ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ
"Να ποιοι είναι πίσω από την ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. στο Πνευματικό Κέντρο"
Οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.) έχουν αναλάβει τη λειτουργία μεγάλου μέρος του αθλητισμού και του πολιτισμού στο Χαϊδάρι, το οποίο μάλλον πρωτοπορεί σ’ αυτή την επιλογή. Πρόσφατα συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο η έγκριση προγραμματικής σύμβασης του μεταξύ του Δήμου Χαϊδαρίου και ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ “Ακτίνα”, η οποία παρέχει υπηρεσίες εκπαιδευτικού – παιδαγωγικού – πολιτιστικού χαρακτήρα.
Δημοσιεύουμε την τοποθέτηση του Λεωνίδα Χρυσομάλλη, ηθοποιού- αντιπρόεδρου της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης ΑΚΤΙΝΑ, στο Δημοτικό Συμβούλιο.
«Θέλω να μιλήσω για τη δράση που έχουμε στο Πνευματικό Κέντρο. Πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου, υπογράψαμε προγραμματική συμφωνία με το Δήμο Χαϊδαρίου για συγκεκριμένα πράγματα. Γι’ αυτά πρέπει να κάνω έναν απολογισμό, για όσα δηλαδή που έχουμε κάνει.
“Είμαστε οι απολυμένοι”
Είμαστε οι απολυμένοι δάσκαλοι, αυτοί δηλαδή που δεν ανανεώθηκε η σύμβαση εργασίας που είχαμε, είμαστε οι δάσκαλοι του θεάτρου, του χορού, του μπαλέτου, του κοσμήματος, της φωτογραφίας και τα σχετικά. Οι ίδιοι άνθρωποι που εργαζόμασταν στο Πνευματικό Κέντρο, οι ίδιοι εξακολουθούμε να είμαστε. Παρέχουμε τις ικανότητες, τις οποίες έχουμε, με τα μαθήματα που κάνουμε αλλά πώς; Η προγραμματική συμφωνία που έχουμε με το Δήμο λέει ότι θα κάνουμε συγκεκριμένες μέρες και συγκεκριμένες ώρες τα μαθήματα μας και πέραν αυτού τίποτε άλλο. Μπαίνουμε μόνοι μας στο Πνευματικό Κέντρο και καθαρίζουμε τις αίθουσες. Κάνουμε τα μαθήματά μας, αφήνουμε ανοικτές τις αίθουσες, για να είναι προσβάσιμες σε όλο το κόσμο, προς όλους τους δημότες. Σεβόμαστε απόλυτα τη δημοτική περιουσία και βεβαίως αμειβόμαστε πολύ λιγότερο από αυτά που παίρναμε από τις συμβάσεις που είχαμε με το Δήμο.
“Ό,τι πλήρωνε πριν ο δημότης, πληρώνει και τώρα”
Εάν δεν υπήρχε αυτή η πρόταση της διοίκησης, αυτή τη στιγμή το Πνευματικό Κέντρο θα είχε τρεις μόνο υπαλλήλους. Ο ένας θα έκανε κρουστά, ο άλλος θα έκανε παραδοσιακούς χορούς και ο τρίτος αρμόνιο. Αυτό θα ήταν το Πνευματικό μας Κέντρο. Μπορεί αυτό που κάνουμε να είναι καταφατικό και ως τέτοιο είναι. Γιατί; Υπήρχαν άνθρωποι στο Πνευματικό Κέντρο που δούλευαν από 8-20 ώρες το μήνα και αμείβονταν με βάση τη νομοθεσία. Κατά μέσο όρο έπαιρναν από 500-600 ευρώ. Καλά δεν ήταν για οκτώ ώρες το μήνα; Αυτά τα χρήματα φέτος ύστερα από έξι μήνες που λειτουργούμε, βεβαίως δεν τα παίρνουμε. Αυτό σημαίνει ότι ο Δήμος χρηματοδοτούσε τις δράσεις. Κατά κάποιους πολύ καλά έκανε, για κάποιους άλλους κανείς δεν έπρεπε να πληρώνει καμία συνδρομή. Εμείς εισπράττουμε τις συνδρομές. Η προγραμματική συμφωνία λέει ότι απαγορεύεται να κάνουμε οποιαδήποτε αύξηση στις συνδρομές. Ό,τι πλήρωνε πριν ο δημότης στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου, το ίδιο πληρώνει τώρα.
“Δεν χρωστάμε ούτε ένα ευρώ”
Υπάρχει μια διαφορά. Ο Δήμος δεν υποχρεούται να εισπράττει ΦΠΑ, ενώ μια ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ υποχρεούται. Αυτό σημαίνει ότι στο Πνευματικό Κέντρο δουλεύουν, εργάζονται συνεταιριστικά, οι υπάλληλοι του πρώην Πνευματικού Κέντρου, οι οποίοι αμείβονται με βάση την απόδοση που έχει κάθε τμήμα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Είναι όλοι ασφαλισμένοι. Πληρώνουμε κανονικά τις εισφορές μας. Δεν χρωστάμε σε κανένα ούτε ένα ευρώ. Πληρώνουμε το ΦΠΑ, είμαστε ουσιαστικά αυτοχρηματοδοτούμενοι και ο Δήμος μας παραχωρεί συγκεκριμένες μέρες και ώρες μια αίθουσα, η οποία δεν είναι δική μας. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε ώρα και στιγμή οποιεσδήποτε θελήσει με οποιαδήποτε ευθύνη να μπει στην αίθουσα, ματαιώνουμε το μάθημα . Όπως έγινε την προηγούμενη Δευτέρα με τη συγκέντρωση που είχε το ΚΚΕ στο θέατρο και εγώ ανέβαλα το μάθημα μου. Αν αύριο μεθαύριο έρθει το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει μια οποιαδήποτε ομιλία, δεν έχουμε δικαίωμα να πούμε όχι. Δεν είναι δικό μας. Είναι των πολιτών, είναι δημοτική περιουσία.
“Έκπτωση για τους ανέργους, που δεν έκανε ο Δήμος”
Μπορείτε, λοιπόν, να μας χαρακτηρίσετε ιδιώτες; Μπορούμε να χαρακτηριστούμε ιδιώτες, όταν η προγραμματική σύμβαση λέει ότι δεν θα πάρουμε ούτε ένα ευρώ; Λέει ότι αν υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που έχουμε πρόβλημα οφειλής, να βάλεις την έκπτωση που έβαλε ο Δήμος. Εμείς έχουμε ξεπεράσει αυτό και έχουμε κάνει έκπτωση για τους ανέργους που δεν έκανε ο Δήμος. Ουσιαστικά εμείς τι θέλουμε; Θέλουμε ένα Πνευματικό Κέντρο ζωντανό. Πριν από επτά χρόνια είχε 2.000 μέλη. Αυτή τη στιγμή σε όλους τους συνεταιρισμούς υπάρχουν μετά βίας 500 άνθρωποι. Θέλουμε να το επαναφέρουμε στην πρώτη κατάσταση. Για ποιον λόγο; Γιατί μέσα σε αυτή την κρίσιμη εποχή είναι ζωτικής σημασίας οι άνθρωποι να βρίσκουν διέξοδο, διότι με αυτόν τον τρόπο θα ανέβει το επίπεδο της αισθητικής τους.
“Αμοιβές από 50 έως 350 ευρώ το μήνα”
Κάνουμε αντίσταση σε όλο αυτό το πράγμα, που συμβαίνει. Όταν ανεβαίνει η αισθητική μέσω της καλλιτεχνίας στα παιδιά και στους ενήλικους, ουσιαστικά τον βγάζεις από έναν άσχημο δρόμο. Έχω βαρεθεί συνεχεία να λέω τα ίδια πράγματα, ότι δεν είμαστε ιδιώτες. Είμαστε άνθρωποι, πρώην εργαζόμενοι. Εάν εμείς τα καταφέρουμε με δικούς μας πόρους, με πόρους δηλαδή που χρηματοδοτεί η ιδία η κοινωνία από αυτά τα χρήματα, ζούμε έντεκα άνθρωποι και είναι και ασφαλισμένοι μέχρι τελευταίο ευρώ. Εάν καταφέρουμε να έχουμε 2.000 άτομα το εισόδημά μας, θα 800 ευρώ το μήνα, γιατί αυτή τη στιγμή βγάζουμε από 50-350 ευρώ. Εάν καταφέρουμε να φτάσουμε το στόχο, σημαίνει ότι θα έχουμε 2.000 άτομα με πολύ χαμηλές συνδρομές.
Το ξέρετε ότι υπάρχουν παιδάκια που κάνουν μπαλέτο με 9,22 ευρώ το μήνα; Το ξέρετε ότι αρκετοί κάνουν διάφορες δραστηριότητες και πληρώνουν 8,5 ευρώ; Θα πρέπει να αισθάνομαι υπόλογος, κάθε φορά που θα βγαίνω στην τοπική κοινωνία, και λέω ότι δεν είμαστε ιδιώτες; Αν αύριο- μεθαύριο έρθουν 3.000 άτομα στο Πνευματικό Κέντρο και είναι πλήρως λειτουργικό, δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε δήμαρχος να το πάρει πίσω; Πού θα πάει η ΚΟΙΝΣΕΠ, που προβλέπει σήμερα δημιουργία τράπεζας αίματος, δημιουργία πράσινης στέγης με δικά μας χρήματα. Είναι δικές μας χορηγίες. Πληρώνουν συνδρομές πιο φτηνές από αυτές που πλήρωναν στο Δήμο. Είμαστε ανταγωνιστικοί απέναντι σε πολύ μικρές επιχειρήσεις όπως γράφτηκε σε κάποιο μπλοκ;
“Δημιουργούμε φυτώρια”
Μας κατηγορούν ότι είμαστε παρά πολλοί φτηνοί στη μουσική. Το Πνευματικό Κέντρο δεν δίνει πτυχία. Δεν είναι ωδείο. Δημιουργούμε φυτώρια για όποιον ενδιαφέρεται να πάει σοβαρά για να ασχοληθεί με τη μουσική. Κάνουμε χορό. Συναγωνιζόμαστε τις σχολές μπαλέτου; Αν κάποιο κορίτσι θέλει να γίνει μπαλαρίνα, δεν θα έρθει στο Πνευματικό Κέντρο. Θα πάει στη Λυρική Σκηνή. Είναι μια πραγματικότητα.
“Αν δεν υπήρχε η ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ…”
Όταν εργάζεται κάποιος οκτώ ώρες την ημέρα και Σάββατο και Κυριακή για να ζήσει με 150 ευρώ δεν υπάρχει κάποια λογική εξήγηση, παρά μόνο μια πολύ μεγάλη τρέλα. Ξέρετε ο νόμος 4019 που τον έχουν διαβάσει ελάχιστοι εδώ μέσα, προβλέπει ρητά την εργασία έναντι του κεφαλαίου. Καταλαβαίνετε πόσο μεγάλο κοινωνικό βάρος, φέρνει αυτό σε μας;
Αν δεν υπήρχε αυτή τη στιγμή το Πνευματικό Κέντρο με αυτή τη δομή, με ό,τι αντιλήψεις μπορείτε να έχετε, πολιτικές ή κοινωνικές, θα ήταν αναγκασμένοι να πάνε κάπου αλλού. Οπότε τώρα υπάρχει ένα εύλογο ερώτημα: Εάν δεν είχατε ψηφίσει με αυτό τον τρόπο, θα είχατε προσφέρει υπηρεσίες στους ανθρώπους που δεν μπορούν να δώσουν ούτε 10 ευρώ; Θα πήγαινε κανείς το παιδάκι του σε ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο;».
