Τα κοινωνικά προβλήματα τελειωμό δεν έχουν. Ο συμπολίτης Μ.Ν. έστειλε στην εφημερίδα μας επιστολή εκθέτοντας μια απελπιστική προσωπική και οικονομική κατάσταση. Κάποιος φορέας ας αναλάβει δράση. Αν όχι, μια ομάδα πολιτών θα μπορούσε να συντονίσει μια προσπάθεια μήπως και καταφέρουμε να επουλώσουμε κάποια πληγή.
Καλησπέρα είμαι ΑμεΑ 67%, άνεργος και παίρνω το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας -θα πληρωθώ τον άλλο μήνα. Αντιμετωπίζω πρόβλημα με τη ΔΕΗ, επειδή πέντε χρόνια μπαινοβγαίνω στο νοσοκομείο, με συνέπεια να έχω ληξιπρόθεσμες οφειλές, ο λογαριασμός έφτασε στις 10.000 ευρώ και μου ζητάνε με ρύθμιση να πληρώνω 390 ευρώ το μήνα. Τους είπα ότι το ποσό είναι πολύ μεγάλο για μένα και με 90 ευρώ το μήνα να ζήσω πώς; Η ΔΕΗ μου έστειλε μέσω δικαστικού επιμελητή χαρτί που μου δίνει 15 ημέρες να κάνω διακανονισμό, αλλιώς θα με πάνε δικαστικώς. Δεν ξέρω πια τι άλλο να κάνω. Είμαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση, η ΔΕΗ αρνείται κάθε συμβιβασμό. Για καλύτερη δόση το μήνα πώς γίνεται να είσαι ΑμεΑ, άνεργος, με εκκαθαριστικό μηδέν και να μην τα λογαριάζουν όλα αυτά; Ο Δήμος δεν μπορεί να κάνει τίποτα, το έψαξα και εκεί. Ζω σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα τους τελευταίους επτά μήνες, πηγαίνω στο συσσίτιο Χαϊδαρίου για να έχω ένα πιάτο φαγητό, γιατί με τα 200 ευρώ του ΚΕΑ δεν μπορώ να βγάλω το μήνα μου. Δεν ζητάω ελεημοσύνη, μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή μου ζητάω. Και το ίδιο το κράτος σε βλέπει ως ένα νούμερο και όχι ως άνθρωπο.
