει τρεις φορές, δεν μπόρεσαν, όμως να παραμείνουν με την υπόλοιπη Ήπειρο.

Άρα ουσιαστικά είναι μια άλλη Ελλάδα, με Έλληνες που έχουν, όμως, τη δική τους γλώσσα, τα σπίτια τους, τους τάφους των προγόνων τους. Δεν μπορείς να πάρεις μια γη στην πλάτη και να φύγεις, όπως συνέβη με τους Μικρασιάτες και τους Πόντιους.

Θεωρώ ότι αυτή η περιοχή πρέπει να παραμείνει και να κρατήσει τον ελληνικό της χαρακτήρα. Θα πρέπει να παραμείνουν τα ελληνικά σχολεία, θα πρέπει να στηρίξουμε τους ανθρώπους της περιοχής, θα πρέπει να υπάρχουν καλύτερες σχέσεις με την κυβέρνηση της Αλβανίας.

Άρα εμένα οι αγώνες μου ως πρόεδρος του συλλόγου Βορειοηπειρωτών και μάλιστα ενός ιστορικού συλλόγου που ιδρύθηκε το 1920 από τον βουλευτή Κορυτσάς, Κωνσταντίνο Σκεδέρη και αποτέλεσε την «ομπρέλα» όλων των Βορειοηπειρωτών. Είναι ένα κομμάτι λοιπόν του πολιτικού και εθνικού μου αγώνα. Θεωρώ ότι πρέπει όλοι μας να ασχολούμαστε με τα κομμάτια του ελληνισμού που έχουν την ανάγκη μας. Σε αυτό τον αγώνα έχω μία διαρκή και έντιμη στάση χωρίς ακρότητες και κορώνες και όλοι μαζί οι Έλληνες θα πρέπει να αγωνιζόμαστε για κάθε κομμάτι του ελληνισμού που υποφέρει.

Με αυτή την έννοια είμαι περήφανος που συμμετέχω και είμαι πρόεδρος του συλλόγου Βορειοηπειρωτών και είναι και μια περηφάνια για αυτούς το γεγονός ότι ο πρόεδρος παλεύει να μπει στο ελληνικό κοινοβούλιο και άρα να έχουν και αυτοί φωνή στη Βουλή».

Ολόκληρη η συνέντευξη στον Μάριο Μπούλη εδώ: Μπάμπης Καραθάνος στο “Χαϊδάρι Σήμερα”: Να αντιστρέψουμε την υστέρηση δυτικά του Κηφισού