Ο Παναγιώτης Αδρακτάς άφησε πίσω τη Βουλή για το δικό του το μαντρί . . .

Ας γυρίσουμε, λοιπόν, τρεις δεκαετίες -και πλέον- πίσω, όταν ένας νέος γιατρός, άνοιξε ιατρείο στο Χαϊδάρι, στη Γρηγορούσα αρχικά, αν δεν κάνουμε λάθος. Ήρθε άσημος, αλλά έφυγε με καλές πολιτικές διασυνδέσεις, ικανές να του εξασφαλίσουν μια πολύ καλή σταδιοδρομία τόσο στον πολιτικό όσο και στον ιατρικό στίβο. Ο Παναγιώτης Αδρακτάς αποδείχτηκε ικανός να εκμεταλλευτεί όλες τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν.

Το 1982 η Τοπική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας έψαχνε για ένα “νέο και άφθαρτο” πρόσωπο για να κατεβάσει σαν υποψήφιο δήμαρχο Χαϊδαρίου. Κάποιος πρότεινε έναν νεαρό, άγνωστο γιατρό, καλό και σεμνό παιδί, τον Παναγιώτη Αδρακτά. Η ΟΝΝΕΔ Χαϊδαρίου, που είχε τότε μια πολύ ισχυρή οργάνωση, “πάτησε πόδι” υπέρ του, για να φύγει το φθαρμένο κατεστημένο, και έτσι ο συνεσταλμένος τότε Παναγιώτης πράγματι ορίστηκε υποψήφιος δήμαρχος. Αν και πήρε ένα μάλλον αξιόλογο ποσοστό για την εποχή εκείνη, της τάξης του 26%, δεν μπήκε στον δεύτερο γύρο, στον οποίο μονομάχησαν ο τότε δήμαρχος, αείμνηστος Δημήτρης Σκαμπάς του ΚΚΕ, και ο Κυριάκος Ντηνιακός του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος ήδη είχε μια αποτυχημένη προσπάθεια το 1978.Η μάχη αυτή του δεύτερου γύρου του Οκτωβρίου του 1982 έμεινε για πάντα χαραγμένη στη μνήμη του Χαϊδαριώτη νεοδημοκράτη, αλλά και του πασοκτζή και του κομμουνιστή, για να είμαστε ακριβείς. Τι συνέβη; Λίγες μέρες πριν τη δεύτερη Κυριακή, ο Π. Αδρακτάς κυκλοφόρησε μια ανοιχτή επιστολή, στην οποία υποστήριζε ανοιχτά τον Κυριάκο Ντηνιακό. Στο εσωτερικό της τοπικής ΝΔ ξέσπασε σάλος, αφού το ΠΑΣΟΚ, που μόλις είχε ανεβεί με τρομερή ορμή στην εξουσία απειλούσε με σύνθλιψη την Νέα Δημοκρατία (πού να φανταστούν τότε οι πασόκοι πώς θα κατέληγε σήμερα ο συσχετισμός δυνάμεων…). Για την άλλη μεριά όμως, την “πράσινη”, η κίνηση του Αδρακτά έφερε την παρατεταμένη άνοιξη, αφού της άνοιξε τον δρόμο για την ολοκληρωτική επικράτηση στα δημοτικά μας πράγματα επί μια εικοσαετία και πλέον, με τον Κυριάκο Ντηνιακό και τον Κώστα Σπηλιόπουλο να μεσουρανούν με χαρακτηριστική άνεση!

Στο βήμα της Βουλής. Στη μακρόχρονη θητεία του δεν πήρε πολλές φορές τον λόγο, όπως επίσης δεν κατάφερε να γίνει υπουργός. Αυτό δεν μειώνει την επιτυχία του.

Όμως η πολιτική πορεία του Π. Αδρακτά μόλις ξεκινούσε. Το ιατρείο μεταφέρθηκε στην Αγωνιστών Στρατοπέδου Χαϊδαρίου και η πελατεία ήταν πια άφθονη (η πολιτική πάντα “αβγατίζει” την πελατεία των γιατρών). Από το Χαϊδάρι πέρασε αμέσως στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αρχικά πολιτεύτηκε ανεπιτυχώς στη Β΄ Αθήνας με τη Νέα Δημοκρατία. Την εποχή εκείνη είχε προοδευτικές απόψεις, όπως η ελεγχόμενη νομιμοποίηση της χρήσης ναρκωτικών. Γρήγορα όμως άφησε πίσω τους τις φιλελεύθερες ανησυχίες και συμβιβάστηκε με το βαθιά συντηρητικό πνεύμα της παράταξης. Έτσι μπήκε για τα καλά στο παιχνίδι και κέρδισε διαδοχικές μάχες στην Ηλεία, τόπο καταγωγής του, που του επέτρεψαν να μείνει στη Βουλή επί 16 χρόνια! 27.000 σταυρούς έπαιρνε στην Ηλεία στις κελές εποχές! Και επαγγελματικά όμως συνέχισε να πηγαίνει πολύ καλά, καταφέρνοντας να διακριθεί σαν χειρουργός και να αποκτήσει μερίδιο ιδιοκτησίας σε κλινικές, όπως φημολογείται.

Εντύπωση προκαλεί ότι ποτέ δεν ακούστηκε πάλι στα πολιτικά πράγματα της πόλης μας, τουλάχιστον φανερά.

Τώρα, λοιπόν, ο Παναγιώτης Αδρακτάς αφήνει πίσω του τα άγχη της πολιτικής και ρίχνεται στον παραγωγικό στίβο, όπως μάς πληροφορεί το ρεπορτάζ του ilialive.gr. Ας το διαβάσουμε.

Μενέλαος Χρόνης

Το «μαντρί» είναι μια λέξη που συχνά βρίσκει εφαρμογή στην πολιτική, αν και τελευταία τα «μαντριά» είναι διάτρητα και διαρκώς μικραίνουν. Ο Παναγιώτης Αδρακτάς, πρώην βουλευτής Ηλείας της Νέας Δημοκρατίας, άφησε πίσω του τους χιλιάδες ψηφοφόρους του και την πολιτική, για την κτηνοτροφία, χίλια πρόβατα και αρκετά άλλα ζώα… Ο πρώην βουλευτής που σε καλές πολιτικές εποχές εκλεγόταν με 27.000 ψήφους, εγκατέλειψε τον στίβο της πολιτικής για τη φύση, τη φάρμα του και τη νέα του «αγάπη». Στις ιδιόκτητες εκτάσεις της οικογένειας Αδρακτά περί τα εκατό στρέμματα, στη Ροβιάτα, αναπτύσσει μια πρότυπη βιολογική κτηνοτροφική μονάδα.

Η φάρμα του Αδρακτά
Από το παρελθόν και ενώ βρισκόταν ακόμα στο Κοινοβούλιο, ο Παναγιώτης Αδρακτάς, είχε βρει το ησυχαστήριο του στη Ροβιάτα, στη φάρμα του. Μια λιτή αγροικία και ένα κρεβάτι δίπλα στον επιστάτη του κτήματος, ή το καλοκαίρι πάνω στο αγαπημένο του δέντρο, ήταν μερικά από τα απλά πράγματα που μάγευαν τον τότε βουλευτή Ηλείας. Στις αποδράσεις του από τη Βουλή, φρόντιζε να απολαμβάνει κάθε στιγμή στη φύση. Έτσι η φάρμα είχε εμπλουτιστεί με ελάφια, άλογα, λάμα, κουνέλια, κότες, σκύλους, στρουθοκαμήλους, καθώς και άλλα πτηνά. Σήμερα πέρα από τα ελάφια που σκοτώθηκαν όταν κάποιοι αποπειράθηκαν να τα κλέψουν, όλα τα άλλα ζώα ομορφαίνουν τη ζωή στη φάρμα. Συναντήσαμε τον Παναγιώτη Αδρακτά σε αυτό το χώρο και τον είδαμε αναζωογονημένο, απαλλαγμένο από τα άγχη και τις πιέσεις της πολιτικής και ελαφρώς αποστασιοποιημένο, μετά από 16 χρόνια κοινοβουλευτικής παρουσίας, έχοντας ρίξει το βάρος του στην κτηνοτροφική μονάδα που ολοκληρώνει άμεσα.

«Ήταν το μεράκι μου. Πάντα έχτιζα αυτή την ιδέα, την καλλιεργούσα και τελικά την υλοποίησα . Σήμερα έρχομαι να υλοποιήσω και την κορυφαία απόφαση που πήρα με το φίλο μου το Νίκο Βουρλούμη που κατάγεται από τη Φολόη για αυτό δώσαμε και το όνομα Φολόη, να φτιάξουμε μια πρότυπη κτηνοτροφική μονάδα με περίπου 1000 πρόβατα, με μια τεχνογνωσία τελείως καινούργια» μας είπε περιγράφοντας τη νέα καριέρα που δημιουργεί ενώσω ετοιμάζεται και για τη συνταξιοδότησή του από το νοσοκομείο της Νίκαιας που υπηρετεί ως γιατρός. «Περισσότερο θέλω να δώσω και στους πολιτικούς και στα νέα παιδιά τι σημαίνει κτηνοτροφία και ποια είναι η διαφορά του κτηνοτρόφου από τον τσοπάνο. Ήταν κατάρα να λένε «θα γίνω τσοπάνος». Δεν είναι έτσι έχουν αλλάξει τα πράγματα και εκεί χάσαμε την προσαρμογή στο να μεταπηδήσουν και να γίνουν κτηνοτρόφοι οι άνθρωποι που έχουν πρόβατα, κατσίκα, γελάδια. Είναι επιχειρηματίας ο κτηνοτρόφος, δεν είναι ο τσοπάνος της εποχής εκείνης. Είναι σταβλισμένα τα ζώα, μπορούν να είναι όλο το χρόνο μέσα, μπορεί να βγαίνουν έξω, να ταϊζονται μέσα. Έχει τελείως αλλάξει η τεχνολογία. Και θέλω να πω πως τώρα που τα ζω και δεν θέλω να αρνηθώ τις ευθύνες που είχα και εγώ τόσα χρόνια, δεν είχα τη μεγάλη γνώση γιατί είναι μια εξειδικευμένη περίπτωση η κτηνοτροφία, δεν έχει βοήθεια» είπε για την επαφή του με την κτηνοτροφία. Ο κ. Αδρακτάς θέλει να δημιουργήσει ένα δοκίμιο, έναν οδηγό για να κατευθύνει τους ενδιαφερόμενους για το χώρο της κτηνοτροφίας, σε σωστούς δρόμους, καθώς και ο ίδιος μετά από πολλές αναζητήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό μπόρεσε να αποκτήσει τη σωστή τεχνογνωσία που δύσκολα κάποιος θα βρει. «Θέλω αυτό να το μοιραστώ με τους νέους ανθρώπους και θα κάνουμε ένα δοκίμιο να λέμε τα βήματα. Δεν ξέρουν ούτε πως ξεκινούν σε αυτή τη δουλειά. Έχω καθυστερήσει γιατί δεν είχα ούτε αυτή τη γνώση και την αποκτώ σιγά – σιγά» σημείωσε.

Βιολογική μονάδα με στόχο την μεταποίηση
Ο πρώην βουλευτής τόνισε πως σκοπός του ιδίου και του συνεργάτη του είναι η δημιουργία μιας βιολογικής μονάδας όπου θα προχωρήσει και στη μεταποίηση, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό προϊόν.  «Θα είναι δικό μας το προϊόν, ελληνικό προϊόν, στηρίζω τις ντόπιες φυλές, όπως τη φυλή των χιώτικων προβάτων, που μας έχουν στηρίξει και την ονομασία και της φέτας και του γιαουρτιού. Στόχος μας είναι να κάνουμε μια κάθετη μονάδα, όπου από το αρμεχτήρι να πηγαίνει στη μεταποίηση και η ποιότητα, είναι το πόσο γρήγορα μεταποιείται. Το γάλα που αρμέγεται σήμερα, και θα το πάρει μια μεγάλη βιομηχανία και θα το μεταποιήσει μετά από τρεις – τέσσερις ημέρες, έχει χάσει πολλά από τα συστατικά του. Το γάλα που μεταποιείται από το μαντρί κατευθείαν στο εργοστάσιο και δεν θέλω να κάνω διαφήμιση αλλά του κουμπάρου μου του Σάκη Μαρίνου η «Φάρμα» έχει αυτή τη διαφορά. Για αυτό και έχει κατακτήσει την αγορά και πάει πολύ καλά. Μέσα σε 500 μέτρα φεύγει ζεστό το γάλα και πηγαίνει για μεταποίηση. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο και για τη γεύση και για τα στοιχεία που δεν αλλοιώνονται». Ο κ. Αδρακτάς κάνει λόγο για τη δημιουργία μιας μικρής οικογενειακής μονάδες που θα είναι επισκέψιμη, ενώ επιθυμεί και την διασύνδεσή της με Πανεπιστημιακές Σχολές της Γεωπονικής και της Κτηνιατρικής, με στόχο την επιστημονική ανάπτυξη σε νέα πεδία που αφορούν την κτηνοτροφία.

Η μεγάλη επιστροφή
Όσο ήταν βουλευτής ο κ. Αδρακτάς πραγματοποιούσε μικρές αποδράσεις στη φάρμα του, όποτε τα βουλευτικά του καθήκοντα το επέτρεπαν. Έτσι μόλις αποδεσμεύθηκε και βρήκε περισσότερο χρόνο άρχισε να καλλιεργεί τη μεγάλη επιστροφή του. «Ήμουν δεμένος με τη φύση έτσι κι αλλιώς. Από την άλλη έκλεισα τον κύκλο μου. Ήμουν από αυτούς τους βουλευτές που έλεγα πως δεν μπορεί όλοι οι εργαζόμενοι να συνταξιοδοτούνται στα 65 και ο βουλευτής να φτάνει 80. Μπορεί από το κόμμα του να προσφέρει από άλλες θέσεις. Εγώ έκλεισα τα 65 μου και δικαιούμαι να πάρω τη σύνταξή μου και από τη δουλειά μου που είμαι γιατρός στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας. Ήθελα να κάνω κάτι άλλο. Άλλο χόμπι δεν είχα, μου αρέσει η φύση και τα ζώα. Βρήκα και το φίλο μου το Νίκο Βουρλούμη που του αρέσουν επίσης και γυρίσαμε εδώ να περάσουμε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μας, εδώ στη φύση μαζί με τους πατριώτες μας και να δημιουργήσουμε. Είναι δημιουργία…» είπε χαρακτηριστικά.

Στον επίλογο ο Παναγιώτης Αδρακτάς έκλεισε με κριτικό πολιτικό λόγο. «Η Πολιτεία και εμείς όλοι πρέπει να στηρίξουμε τον πρωτογενή τομέα. Η Ελλάδα μπορεί να είναι αυτάρκης. Πρέπει να αναπτυχθεί και πάλι ο πρωτογενής τομέας. Ένας από τους λόγους που μας έφεραν εδώ είναι η εγκατάλειψη της υπαίθρου. Τεράστια κτήματα γύρω είναι εγκαταλελειμμένα. Χρειάζεται συμπαράσταση από την Πολιτεία και κοπή του «ρουσφετιού» σε ότι αφορά το διορισμό. Το λέω και το τονίζω το έλεγα και εν ενεργεία, καταστράφηκαν μυαλά από τους διορισμούς. «Βάλε το παιδί κάπου να πάρει ένα μεροκάματο» μας έλεγαν. Μπορούσε αυτό το παιδί αναπτυχθεί. Και οφείλει η Πολιτεία να είναι κοντά του να το στηρίξει στο ξεκίνημα να μην το δυσκολεύει. Αυτή είναι η ευχή μου για όλα τα παιδιά» δήλωσε, δείχνοντας πως έχει ακολουθήσει ένα νέο πιο δημιουργικό δρόμο στη ζωή του μακριά από τα έδρανα της Βουλής…