Αν είχαν ρωτήσει τους πολίτες, τι θα είχαν διαλέξει;
Η Efi Galoni βρήκε μερικές ενδιαφέρουσες εικόνες από ζαρντινιέρες, παγκάκια και αστικό πράσινο και τις δημοσιεύει με τη σημείωση “Τα αφήνω αυτά εδώ να υπάρχουν…”, σε αντίστιξη φυσικά προς τις αντίστοιχες επιλογές του Δήμου της Αθήνας στον Μεγάλο Περίπατο. Η αισθητική του χώρου είναι βέβαια θέμα υποκειμενικό. Επιπλέον λύσεις σαν αυτές ίσως υποχρέωναν τον Δήμο της Αθήνας να ξοδέψει ακόμα περισσότερα χρήματα.
Υπάρχει όμως και ένα “θεματάκι” που λέγεται “δημόσια διαβούλευση”. Τι χάλαγε τον δήμαρχο της Αθήνας να θέσει για κάποιο χρονικό διάστημα υπόψη των δημοτών του τα σχέδιά του για τον Μεγάλο Περίπατο; Αλλά και να ζητήσει τη γνώμη τους -πχ με ένα γκάλοπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης- μεταξύ κάποιων συγκεκριμένων επιλογών για τις περιβόητες ζαρντινιέρες; Αν μάλιστα προέρχονταν οι προτάσεις από διαφορετικές εταιρίες, θα ξεμπέρδευε και με τα δηλητηριώδη υπονοούμενα.
“Δημόσια Διαβούλευση” λοιπόν. Θεσμοθετημένη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και απολύτως περιφρονημένη. Είναι ανήκουστο να μην εφαρμόζεται στα τοπικά ζητήματα, δηλαδή τα πιο κοντινά στον κόσμο και την καθημερινότητά του, ενώ γίνεται ηλεκτρονική διαβούλευση -και ενίοτε λαμβάνεται υπόψιν- στα νομοσχέδια πριν εισαχθούν στη Βουλή. Οι δήμαρχοι πρώτοι απ’ όλους μας εκλαμβάνουν ως υπηκόους!
Για την υπό εξέλιξη παρέμβαση στο κέντρο της Αθήνας, ο Κώστας Μπακογιάννης απαντώντας σε επικρίσεις της αντιπολίτευσης (Δημοτικό Συμβούλιο 29/6) για έλλειψη διαλόγου, υπογράμμισε ότι “ο διάλογος και η δημόσια διαβούλευση αποτελεί εξαρχής βασικό συστατικό της μεγάλης αυτής παρέμβασης”. Ρηξικέλευθο: Ξεκινά το έργο, έχουν γίνει οι επιλογές σε σχέδια και υλικά, αλλά… το συζητάμε κιόλας…
Τα ζούμε και στην δική μας πόλη αυτά. Πχ, πρόσφατα εφαρμόστηκε πεζοδρόμηση στην οδό Αρεοπόλεως, χωρίς ποτέ να ερωτηθούν οι κάτοικοι του Δάσους γι’ αυτήν. Απλά την είδαν μια μέρα μπροστά τους. Ούτε για τις πεζογέφυρες ρωτήθηκαν ποτέ, πχ, “τη θεωρείτε πιο χρήσιμη στη Σατωβριάνδου ή την Γ. Παπανδρέου;”. Επιπλέον: Στο επόμενο διάστημα θα γίνει μεγάλη παρέμβαση στην οδό Φαβιέρου. Ξέρουν τίποτε γι’ αυτήν οι περίοιοικοι και οι επαγγελματίες; Τους ενημέρωσε ο Δήμος για το περιεχόμενό της και τις επιλογές στις αισθητικές παρεμβάσεις; Δεν θα ήταν ωραίο “παιχνίδι” και κολακευτικό για τη γειτονιά να τεθούν υπόψη της τρία σχέδια από παγκάκια για να διαλέξει η ίδια πού θα κάθεται;
“Γουρούνι στο σακί”. Και μετά γκρίνια… Ενώ το πρώτο που θα έπρεπε να σκεφτεί η τοπική εξουσία είναι ότι το παγκάκι και η πρασινάδα ανήκει στον πολίτη. Ας διαλέξει μόνος του, ας κάνει το σωστό ή το λάθος ο ίδιος.
Μ.Χ.
