Η διαρκής τρομοκρατία των “δύο κρίσιμων επόμενων βδομάδων”

Δημήτρης Τσουκάλης

Επιβλήθηκε το τρίτο Lockdown με το επιχείρημα να προλάβουμε το «τρίτο κύμα». Μετά την επιβολή του Lockdown όχι μόνο δεν είχαμε μείωση ή τουλάχιστον σταθεροποίηση των κρουσμάτων, αλλά αντίθετα είχαμε σταθερή αύξηση.

Η απάντηση των ειδικών σ` αυτή την εξέλιξη είναι ότι δεν τηρούνται τα μέτρα. (Αν μειωθούν τα κρούσματα, για κάθε λόγο, πετυχαίνουν τα μέτρα, αν αυξηθούν τα κρούσματα, τότε δεν εφαρμόστηκαν σωστά. Παιχνίδι που δεν χάνεις ποτέ. Μοναδική ελληνική εφεύρεση. Κάτι σαν τα Μνημόνια.)

Όταν λένε ότι δεν τηρούνται τα μέτρα δεν μας εξηγούν τι εννοούν. Ποια μέτρα δεν τηρούνται; Μήπως τα σχολεία λειτουργούν κρυφά; Μήπως οι καφετέριες, τα εστιατόρια και τα καταστήματα λειτουργούν σε υπόγειες κατακόμβες;

Βεβαίως τίποτε από αυτά δεν συμβαίνει, αλλά αν είναι έτσι γιατί δεν μειώνονται ή τουλάχιστον δεν σταθεροποιούνται τα κρούσματα; Αν δεν έχουν αποτέλεσμα αυτά τα μέτρα (την ώρα που ήδη έχουν γίνει εκατοντάδες χιλιάδες εμβολιασμοί) γιατί επιβλήθηκαν και γιατί συνεχίζουν; Απάντηση καμία.

Λένε, γενικά και αόριστα, ότι οι πολίτες δεν τηρούν τα μέτρα. Τι εννοούν ότι δεν τηρούν τα μέτρα; Συνωστίζονται χωρίς μέτρα πού και γιατί; Περπατάνε στις παραλίες και τα δάση και εκεί κολλάνε; Γιατί δεν κολλούσαν πριν το Lockdown και κολλάνε μετά; Αποφάσισαν ξαφνικά οι πολίτες να αδιαφορούν;

Ποια απόδειξη υπάρχει ότι οι πολίτες κολλάνε στους εξωτερικούς χώρους; Ειδικά στις παραλίες και τα βουνά. Έχουμε μέχρι σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα. Υπάρχει κάποια στοιχειώδης στατιστική (ούτε για τους θανάτους δεν υπάρχει) μέσα από την οποία να φαίνεται ότι έστω κι ένα μικρό ποσοστό να κόλλησε σε εξωτερικό χώρο, στο βουνό, στο πάρκο ή στην παραλία; Αν υπάρχει γιατί δεν την δημοσιοποιούν;

Αν κολλάει εκεί, δεν κολλάει στα ΜΜΜ που βρίσκονται ο ένας στην αγκαλιά του άλλου; Δεν κολλάει στους κλειστούς χώρους εργασίας και στα σούπερ μάρκετ; Χτες σε ραδιοφωνικό σταθμό (Σκάι) μίλησε (εντελώς τυχαία προφανώς και ανεξάρτητα από τα νέα μέτρα) η σύζυγος ενός 38χρονου που νοσηλεύεται στο «Σωτηρία». Αφού η γυναίκα περιέγραψε την εξαιρετικά αποκαλυπτική περιπέτεια του συζύγου της, από το σπίτι στο Λαϊκό νοσοκομείο, ξανά στο σπίτι (χωρίς καμιά κατ` οίκον ιατρική φροντίδα) και τελικά στο «Σωτηρία», στην τελευταία ερώτηση για το που κόλλησε τον κορωνοϊό απάντησε: «Στο χώρο εργασίας». Μήπως η αύξηση των κρουσμάτων και των διασωληνωμένων οφείλεται σε μετάλλαξη του ιού και σε μεγαλύτερη μεταδοτικότητα, όπως κάποιοι ειδικοί, με επιχειρηματολογία καφενείου, σήμερα, υποστηρίζουν;

Ποια στοιχεία έχουν για να υποστηρίζουν τέτοια αστήρικτα και τρομοκρατικά για τους πολίτες σενάρια; (Το επιχείρημα ότι τώρα νοσούν νεότεροι είναι απλώς αστείο.) Μήπως τελικά μας έχουν ματιάσει; Για να σοβαρευτούμε. Τα τυφλά Lockdown είναι αδιέξοδα, αναποτελεσματικά και καταστροφικά.

Ακόμα κι αν εφαρμόζαμε το απόλυτο Lockdown (να κλειστούμε δηλαδή όλοι για 15 μέρες στα σπίτια, ένας σε κάθε δωμάτιο με νερό και ψωμί μόνο) και καταφέρναμε να ελέγξουμε τα κρούσματα, μόλις θα ανοίγαμε, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, θα βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο. Αυτό έγινε πέρυσι την Άνοιξη και τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι.

Χωρίς μέτρα στους χώρους εργασίας. Χωρίς στοχευμένα τεστ. Χωρίς μέτρα στα ΜΜΜ. Χωρίς μέτρα σε χώρους που πραγματικά υπάρχει πρόβλημα. Χωρίς μέτρα στο σύστημα υγείας και χωρίς στοιχειώδη πρωτοβάθμια υγεία. Χωρίς όλα αυτά, δεν αντιμετωπίζεται η πανδημία.

Η διαρκής τρομοκρατία, με το παραμύθι των δύο κρίσιμων επόμενων βδομάδων (τώρα για να μας σώσουν τα εμβόλια), τα άστοχα μέτρα και η ενοχοποίηση των πολιτών είναι απαράδεκτη.

• Είναι δυνατόν ένας που νοσεί σοβαρά με covid 19, να στέλνεται στο σπίτι, με σοβαρότατους κινδύνους για την υγεία και τη ζωή του, και να μην τον παρακολουθεί κάποιος, από τους χιλιάδες ιδιώτες γιατρούς, ο οποίος να αποφασίζει αν, πότε και σε ποιο νοσοκομείο θα πάει; Είναι δυνατόν; Ναι είναι.
• Είναι δυνατόν ακόμα και σήμερα τη νοσηλεία σε ασθενείς μη covid να την κάνουν οι συγγενείς στα νοσοκομεία; Ναι είναι.
• Είναι δυνατόν να διαλύεται η κοινωνία και ο ιδιωτικός τομέας υγείας να μένει αμέτοχος και στο απυρόβλητο. Ναι είναι;

Το ποιο εξοργιστικό από τα νέα μέτρα που προτείνονται είναι η απαγόρευση μετακίνησης εκτός του δήμου κατοικίας. Το μέτρο αυτό είναι απαράδεκτο, αντισυνταγματικό, απολύτως αναποτελεσματικό και ρατσιστικό. Ανοίγει επικίνδυνη πόρτα για το μέλλον. (Αν σας φαίνεται υπερβολικό, καλό είναι να γνωρίζετε ότι ήδη υπάρχουν δήμοι στα πλούσια προάστια που με «κατάλληλη» σηματοδότηση «απαγορεύουν» την είσοδο στο δήμο στους «ξένους». Τώρα θα γίνει και με νόμο και γιατί να μην επαναληφθεί στο μέλλον, με οποιαδήποτε δικαιολογία και με οποιοδήποτε μηχανισμό.)

Ο δημότης των παραθαλάσσιων και πλούσιων δήμων μπορεί να κάνει καθημερινά τη βόλτα του στη θάλασσα και στον καθαρό αέρα και να κολυμπήσει αν το επιθυμεί. Ο δημότης του κέντρου της Αθήνας και των δυτικών συνοικιών θα περιφέρεται γύρω γύρω από την πολυκατοικία, περπατώντας στα ανύπαρκτα πεζοδρόμια και αναπνέοντας τη μπόχα των άπλυτων, από τη μέρα που αγοράστηκαν, κάδων. (Μήπως κολλάει μεταξύ των αυτοκινήτων που «συνωστίζονται» στους δρόμους, όπως παραληρούν οι ανόητοι των καναλιών, γι` αυτό απαγορεύουν τη μετακίνηση με αυτοκίνητο;)

Το παρακάτω δημοσιεύτηκε σε “φιλελεύθερη” ιστοσελίδα.«Η πρόταση σχετικά με τον κωδικό 6, έχει στόχο να περιοριστούν οι μακρινές -διαδημοτικές- μετακινήσεις με αυτοκίνητο, που έχει ως «παρενέργεια» τον συνωστισμό σε παραλίες και βουνά ειδικά τα Σαββατοκύριακα.»

Θα μπορούσε να συμπληρώσει ότι οι παραλίες και τα βουνά δεν είναι για την πλέμπα.

Εδώ ντρέπεται και η ντροπή, όχι η επιστήμη.

Και όχι, δεν θα γίνει καμιά διαδήλωση για τα κλειστά σχολεία (τέτοια αδιαφορία για τη ζωή και το μέλλον των παιδιών, είναι απίστευτη), για μια νέα γενιά άνεργων, για τις χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις που χρεοκοπούν, για τα καινούρια χρέη που προιωνίζονται νέα μνημόνια, για τα άθλια νοσοκομεία και την ανύπαρκτη περίθαλψη, για τους εκατοντάδες χιλιάδες που θα αρρωστήσουν σωματικά και ψυχικά και θα χάσουν τη ζωή τους, τα επόμενα χρόνια, τις παράλογες απαγορεύσεις που θυμίζουν τα πιο σκοτεινά χρόνια.

Έχουμε άλλα να ασχοληθούμε…