Τάσος Λυμπέρης: Δήμαρχε, με απογοήτευσε η θέση σου για τα καταπατημένα οικόπεδα
Α. Δάσους, προκειμένου να αποδώσουν με καθυστέρηση στο Δήμο οι μεγάλες ιδιοκτησίες τις πραγματικές τους υποχρεώσεις σε γη και χρήμα (σσ. θα είχε αξία να μάθουμε και το γιατί δεν το έπραξε η προηγούμενη δημοτική αρχή, παρά τις εντονότατες πιέσεις της εφημερίδας μας, αλλά και άλλων πολιτικών φορέων και συλλόγων).Η επιστολή του κ. Λυμπέρη:
ΠΡΟΣ: Τον Δήμαρχο Χαϊδαρίου, κ. Μιχάλη Σελέκο
Κύριε Δήμαρχε,
Με μεγάλη ικανοποίηση, έλαβα ταχυδρομικά την από 24-10-16 επιστολή σας, η
οποία μου γνωστοποιούσε την έναρξη της διαδικασίας της Β’ φάσης του
κτηματολογίου –μετά από 8ετή απραξία- προκειμένου να οριστικοποιηθεί, επιτέλους,
το στάδιο της κτηματογράφησης, για να λειτουργήσει τελικά και στο Δήμο μας το
Εθνικό Κτηματολόγιο.
Όμως, η ικανοποίησή μου αυτή, μετατράπηκε αμέσως σε πλήρη απογοήτευση,
όταν διαπίστωσα, πως η επιστολή σας αυτή, συνοδευόταν και από σχετική
απόφαση(!) του Δημοτικού μας Συμβουλίου, η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, μιλούσε
για παραίτηση του Δήμου, από οποιοδήποτε δικαίωμα αποζημίωσης (σε νέο
χαράτσι (!) μάλιστα αναφέρεται), όσων κατοίκων, αποδεδειγμένα, έχουν καταπατήσει
Δημοτική περιουσία!
Στην ουσία, το κείμενο της περίεργης αυτής και ανεδαφικής απόφασης του Δ.Σ.,
μιλούσε ευθέως για απεμπόληση, εκ μέρους του Δήμου, των εμπραγμάτων
δικαιωμάτων του, ενέργεια δηλαδή που επιφέρει, μετά βεβαιότητος, οδυνηρές
συνέπειες (κατηγορία για παράβαση καθήκοντος, που οδηγεί σε απιστία), για τα
όργανα που παίρνουν και υλοποιούν τέτοιες αποφάσεις! Και το ερώτημα που μου
δημιουργήθηκε στη συνέχεια, ήταν εύλογο:
– Είναι δυνατόν να λαμβάνονται παρόμοιες αποφάσεις από το Σώμα, οι οποίες
δεν βασίζονται καν σε νομοτεχνικά επεξεργασμένες υπηρεσιακές εισηγήσεις,
αλλά, σε μια πολιτικού χαρακτήρα, προσχηματική και μάλλον
εξωπραγματική, πρόταση του Προέδρου του Δημοτικού μας Συμβουλίου;
Για του λόγου το αληθές, διαβάζω μέσα από το εισηγητικό κείμενο του
Προέδρου του Σώματος δύο μόνο φράσεις, οι οποίες αναφέρονται στις δηλώσεις
ιδιοκτησίας που υπέβαλε για το Δήμο, το 2008 (α’ φάση), όπως σημειώνει το κείμενο,
η προηγούμενη Δημοτική Αρχή.
Είναι φράσεις που αποπνέουν σίγουρα εμπάθεια και μικροψυχία και μας
προδιαθέτουν ανάλογα για τη συνέχεια:
«Η τακτική αυτή (της προηγούμενης Δ.Α.) εξυπηρετούσε την
επιχειρηματολογία της περί δήθεν επαύξησης της Δημοτικής Περιουσίας,
αποσκοπούσε σε μια ανέξοδη, κατά το χρόνο εκείνο, προπαγάνδα, περί
προάσπισης της δημοτικής περιουσίας, την ίδια στιγμή, που οι πρακτικές της,
σε καίρια ζητήματα ήταν αποκαλυπτικές περί του αντιθέτου. Οι δηλώσεις αυτές
βοηθούσαν σαν προπέτασμα καπνού τις πραγματικές προθέσεις της
προηγούμενης Δ.Α., που δεν ήταν άλλες, από την εμπορευματοποίηση της
γης και την παράδοσή της σε ιδιώτες».
Λυπούμαι που θα μιλήσω έξω από τα δόντια, αλλά η μεθοδολογία σας αυτή
μεταφράζεται και εξηγείται, με απλά λόγια, ως εξής:
Κατηγορούμε, με απαξιωτικό τρόπο και περισσή ελαφρότητα, την προηγούμενη
Δημοτική Αρχή, για τις πάμπολες δηλώσεις ιδιοκτησίας, που υπέβαλε στην α’ φάση
του κτηματολογίου, (συνολικά δηλώθηκαν 330 δικαιώματα), υποβάλλουμε,
ακολούθως, στη δική μας θητεία ενστάσεις (268 τον αριθμό), βασιζόμενοι όμως, στις
ίδιες δηλώσεις ιδιοκτησίας και μετά την κατακραυγή που εισπράττουμε ως Δ.Α. από
τους ενημερωμένους πλέον κατοίκους, ρίχνουμε το «ανάθεμα» στην προηγούμενη
Δ.Α. και εντελώς λαϊκίστικα, αλλάζουμε τακτική και δηλώνουμε τώρα, πως θα
προστατέψουμε τη λαϊκή στέγη (αλλά και τους καταπατητές της δημόσιας γης,
βεβαίως-βεβαίως, αφού δεν μπορούμε, εκ των πραγμάτων, να τους διαχωρίσουμε
από τους καλόπιστους φτωχούς βιοπαλαιστές)!
Κύριε Δήμαρχε,
Θεωρώ χρέος μου, μετά από αυτά, να σας υπενθυμίσω, πως η Επιτροπή του
κτηματολογίου, σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. πρωτ. ΕΣ.129/21-5-15 έγγραφο της
τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου, η οποία ήταν υπεύθυνη το 2008, για την «ανάρτηση
των δηλώσεων του Δημοτικού Κτηματολογίου», σας γνωστοποίησε πέρυσι τα εξής:
«Το 2008, η επιτροπή κτηματολογίου υπό τον επικεφαλής του τμήματος
πολεοδομικών εφαρμογών του Δήμου κ.κ. Χονδρογιάννη, με τη συμμετοχή του
κ. Σπηλιώτη (υπεύθυνος Δημ. Περιουσίας), της κας Μπέντα (μηχανικός του Δήμου),
της κας Μπαμπανιώτη (πολιτική μηχανικός), του τότε αντιδημάρχου κου
Λιακόπουλου και του κ. Φ. Κυριακόπουλου (πολιτικός μηχανικός), δήλωσε τα
δικαιώματα του Δήμου, όπως προέκυψαν από τα αντίγραφα μερίδας των
υποθηκοφυλακείων και ήταν η αποκλειστική υποχρέωση του Δήμου.
Οι δηλώσεις αυτές συνοδεύτηκαν, με ένορκες βεβαιώσεις περί
κυριότητας του υπογράφοντα (κ. Χονδρογιάννης) και του κ. Σπηλιώτη, στον
αρμόδιο εισαγγελέα υπηρεσίας, για εμπλουτισμό των στοιχείο κυριότητας».
Αποδεικνύεται λοιπόν, εκ των πραγμάτων πλέον, πως την κύρια ευθύνη για τη
δήλωση των δικαιωμάτων του Δήμου, καθώς και την πρωτοβουλία των κινήσεων και
των ενεργειών, την είχε αποκλειστικά η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου και όχι η τότε
πολιτική ηγεσία!
Αναλογιστείτε μόνο, πως το έργο της Επιτροπής Κτηματολογίου απέβη, στην
πορεία, εξαιρετικά δύσκολο, αφού δεν είχε στη διάθεσή της τα πλήρη στοιχεία της
Δημοτικής Περιουσίας, μια και το βιβλίο στο οποίο ήταν καταχωρημένη η περιουσία
του Δήμου, είχε κάνει προ πολλού φτερά! Κι όμως, πέτυχε το ακατόρθωτο.
Σημειώνω, ως επιστέγασμα των παραπάνω, πως παρόλα αυτά, με τον
επιτυχημένο τρόπο που ενέργησε η επιτροπή αυτή, επιλύθηκε, μεταξύ άλλων, για
παράδειγμα, και το ακανθώδες ζήτημα της ιδιοκτησίας του χαρακτηρισμένου ως
κοινόχρηστου χώρου, στο Ο.Τ. 388 του Α. Δάσους, από την οδό Μάνης έως την
Ακροπόλεως (όπου βρισκόταν και το νταμάρι Χαμηλοθώρη) και αναγνωρίζεται τώρα,
ο Δήμος ως ιδιοκτήτης, σε όλο το εμβαδόν της έκτασης αυτής των 10 στρεμμάτων!
Επίσης, δηλώθηκαν (πολύ σωστά), από την Επιτροπή Κτηματολογίου, όλα τα
οικόπεδα των συνοικιών του Α. Δάσους και της Αφαίας, τα οποία εμφανίζονται στις
πράξεις εφαρμογής ως αγνώστου ιδιοκτήτη, για λόγους προστασίας της δημόσιας
γης από τους επίδοξους καταπατητές και ως κίνητρο, παράλληλα, προκειμένου να
παρουσιαστούν οι υπόχρεοι στο Δήμο, να υποβάλλουν δήλωση ιδιοκτησίας και να
πληρώσουν τελικά τις αναλογούσες εισφορές σε γη και χρήμα.
Τέλος, δηλώθηκαν και πολύ ορθά τότε όλες οι εκτάσεις που προέκυψαν από το
παραχωρητήριο των 80 στρεμμάτων του Υπουργείου Γεωργίας προς το Δήμο (ΦΕΚ
204/Β/1956), αλλά και όλες οι πλατείες και τα σχολεία παρότι δεν υπήρχαν γι’ αυτά
διαπιστωτικές πράξεις.
Πού λοιπόν έγκειται η διαφωνία σας;
Εύλογα λοιπόν συμπεραίνω, μετά λύπης μου βέβαια, πως εν γνώσει σας,
γίνεται τώρα όλη αυτή η διαστρέβλωση της αλήθειας και η συνειδητή
παραπληροφόρηση των κατοίκων!
Κε Δήμαρχε,
Διαβάζοντας πρόσφατα τα πρακτικά της συνεδρίασης του Δ.Σ. της 31/10/16,
εντόπισα και στις δικές σας τοποθετήσεις κάποιες παλινωδίες και αντιφάσεις.
Ειδικότερα, όσον αφορά τα ρέματα και τις διεκδικήσεις της ΕΥΔΑΠ σε αυτά,
σημειώνω, πως ενώ αρχικά παραδέχεστε, με τα λεγόμενά σας, πως το Χαϊδάρι είναι
ο μοναδικός ίσως Δήμος του Λεκανοπεδίου, όπου τα ρέματα δεν ανήκουν στην
ΕΥΔΑΠ, στο τέλος της τοποθέτησής σας ισχυρίζεστε πως στις συναντήσεις που
είχαμε πέρυσι για την ανάδειξη και προάσπιση της δημοτικής περιουσίας, βάζατε
τάχα, έναν κόκκινο αστερίσκο, που έλεγε πως δεν προτίθεστε ως Δημοτική Αρχή να
βάλετε ζήτημα για τα ρέματα!
Μας προϊδεάζατε δηλαδή τότε, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά σας, και
μάλιστα σε αντίθεση με την τεχνοκρατική άποψη της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου
μας και για καθαρά πολιτικούς λόγους, πως δεν σκοπεύατε να αντιδικήσετε με την
ΕΥΔΑΠ!
– Και οι τόσες προσκυρώσεις Δημοτικής γης από χώρους ρεμάτιων περιοχών
σε κατοίκους, που έχουν προηγηθεί, ποια τύχη θα έχουν;
– Μήπως, σύμφωνα με την, όψιμα, διατυπωμένη αυτή θέση σας, θα
επιστραφούν τώρα και χρήματα, που εισπράχθηκαν από το Δήμο, ως
αχρεωστήτως καταβληθέντα σε ανυποψίαστους κατοίκους;
Η υπόθεση του δύστυχου κ. Μασσαβέτα, στην οδό Ελ-Αλαμέϊν της Αστυθέας,
βοά και μας εκθέτει όλους! Η περίπτωση του κ. Κεστεκίδη στον Ελαιώνα και η δικαίωσή του απέναντι στην ΕΥΔΑΠ, μας έδειχνε το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Φοβούμαι, πως μετά από δυόμιση χρόνια στο θώκο της εξουσίας, προσπαθείτε,
μάταια τώρα, να δικαιολογήσετε την αβελτηρία σας, αφού δεν έχετε καταθέσει,
σύμφωνα με το υπ’ αριθ. ΦΕΚ 204/Β/1956 παραχωρητήριο, μέχρι σήμερα,
διεκδικητική αγωγή εναντίον της ΕΥΔΑΠ, όπως είχαμε προετοιμάσει με ειδικό φάκελο
και είχαμε προτείνει άλλωστε και στη σύσκεψη της 10/6/15 (σημειωτέον ότι το
κτηματολόγιο λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις διεκδικητικές αγωγές), αλλά έχετε
εγκαταλείψει, πλέον, στην τύχη τους, τους παρόχθιους ιδιοκτήτες, πολλών από τα 60
ρέματα, που αριθμούσε κάποτε η πόλη μας και στις εκβιαστικές εισπρακτικές
πρακτικές της παραπάνω εταιρείας!
– Με ποιον τρόπο λοιπόν θα ξεκαθαρίσει, αν όχι δικαστικά, το ιδιοκτησιακό
καθεστώς των ρεμάτων στο Δήμο μας;
Παράλληλα, πρέπει να προσθέσω πως, ενώ ξιφουλκείτε σθεναρά υπέρ των
οικονομικά αδυνάτων, από την άλλη μεριά δεν προωθείτε, εντελώς αδικαιολόγητα
βέβαια, μέχρι σήμερα, την αναθεώρηση της υπ’ αριθμ. 2/87 πράξεως εφαρμογής του
Α. Δάσους, όπως συνομολόγησε άλλωστε αποδεχόμενη την πλάνη στην οποία
οδηγήθηκε ο Δήμος, και η Περιφέρεια Αττικής, προκειμένου να αποδώσουν με
καθυστέρηση στο Δήμο, οι μεγάλες ιδιοκτησίες, τις πραγματικές τους υποχρεώσεις,
σε γη και χρήμα.
Με τα δεδομένα αυτά, χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, περισσότερη σοβαρότητα
και υπευθυνότητα στο χειρισμό κάποιων καίριων ζητημάτων, που αφορούν στην
ανάδειξη και προστασία της Δημοτικής περιουσίας.
Από στήριξη και σωστή καθοδήγηση έχει ανάγκη, κε Δήμαρχε, η Τοπική μας
Κοινωνία και όχι από λαϊκισμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα, που λειτουργούν
στην ουσία, ως… προπέτασμα καπνού καλύπτοντας και μεταθέτοντας τελικά, για το
μέλλον, αντί να επιλύουν εγκαίρως τα οξυμμένα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν
σήμερα οι Χαϊδαριώτες.
Με ιδιαίτερη τιμή,
Τάσος Λυμπέρης
πρώην Πρόεδρος
του Δ.Σ. Χαϊδαρίου
