Kαλά νέα: Οι μηχανές των παπουτσιών πήραν μπροστά στο Χαϊδάρι! Ξαναμπήκε στην παραγωγή ο “Τσακίρης”

Ο ήχος των μηχανών ακούγεται και πάλι στο εργοστάσιο υποδημάτων των αδελφών Τσακίρη, στο Παλατάκι. Το 100% χειροποίητο, ελληνικό παπούτσι ξαναβρίσκει τη θέση του στα ράφια του πρατηρίου του εργοστασίου, αλλά και των καταστηματαρχών που γνωρίζουν καλά την αξία της φίρμας, η οποία μέχρι το 2004 εφοδίαζε με την παραγωγή της πολλά μαγαζιά σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Το πρόσωπο του κ. Θοδωρή, που από 14 χρονών ράβει παπούτσια, λάμπει από χαρά μπροστά στον πάγκο με τη μηχανή του. 

Το Χαϊδάρι μέχρι τη δεκαετία του ΄80 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “πρωτεύουσα του παπουτσιού”. Ίσως είναι άγνωστο στους νεότερους ότι πολλές βιοτεχνίες και βιομηχανίες κατασκεύαζαν εδώ παπούτσια, συντηρώντας εκατοντάδες θέσεις εξειδικευμένης εργασίας, πετυχαίνοντας μάλιστα και καλές εξαγωγές στην Ευρώπη και την Αμερική. Όμως στη δεκαετία του ’90 έπεσε η λαίλαπα της αποβιομηχάνισης, ενώ την ταφόπλακα έριξε το “σκληρό” ευρώ, που έκανε ακριβές τις εξαγωγές και φτηνές τις εισαγωγές. Οι μηχανές στους χώρους παραγωγής σίγησαν και οι εργάτες βρέθηκαν χωρίς δουλειά. Όμως η σημερινή κατάσταση της οικονομίας οδηγεί, δειλά έστω, σε αντιστροφή της πορείας.

Μάς ξεναγεί στο εργοστάσιο “Ι. Τσακίρης ΑΕΒΕ” ο κ. Σταύρος Τσακίρης, ένας από τους ιδιοκτήτες της επιχείρησης, και μάς μιλάει για το “ξύπνημα” της παραγωγής, τις επιχειρηματικές δυσκολίες, αλλά και τις μελλοντικές προοπτικές.

Επιτέλους! Καλοδουλεμένα παπούτσια με ελληνικό σηματάκι, στις προθήκες του πρατηρίου του “Τσακίρη” στο Παλατάκι.

“Ξεκινήσαμε και πάλι μετά από 8 χρόνια, τον Αύγουστο του 2012. Ο βασικός εξοπλισμός υπήρχε, όπως και οι εξειδικευμένοι εργάτες, τους οποίους αναζητήσαμε μόλις πήραμε την απόφαση να βάλουμε μπρος”, σημειώνει ο κ. Τσακίρης περπατώντας με εμφανή ικανοποίηση στον χώρο παραγωγής, ανάμεσα σε δέρματα, σόλες και γαζωτικές μηχανές. Σε πρώτη φάση,”άνοιξαν” 10 θέσεις εξειδικευμένου προσωπικού, με γνώση του αντικειμένου από παλιά -και έπεται συνέχεια.

Βέβαια η κατάσταση δεν είναι ίδια με τη “χρυσή εποχή” του ελληνικού παπουτσιού, όταν όλη αλυσίδα παραγωγής τροφοδοτούνταν από ελληνικές επιχειρήσεις, ήταν δηλαδή εγχώριας παραγωγής τα δέρματα, οι σόλες, οι φόδρες… Τώρα οι πρώτες ύλες έρχονται αναγκαστικά από την Ιταλία και μένει μέγα ζητούμενο η ανασύσταση όλου αυτού του μηχανισμού, που θα μπορούσε να ξαναζωντανέψει χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Όλα τα υποδήματα είναι χειροποίητα..

Εδώ και μερικούς μήνες, λοιπόν, η “Ι. Τσακίρης ΑΕΒΕ” παράγει ένα μέρος από τα παπούτσια που εμπορεύεται. Συγκεκριμένα κατασκευάζει αντρικά και γυναικεία μοκασίνια, καθώς και γυναικεία πέδιλα, όλα εξαιρετικής ποιότητας και σε σχέδια by Tsakiris, εμπνευσμένα από τις διεθνής τάσεις της μόδας. Τι ώθησε την εταιρεία σ’ αυτή την κατεύθυνση; Παίζει ρόλο η κρίση; Ο κ. Σ. Τσακίρης απαντά: “Η απόφασή μας συνδέεται ασφαλώς με την γενικότερη οικονομική κατάσταση και κυρίως με την έλλειψη χρηματοδότησης από τις τράπεζες. Αυτό καθιστά πια πολύ δύσκολες τις εισαγωγές. Από την άλλη όμως, έχουμε τον πλήρη έλεγχο τής ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος!”.

Νέα προϊόντα, ελληνικής σχεδίασης και παραγωγής.

Η επιχείρηση σχεδιάζει την επέκταση της παραγωγής και σε άλλους τύπους δερμάτινων υποδημάτων,  που θα προκαλέσει αύξηση των θέσεων εργασίας. Ρωτάμε τον κ. Τσακίρη αν προσπαθεί η εταιρεία του να προχωρήσει και σε εξαγωγές. “Κάποτε η υποδηματοποιία ήταν κατεξοχήν εξαγωγικός κλάδος της ελληνικής βιομηχανίας”, μάς απαντά, και συνεχίζει: “Έχουμε ήδη στείλει δείγματα στο εξωτερικό (Γαλλία) και φιλοδοξούμε να ξαναζωντανέψουμε έναν κορυφαίο κλάδο για την Ελλάδα και την πόλη μας, ωστόσο χρειαζόμαστε τη βοήθεια της Πολιτείας -ή τουλάχιστον να μην μπαίνει εμπόδιο”.

Τι χρειάζεται για να γίνει η ο κλάδος του παπουτσιού και πάλι ανταγωνιστικός διεθνώς; “Οι υπουργοί στηρίζουν τα πάντα στη μείωση του μεροκάματου, ενώ δεν είναι αυτό το βασικό για την ανταγωνιστικότητα, υποστηρίζει ο συνομιλητής μας, τη στιγμή που υπάρχουν τόσα άλλα σοβαρά αντικίνητρα και εμπόδια. Ενδεικτικά, έχουμε ανάγκη από χαμηλότοκα δάνεια για να αγοράσουμε νέο μηχανολογικό εξοπλισμό, ώστε να προχωρήσουμε μερικά βήματα πιο μακριά. Παράλληλα, την ανταγωνιστικότητά μας τραυματίζει το ίδιο το κράτος με τον υψηλό ΦΠΑ που πλήττει την εσωτερική ζήτηση, την υπερβολική φορολογία, τις απαγορευτικές ασφαλιστικές εισφορές, το ακριβό ρεύμα, τα υπέρογκα δημοτικά τέλη (εμείς πληρώνουμε στο Δήμο 1.000 το μήνα!). Αυτά, για παράδειγμα, δεν τα έχει στον ίδιο βαθμό η Πορτογαλία και πετυχαίνει καλές εξαγωγικές επιδόσεις στο υπόδημα”.

Από την παραγωγή στην κατανάλωση λοιπόν!

Να θυμίσουμε πως στην πόλη μας λειτουργεί μεγάλο πρατήριο της εταιρείας (πίσω από το Παλατάκι), όπου μπορείτε να βρείτε  υποδήματα τελευταίας σεζόν και outlet και φυσικά τα νέα δικά τους χειροποίητα ελληνικά παπούτσια!